two sides of the mind

1.0

E gelsin madem bölümler!

Aşırı özlemişim bu hikayemi de, sizleri de!

Lütfen yorum yapmayı unutmayın.
İyi okumalar! ❤

Her şeyden geçiyorum.
Seni geçemiyorum.

secretofsilence: jennie

secretofsilence: ne kadar pişman olduğumu günlerdir yazıyorum ve sen görüldü atıyorsun

secretofsilence: bence burnumu yeterince sürttün

secretofsilence: ve özür dilerim

secretofsilence: yine

secretofsilence: o an belki de dertleşmeye ihtiyacın vardı, sadece kendimi düşünerek çok bencilce davrandım

secretofsilence: ama hani sana demiştim ya geceleri uyku halindeyim diye

secretofsilence: o ara telefonumu çekindiğim birisi alıp cevap verir diye korktum

kim.jennie: farkına varman sevindirdi

secretofsilence: beş gündür deli gibi yazıyorum ve verdiğin cevap bu mu gerçekten

kim.jennie: ödevimle ilgileniyordum cevap yazmaya vaktim olmadı canım, geceleri de yazmamamı istediğin için yazmadım 😘

secretofsilence: bana sinirin geçmeyecek değil mi

kim.jennie: çok büyük bir şey yapmadığın sürece hayır

secretofsilence: pekala

secretofsilence: seninle daha ciddi olarak konuşmaya başlamadan önce böyle bir şey yaşayacağımızı anlamıştım

secretofsilence: +82 **-***-****

kim.jennie: siktir

kim.jennie: sen benimle dalga mı geçiyorsun

secretofsilence: numarayı kaydedip arayarak teyit etmeye ne dersin?

kim.jennie: eğer bu aptalca bir şakaysa öldün bil

   Ellerim titreyerek numaranın üzerine tıkladım ve onu rehbere 'Dengesiz' diye kaydettikten sonra birkaç saniye telefon ekranına baktım.

Şu an yaptığım şeyden sonra üzüntü duyacak mıydım bilmiyordum ama onu aramazsam pişman olacağımı biliyordum.

   Belki birazdan onu arayacak olmam işleri sandığımdan da ciddi bir hale getirecekti ama içimde bir yer, bunu yapmam için deli oluyordu. 

Ve ben sonrasını düşünmek istemiyordum.

"Pişman olmamak için," diye mırıldandım kendi kendime. "Bunu yapacağım."

Ve aramaya basıp telefonu kulağıma götürdüm.

   Çok geçmedi, yalnızca bir çalıştan sonra telefon açıldı ve hattın diğer ucundan rahatsız edici derecede gürültü geldi.

"Jennie," dedi sonunda o, arkadan gelen sesler yüzünden sesi zor anlaşılıyordu. "Gerçekten aradın."

"Öyle oldu." dedim yaptığımı idrak etmeye çalışırken.

"Jennie," diye mırıldandı tekrardan ama nasıl olduysa o kadar gürültünün içinde onu çok iyi duyabilmiştim. "Üzgünüm, artık gitmene izin verebileceğimi zannetmiyorum."

Bölüm nasıldı?

Sizce neler oluyor?

Diğer bölümde görüşmek üzere! Seviliyorsunuz! ❤