Chapter 22. No

473 21 2
                                    

TRACE POV

"Aw." daing niya ng mailapag ko siya sa kama.

"Hwag na hwag kang gagalaw dyan." sabi ko at bumaba.

Nagpainit ako ng tubig para dampian siya nun. Ang taas ng lagnat niya. Kulang na lang magprito na ako ng itlog sa ibabaw ng noo niya eh. Oily na, mainit pa. 

Hahahahaha!

Pfft.

I need a little more--

"Hello?"

[Trace. Kamusta na sya?]

"Okay lang po." sabi ko habang sinasalin yung tubig sa basin. Kumulo na pala. Ang bilis nun ah?

[Waaah. Sigi. Sigi. Alagaan mo si Aisha ha? Salamat *toot toot*]

Napakamot ako ng ulo.

Mula nung party naging ganyan na pakikitungo niya sa akin.

At shet lang mas nakakakilabot yun kesa sa takong niyang tunog ng tunog.

*Flashback*

She closed the door.  Kakalabas lang niya ng kwarto ni Aisha at nandito ako sa labas.

Tiningnan niya ako. Emotionless. Yan yung nakikita ko sa mukha niya ngayon. Ano bang bago?

Its fvcking weird dahil tinititigan na niya ako.

"Ehem." nag iwas ako ng tingin. Nakakatakot kasi tingin niya. Kahit blanko feeling ko anytime lalamunin niya ako ng buo o kaya ibaon ng buhay sa sementeryo.

"Follow me." sabi niya at nagsimulang maglakad.

Pumunta kami sa office niya.

White with gold touch ang theme ng office. Ang ganda nga eh at tsaka ang daming mga transparent glasses. na umiilaw.

"Sit." sabi niya habang pinapatunog ang buto niya sa kamay.

I gulped.

May nagawa ata ako.

"Thank you." sabi niya sa akin na ikinagulat ko.

Narinig ko ba na nagthank you siya?

"P-po?"

"I said thank you. For being there for my daughter. You know. You always saving her. Kahit na hindi ko inuutos. And your parents are so proud of you. Nakwento ko kasi sa kanila ang mga ginagawa mo. And guess what?" napapalakpak siya.

"Pumayag na sila na magsama kayo ni Aisha! Hihihi."

O___O

What.

The 

Fvck.

Anong magsama?!

"Ano po?"

"You two will live in the same roof. Nakabili na nga kami ng bahay eh. Hehe."

Fck. Anong?! Napapayag niya parents ko?

Sht.

Heck.

"WHAAAT? Anong. Bakit? Bata pa kami. Tapos nag - aaral pa. Paano kinabukasan namin. Kaya hindi pwe--"

"Calm down Montero. Mayaman kayo mayaman kami kaya walang problema sa kinabukasan ninyo. ahehehe."

"Pero--" nagbago ekspresyon niya at biglang naging blanko.

"Ayaw mo ba?" sabi niya at sinimulang patunugin yung takong niya.

Napalunok na lang ako.

Bakit ba nakakakilabot ang takong niya?

Another Cinderella Story {COMPLETED}Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon