𝙨𝙞𝙡𝙤𝙣𝙜 𝙖𝙩 𝙠𝙞𝙨𝙖𝙢𝙚

hanapin mo lang ako

isa kang balon

sa kalagitnaan ng gubat

natatabunan ng mga tuyong dahon,

napapailalim sa himpapawid ng malalayang ibon

natagpuan kita

sapagkat ang huni ng tubig mo'y nananawagan

at ang mga paru-parong sinundan ko'y

sa iyo pala nananahanan

ang kwentas

na napulot ko sa iyong paahan

ay ginto - hindi tanso

isang palatandaan ng pagkabulag

ng mga naunang turista

marahil ay hindi pinasadahan ng mga mata

o sadyang sila'y nabulag sa iyong halaga

ako

ay isa lamang uhaw na manlalakbay

naliligaw, nalilito, napapagod

naghahanap ng medisinang makapaghihilom ng aking sugat

sa tuhod, sa braso, sa puso - kumakalansay

ang mga binti kong humahakbang papalapit sa'yo

una

una kong narinig ang kakaibang musika

nagbabanta, nanaboy, napakatalinhaga

inihaplos ang magaspang kong palad sa iyong barikada

naghagis ng bato at sinilip ang buho

at sinta, doon lamang napagtanto

tapos na ang paglalakbay na ito

ikaw ang destinasyon ko

kaya heto,

hilahin mo ako pababa

sa rurok at lalim ng iyong pag-iisa

at doon sa hangganan ng lupa,

sabay tayong lalaya.

[ika-30 ng marso, 2020]