Bak, bu son olsun yalnızlığın. Birkaç satır yazılacak, birkaç satır silinecek. Yer oldukça daha az eksilecek daha çok eklenecek. Belki de budur ihtiyacın? Yer vermeden sevmek! Suç seninse günah onun demek, sevilmeden sevilmek. Anlaşılmadan anlaşılmak, değerlenmeden değer vermek, görmeden göstermek. İşte bütün değer bu; işte burası geldiğin yer. Kıyasla çok yer. Zamanın dışında, yaşanılanların adeta tam ortasında fakat kelimelerle dokunarak bütünlüğü dokumak, elverişli sanmak tüm koşulları öğrenince yalnızlığı; aslında öğrenmemek
