𝙨𝙞𝙡𝙤𝙣𝙜 𝙖𝙩 𝙠𝙞𝙨𝙖𝙢𝙚

magayonon

ibalik niyo ako sa Albay

kung saan minsang hinasa
ng tadhana ang mga ilog at puno
upang ang masaligutgot kong undang ay may paglagyan

ang kaluluwang natupok sa
lungsod na malangsa'y
muling namukadkad

kung saan hindi kimi ang
dahon ng makahiya
hindi balawis ang kakahuyan

dumaan na ang isang taon
ng hindi pagkapawi ng pagnanais kong
pag-usisa sa kariktan ng mayon

kung saan ang tuktok ng mga bulubundukin
ay babaeng nagdadalaga
sa mga ulap sila'y nakalukob

buwan ng mayo, taong nagdaan
kinang sa lupa matapos ang ulan,
hindi pa rin kita nakakalimutan

ikaw, taong gala sa harap ng salamin
sa mumunting tahanan ni auntie vivian,
kailan ka muling sasanib?

kung kailan kupas na ang mga
natitirang alaala ko sa tag-init ng
dalawanglibo't labing-siyam?

ibalik niyo ako sa Albay

kung saan tinunaw ng araw ang aking talim,
sinilid sa malambot na saha,
at inangkla ang bulak sa aking kaloob-looban

payapa sa Albay
ibalik niyo ako sa Albay

[ikaapat ng hulyo, 2020]