tulang napukaw mula sa ikalabing-walong soneta ni Shakespeare
☪
maiwawangis ba kita
sa isang bariles ng mansanas
gayong di hamak namang mas
matamis ang 'yong bawat pagngiti
ilang aralin pa kaya
ang maituturo mo sa pulot
bago ito kalumponan ng mga pukyutan
gaya ng pagkakalumpon ko sa iyo
o sa mga along mapagtimpi
singbabaw kung tatanawin
ngunit kay lalim kung sisisirin
ngayong aking isasahiling
tuluyang lalakbayin ang iyong trintsera
hilahin mo ako sa bawat kilometro
gabayan sa paglangoy
sa mapanganib mong karagatan
sabihin mo sa akin,
may natitira pa bang bagay sa mundo
na maaaring sa iyo'y pagwangisan
maliban sa puno ng niyog sa dalampasigan
maaari kong silungan
ngunit gamay lang ang lilim
maaari kong sandalan
ngunit hindi maigagalaw,
hindi maiuuwi,
mapanglaw,
hindi maaangkin,
hindi mapapasaakin.
[ikawalo ng hulyo, 2020]
![](https://img.wattpad.com/cover/203041837-288-k373175.jpg)
BINABASA MO ANG
𝙨𝙞𝙡𝙤𝙣𝙜 𝙖𝙩 𝙠𝙞𝙨𝙖𝙢𝙚
Poetry𝙥𝙖𝙧𝙖 𝙨𝙖 𝙢𝙜𝙖 𝙩𝙖𝙤𝙣𝙜 𝙝𝙞𝙣𝙙𝙞 𝙩𝙖𝙢𝙖𝙙 𝙢𝙖𝙜-𝙞𝙨𝙞𝙥. | 𝘢𝘯𝘵𝘰𝘭𝘰𝘩𝘪𝘺𝘢 𝘯𝘨 𝘮𝘨𝘢 𝘵𝘶𝘭𝘢𝘯𝘨 𝘵𝘢𝘨𝘢𝘭𝘰𝘨 | naumpisahan: 𝟏𝟎|𝟏𝟐|𝟏𝟗 natapos: ㅡ