The Winter Story[Satzu Completed]

[13]

"ဝုန္း.....''

အားျပင္းျပင္းနဲ႔တြန္းဖြင့္လိုက္သလို အသံအက်ယ္ႀကီး ျမည္သြားတာေၾကာင့္ အခန္းထဲမွာ႐ွိေနတဲ့လူေတြအားလံုး တံခါးဝ႐ွိရာကို အၾကည့္ေရာက္သြားၾကသည္။ေသာက္လက္စ ေရခြက္ကိုေဘးကစားပြဲေပၚတင္လိုက္ၿပီး သူမကိုယ္တိုင္လဲ ကုတင္ေပၚမွာ ထုိင္ေနရာကေန ဝင္ေပါက္ကိုအေၾကာင္သားေငးၾကည့္ေနမိသည္။

"S-Sana Unnie...''

တုန္ယင္ေနတဲ့ေခၚသံနဲ႔အတူ သူမအနားကိုေျပးဝင္လာၿပီး သူမကိုတင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္ဖက္လာတဲ့ခ်စ္ေသာရယ္ေလ။
အေလာတႀကီးေျပးလႊားလာခဲ့တာမို႔လို႔ ေက်ာင္းဝတ္စံုဟာ
ေခြၽးေတြရႊဲနစ္ေနတယ္။

"အ-အဆင္ေျပပါတယ္ေနာ္...ေ-ေနေကာင္းတယ္မလား..''

တုန္ယင္ေနတဲ့စကားသံေတြနဲ႔ တတြတ္တြတ္ေျပာရင္း Sanaရဲ႕ခႏၶာကိုယ္မွာ ဒဏ္ရာရမရစစ္ေဆးေနတဲ့သူ႔ေၾကာင့္ Sanaအျပံဳးေသးေသးေလးျပံဳးလိုက္မိတယ္။

ခ်စ္ေသာရဲ႕ မေသမသပ္ျဖစ္ေနတဲ့ ဆံႏြယ္စေတြကို နားရြက္ေနာက္သို႔ ညႇပ္ထည့္ေပးရင္း ခ်စ္ေသာကို ျပန္ဖက္လုိက္တယ္။ေခြၽးေတြရႊဲနစ္ေနတယ္ဆိုေပမဲ့ ခ်စ္ေသာရဲ႕ ကိုယ္သင္းနံ႔က ေကာင္းေနတုန္းပဲ။

"Unnieအဆင္ေျပပါတယ္...။''

"မဟုတ္ဘူး....မူးေတာင္လဲသြားတယ္ဆိုေတာ့ တကယ္
အဆင္ေျပတာမဟုတ္ႏိုင္ဘူး။ညာေနတာမလား..''

ပတ္ဝန္းက်င္မွာလူႀကီးေတြ႐ွိေနတာကိုေတာင္ သတိမထားႏိုင္ဘဲ ကိုအာလာတစ္ေကာင္လို သူမကို ရင္ခြင္ထဲကထြက္ခြင့္ မေပးဘဲ တင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္ ဖက္တြယ္ထားတဲ့ ခ်စ္ေသာဟာ တကယ္ကို အဆိုးေလး..။

"မဟုတ္တာကြယ္...ေသြးေပါင္က်ရံုေလးပါ။''

ခ်စ္ေသာေက်ာျပင္ကို ခပ္ဖြဖြပုတ္ရင္း သူ႔ရဲ႕မ်က္ဝန္းနက္နက္ေတြနဲ႔ အၾကည့္ခ်င္းဆံုကာ ျပံဳးျပံဳးေလး ေျပာလိုက္ေတာ့ ခ်စ္ေသာက မယံုႏိုင္ေသးဘူးဆိုတဲ့အၾကည့္နဲ႔ ၾကည့္ျပန္တယ္။ဒီဟာေလးကေတာ့ တကယ္ကိုေလ။

"အမ်ားႀကီး စိတ္မပူပါနဲ႔..မင္းUnnieက ဒီလို..
ဒီလိုဗလနဲ႔ပါေနာ္။''

လက္ေမာင္းက သြားၾကားထိုးတံမွာကပ္ေနတဲ့ ငံုးဥေလာက္႐ွိတဲ့ ၾကြက္သားေလးကိုျပရင္း ရယ္သံေႏွာၿပီး စလိုက္တာေၾကာင့္ ခ်စ္ေသာက အေကာင္းေျပာေနတာကို ထေဖာက္ျပန္ၿပီဆိုတဲ့အၾကည့္ေတြနဲ႔ ျပန္ၾကည့္တယ္။မ်က္ေစာင္းသဲ့သဲ့ဟာလဲ သူမကိုရင္ခုန္ေစတုန္း။