The Winter Story[Satzu Completed]

[2]

သူ႔ရဲ႕ ညာဘက္လက္ေကာက္ဝတ္မွာ ရဲရဲနီေသာ ေသြးေတြ တသြင္သြင္ စီးက်ေနသည္..။အျဖဴေရာင္ အက်ႌလက္စ႐ွည္ဟာ ခဏခ်င္းအတြင္း ေသြးေတြႏွင့္ ရႊဲနစ္သြားခဲ့သည္...။

ၾကည့္ရတာ သူတစ္စံုတစ္ခုထိခိုက္သြားပံုပဲ...။

သူ႔ပံုစံကို သူမအခုမွ ေသေသခ်ာခ်ာၾကည့္မိသည္...။
အျဖဴေရာင္Hoodieခပ္ပြပြကို ဝတ္ထားၿပီး အနက္ေရာင္အားကစားေဘာင္းဘီ႐ွည္ႏွင့္ သူ႔ပံုစံက အားကစားသမားတစ္ေယာက္အလား...။

အက်ႌတြင္ႏွင္းစေတြက ကပ္ၿငိလ်က္႐ွိသည္...။ဟုတ္တာေပါ့...သူႏွင္းေတာထဲ ျပဳတ္က်ထားတာ...။

ပုခံုး​ေက်ာ္ေသာ အနက္ေရာင္ဆံႏြယ္႐ွည္႐ွည္တို႔က သူလႈပ္႐ွားေလရာ အလိုက္တသိ ယိမ္းႏြဲ႕လို႔ေနသည္...။

အရပ္က သူမထက္ ေလးလက္မေလာက္ျမင့္သည္...။
အရပ္႐ွည္႐ွည္ ပိန္ပိန္သြယ္သြယ္ေပမဲ့ ခႏၶာကိုယ္က ၾကံ႔ခိုင္သည့္အသြင္...။

သို႔ေသာ္ ႐ွင္းသန္႔ေနေသာမ်က္ႏွာႏုႏုေလးက သူမထက္ အနည္းငယ္ငယ္ရြယ္မည္ဟု ခန္႔မွန္းရသည္...။သိပ္ေတာ့ မကြာေလာက္ေပ...။

"႐ွ-႐ွင့္လက္က....''

သူမႏႈတ္ဖ်ားက အေမးစကားက တြန္႔ဆုတ္စြာ ထြက္သြားခဲ့သည္...။သူမလဲ ႐ွိသမ်ွသတၱိေတြအကုန္ ထုတ္ၿပီးေမးရျခင္းပင္...။ငယ္ငယ္ထဲက တစ္ေယာက္တည္း ေနခဲ့ရသူမို႔ သူမလူအင္မတန္ေၾကာက္တတ္သည္ေလ...။

လက္က အလြန္နာက်င္ေနပံုရတာေၾကာင့္ သူ႔ရဲ႕မ်က္ႏွာဟာ
နီျမန္းလ်က္႐ွိသည္...။မ်က္ခံုးတန္းတို႔က ေကြးၫႊတ္ေနၿပီး
ဒဏ္ရာကို စိတ္သက္သာရာရေအာင္ စိတ္ကို အားတင္းေလ်ွာ့ထားရသည့္ အသြင္ေဆာင္သည္...။

သူေတာ္ေတာ္နာေနမွာပဲ....။ေသြးေတြအမ်ားႀကီး ထြက္ေနခဲ့တာကို...။

အေတြးနဲ႔အတူ တစ္ဆက္တည္းမွာပင္ သူ႔ကိုသနားစိတ္လဲ ဝင္လာရသည္...။သူမေၾကာင့္နဲ႔သူအခုလိုျဖစ္ရတာ...။
စက္ဘီးေပၚက ခုန္ခ်ၿပီး သူမမထိခိုက္ေအာင္ လွိမ့္ဆင္းေပးခဲ့တာေလ...။

"ရ-ရပါတယ္...။ျပဳတ္က်တုန္းက သစ္ငုတ္နဲ႔႐ိုက္မိၿပီး လက္ေထာက္လိုက္လို႔ အဆစ္လြဲသြားတာပါ...''