Storm Of Yesterday (On Going)

Tabehoudai

Chapter 12

Tabehoudai

The winds are crashing through my face and the cold wind dashing through my skin but this set of warmest eyes i am looking is the only thing that keeps the fire in me.

Nagpaalam si Justine kaya kami nalang ni Shaun ang magkasama sa jeep at pababa na rin naman kami. Nasa Maimpis na kami, dito nakatira si Shaun at Justine magkaiba nga lang ng subdivision.

When we reached their subdivision nag para na si Shaun at pinauna niya akong bumaba.

Naglakad siya papunta sa gate ng subdivision nila. He's walking ahead of me, wala ba tong kagentleman gentleman na gesture tabihan mo naman ako oh!

As i whine in my head, i think he heard the thoughts i have in my mind. He turned to me and sinabayan ang lakad ko.

"Ang bagal mo..."

"Sorry na oh! Kinakabahan ako e." i exclaimed.

"Wag ka kabahan, ayos lang yan. Mabait sila. Mabilis mo lang sila makakaclose." he assured me with a smile. And then we walked faster.

He's living in an exclusive subdivision. We're living in a village pero hindi ganito kayaman ang nga itsura ng bahay dahil halos pare parehas ng design at may sinusunod. Dito kasi sa village nila, halatang mayayaman ang mga nakatira dito na nais masunod ang mga gustong plano sa kanilang mga tirahan.

Kinabisado ko ang lugar at daan papunta sa bahay nila naglakad lang kami pero it's alright. It feels right to walk beside him. It was a cold night but it feels nothing compare to his warmth.

"Dito ka lang, ha. Mag papalit lang ako saglit." paalam niya.

"Ha? t-teka w-wag mo ako iwan mag isa dito..." pero bago niya marinig iyon nakapasok na siya sa gate ng bahay nila. Nilingon ko ang paligid at nakita dun ang mga pinsan niya yatang babae at may matatandang lalaki at babae. I guess that's his grandparents pero where's his mother? I should've bought a gift for her nakakahiya tuloy. As I was searching for his mother's eyes nag salita ang lolo niya.

"Oh nandito na pala siya!" masayang salubong ng lolo niya saakin.

"Good evening, po." nag mano ako pati sa lola niya and then I saw his mom, she's beautiful as expected. Nginitian nila ako at ganoon din ang sinukli ko bago ako tumungo sa nanay ni Shaun.

"Good evening, po. Happy birthday po!" masayang bati ko and I gave my not so sweet but awkward smile yet I tried to posture myself real hard to impress her mom.

Nakakahiya ka, Athena! Ayusin mo wag kang kabahan.

"Thank you." she smiled back.

Nag mano na rin ako sakanya and then she led me to their van. "Sakay ka na, iha. Palabas palang si Shaun, nag palit ng damit."

Tumango ako at ngumiti tyka sumakay. Nandun na ang mga pinsan niyang babae. Lahat sila nakatitig saakin so i smiled shyly at them and then they smiled back.

Tingin ko tuloy piping panget ako! Bat wala kasi yung confidence ko ngayon nahihiya ako lalo sa the way ng pag aact ko eh. Hindi ako kinausap ng mga pinsan niya lalo na ng kapatid ni Shaun. Maybe they're adjusting, hindi and rin siguro sanay na may iba silang kasama maliban sa pamilya dahil first time lang na may dalang babae si Shaun.

Nakasakay na ang lolo at lola niya pati na rin ang mama niya na may kavideo call.

"Papa wala pa si Kuya nag bibihis. Nandito na si Athena." pakilala ng mama niya saakin sa tingin kong tatay ni Shaun na kavideo call niya.

Tinapat saakin ang camera. "Hello po! Good evening." his father smiled at me.

"Nasan na si Shaun? magaling, magaling na bata." mapanlokong turan ng papa niya. Nagtawanan tuloy sila sa kotse nahiya ako lalo. Anong meaning nun?