Beni yoran insanlar değil.
Beni yoran içimdeki insanlar.
Yorumlarınızı eksik etmeyin, lütfen.
İyi okumalar! ♥
''Üzgünüm, artık gitmene izin verebileceğimi zannetmiyorum.''
Daha kurduğu cümlenin şokundan çıkamazken telefonun kapandığını bildiren o ses geldi.
Bazen gördüğüm rüyaları gerçek zanneder ve rüyama göre hareket ederim, bu yüzden gerçekle rüyayı karıştırdığım çok olmuştur.
Az önce yaşanan bu anın da rüya mı olduğunu bu yüzden düşünüyordum.
Art arda gelen mesaj bildirim sesleriyle kendime gelip yüzümde biraz sonra fark ettiğim tebessüm ile onu rehbere farklı bir isimle yeniden kaydettim.
Ayıcık: hey
Ayıcık: sana bir teklifim var ama hızlı karar vermen lazım
Jennie: az önceki de neydi öyle
Ayıcık: az önce olan şey bebeğim
Ayıcık: benim seksi sesimi duymandı
Jennie: seksi olduğuna dikkat edemedim kusura bakma benim için çok aniydi
Jennie: teklifin nedir
Ayıcık: düşündüm de tanışmamıza vesile olan kişi v denen herifti
Jennie: v denen herif değil senin aptalca yorumundu
Ayıcık: yani v denen herifti
Jennie: evet kabul oydu
Ayıcık: şu an onun konserindeyim
Jennie: şaka yapıyorsun
Ayıcık: hayır ciddiyim
Ayıcık: arkadan gelen sesler bu yüzdendi
Ayıcık: ikimiz de fikir edinebiliriz belki
Ayıcık: biraz sonraki konseri ulusal kanalda yayınlanacak diye biliyorum
Ayıcık: beraber izlemeye ne dersin
Ayıcık: çabuk olman lazım birazdan sahneye çıkacak
Jennie: pekala
Jennie: Lisa'yla beraber izleyebiliriz
Ayıcık: dikkatli izle
Ayıcık: sonra seninle konuşalım konseri
Ayıcık: bakalım nasıl bulacağız
Jennie: tamamdır :)
Jennie: iyi eğlenceler
Ayıcık: sana da güzel şey
Ayıcık: arkadaşlarımla olacağım için telefona bakamayabilirim
Ayıcık: ama aklım sende jennie
Jennie: bu senden hoşlanıyorum demenin bir başka yolu mu
Ayıcık: bu tavırlarına bayılıyorum
Ayıcık: kaçtım bebek
''Lisa!'' diye bağırdım oturma odasına doğru adımlarken. ''Biraları ve mısırları hazırla! İzlememiz gereken bir konser var, kızım!''
Bölüm nasıldı?
Güzel kalın! ♥
ŞİMDİ OKUDUĞUN
two sides of the mind
Teen FictionParmaklarımda oynattığım kuklanın ipleri parmaklarıma ilmek ilmek dolanıyorken zihnimin kuklası yaptığı ruhuma da ipler dolanıyordu, kördüğüm oluyordu. İpleri kestim, ruhumun katili oldum. İpleri kestim, küçük kızın gölgesi ruhumun oluşturdu...
