7 gölgeli 1 adam...

3.cü bölüm

Yaaa fotoya bakın yaaa... tatlılık krizindeyim şu an...

İyi okumalar...

Kaç saat uyuduğumu bilmiyordum. Uyanmış ölece tavana bakıyordum. Birden telefonum çaldı. Bilmediğim numaraydı. Açıp uykulu sesimle konuştum

" alo. Kiminle konuşuyorum?"

"merhaba. Ben Seok Jin.
Tanıdınızmı?"

Kafama dang ettiğinde yerimden kalkıp yatakta oturdum.

" aahh evet.. buyrun.."

"anlaşmayı imzaladınızmı?"

" evet."

" o zaman yarından işe başlaya bilirsiniz."

" ah tabi ki... teşekkürler."

"rica ederim. Yeni işinizi tebrik ederim. İyi günler dilerim."

"bende..."

Kapatıp kendi kendime konuşmaya başladım.

Yaaa neden bu kadar sorguluyor ki.. ben her zaman ki gibi ofisimde olcam. Ve o gelicek.. yeni işiniz ne ya... anlamadım..

Tekrardan yatağıma uzandım.

Evet... bu günümü böyle uyuyarak geçirdim. Tüm uykumu aldım.. yine uyurdum ama bu kadarı yeterli bence. Ne uykucuyum dimi?

Sabah oldu. Ve hastaneye gittim. Ohh beee.. özlemişim koltuğumu.. masamı... yaa.. canlarım benim..

bi kaç saat çalışıp dosyalara baktım. Hastalarımla randevularına baktım. Ve birden kapım çaldı..

"girin.."

İçeri girdi. Kafamı kaldırdım beklediğim adam Seok Jin'di.

" ahh buyurun. Bende sizi bekliyordum."

Sanki garip bir soru sormuşum gibi şaşırmış kaşlarını çatmıştı.

"beni mi..? Asıl kaç saatir ben sizi bekliyorum. Nerdesiniz? Merak ettim."

Nasıl? Beni bekliyormuydu??

"pardon daa. Beni neden bekliyordunuz ki?"

"doktorum diğilmisiniz?"

"öyleyim..."

"evet..ve benim evime gelmeliydiniz."

Şaşkınlıkla barmağımı kendime doğrulttum.

" ben mi? Neden? Sizin benim ofisime gelmeniz gerekirdi"

Biraz düşündükten sonra gülümsedi. Neden sürekli gülümsüyor. Aklım karışıyor.

"anlaşıldı. Siz anlaşmayı sona kadar okudunuz mu?"

"ee şey..."

Verecek cevabım yoktu. Çünki okumamıştım. Okumalımıydım ki?

"evet..cevab alıyim lütfen..."

Şuu an çok utannmıştım. Kızardığım belli oluyordu. Çünki bana bakarak gülüyordu. Hemen anlaşmayı aldım.. ve baştan okudum. Sona kadar.. yaa nasıl olur ben bunları göremedim..

1: hastanın evinde kalmalısınız. Çünki kişilikler her an çıka bilir.
2: geç kalmamalısınız . Parasını ödersiniz..
3: sizi nereye çaağırıyosa oraya gitmelisiniz.
4: eğer imzaladıktan sonra bu işi redd ederseniz 1milyon tazminat ödersiniz..

"NEEEE??!!!
AMMA..ben.. ben bunları bilmiyordum.."

Aniden dışımdan bağırmıştım...çünki hayatımın şokuni yaşıyordum.

Bana bakıp sırıttı..

" kimin hatası acaba"

" şeyyy.."

"tamam. Bu seferlik anlaşılmazlık oldu diyelim... ama bi dahakine olmasın lütfen. "

" tamam."

"şimdi 2 saat sonra sizi arabayla alıcam. Gidin evinize. Valizinizi hazırlayın. Malum anlaşma böyle. Beni iğleştirinceye kadar benim evimde kalıcakınız. Hastalığımdan haberdarsınız umarım."

" evet. Kişilik bozukluğu. 7 kişilik.."

" evet.. iyi günler.."

Dedi ve gitti.

" sizde.. "

Kapıyı kapattı.. sinirimden kafamı duvara vuruyordum.

ahhh salak kafaaa. Neden okumadın... yaaa... napcam.. 1 milyonum yok.. ve onun evin kalmam gerek.. yaaaa bu ne yaaaaaaa. Anlaşma manyağı... neden böyle şartlar koyuyor ki...ah aptal...kafam..

Sinirlerim yatıştıktan sonra eve gittim. Valizimi eşyalarımı topladım. Başka çarem yoktu.

Araba sesi duyduğumda dışarı çıktım. Siyah bir araba kapımdaydı.

Şöför indi ve valizimi bagaja koydu. Bende arkaya bindim. Anlaşma manyağı da oradaydı..

"yeniden merhaba.."

"sizede.."

zoraki şekilde gülümseyip konuştum.

" hadi gidelim şöför bey.."

Yola bakıyordum. Güzel yerde kalıyor galiba... ağaçlı filan..sadece dışarı bakıyordum.

Vardığımızda arabadan indim. Ve valizimi aldım. Vaaay. Çok güzel ev.. ev diğil saray.... içeri geçtik.. çok güzeldi..

"evime hoş geldiniz.."

"Hoş buldum.."

"sizin için oda ayırttım. Orada kala bilirsiniz."

Oda mı ayırtmış... güzel...

"aahh çok teşekkür ederim. "

"gelin size gösteriyim."

Birlikte odaya gittik. Oda çok büyüktü.. ve çok güzeldi..
bayıldım...

" sevdiniz mi"

Bana bakarak yeniden gülümsemişti.

"çok. Güzel... teşekkürler."

"Rica ederim.. Ve bi şey söyliyim. Resmi konuşmayı sevmem. Lütfen adımızla hitap edelim ve sizi bizi bırakalım olurmu? Kendimi rahat hiss etmem. Sizin için sakıncası yoksa?"

"aah Tabi ki siz yani sen nasıl istersen."

"teşekkürler Ro.."

Gülümsedi ve odadan çıktı.

Evet odaya yerleşmeye başladım..Çok güzeldi.. ve burda kalmak o kadarda kötü değildi bence...

Bölümün sonu...

Nasıl?

Fikirleri şuraya alalım?

Sizce neler olucak...

Doktor Ro...başara bilicekmi?

Yorum yapmayı ve oy vermeyi unutmayın lütfen. Ben bu kitabı severek yazıyorum. Daha çok yazmamm için lütfen fikitlerinizi benimle bölüşün.

Bölümler kısa ve ya çok uzun ola bilir.. bu bölümler kısa olsada karşıdaki bölümler çok uzun olucak...

Öpüyorum..

Bys♥