Artist. (Texting/Cio)

İşte Şimdi Yandık. 1.14

Lütfen yorum ve vote bırakınız.
İyi okumalar.

Gelen seslerden uyanmıştım. Cihangir birine git buradan diye bağırıyordu. Ne oluyordu yine allah aşkına!

Kendimi koltuktan kaldırmayı düşündüğümde başımın sızısıyla geri yattım. Yani belki Cio'nun özel meselesiydi canım.

2 ay önce Cihangire mesaj atarken öylesine yazmıştım. Bana cevap vereceğini, bana değer vereceğini ve şuan evinde uyanacağım düşüncesi imkansız bir hayaldi. O kadar muhteşemdi ki. Egosu asla yoktu, ne zaman ondan yardım istesen iki eli kanda olsa da gelecek biriydi. İyi ki var. Ben bunları düşünürken Cihangir'in bağırışlarına kalın bir kız sesi dahil oldu.

Ne
Kız
Kız mı?
Noluyo lan.

Başımın acısını yok sayarak kalmıştım ama ayağa kalktığım an başım dönmüştü ve kafamın ağrısından ellerimi kafamda bulmuştum.

Kapı kapanma sesi geldi ve Cihangir içeriye girdi.

" Kimdi o?"

"Eski bir arkadaş."

"Peki öyleyse" dedim ve Cihangir'e tutunarak ayağa kalktım. Cihangir beni kolunun altına aldı ve sargının altından hafifçe görülen alnımı öptü. Sonra da beni mutfağa yönlendirdi.

Sandalyeye oturmama yardım edip buzdolabını açmıştı ki içerde çalan telefon sesim mutfağa doldu. Birden aceleyle ayağa kalktığımda başım döndü yere kapaklanacaktım ki Cihangir ellerimden tuttu ve başımı hafifçe tutup göğsüne bastırdı. Burnuma o eşsiz kokusu dolduğunda ise yine Rabbim'e şükrettim.

Başımın ağrısı hafiflediğinde beni kendinden uzaklaştırdı ve kaşlarını çattı ve konuşmaya başladı.

"Neden birden ayağa kalkıyorsun ben getiririm bekle" dedi ve içeri gitti bende sandalyeye geri oturdum.
Telefonumu getirip kucağıma attı ve dolaba bakmaya devam etti. Yüzümü telefona çevirdiğimde ise çığlık atmam bir olmuştu. Olmazdı.

İşte şimdi yanmıştım.

Seselam bu bölümde 800 okunma için bir teşekkür ❤️😢
Umarım beğenmişsinizdir.
Görüşmek üzere