SICK: Part Four

EAT [07]

LAKING gulat ni Clara nang bigyan siya ni Ethan ng isang malaking box na pahaba nang pumasok ito sa kwarto nila. Naroon siya at nanonood sa telebisyon ng hapon na iyon. Naglilinis kasi ang mga kasambahay nila sa ibaba kaya dito siya nanonood. Baka kasi makasama sa kaniya at sa kaniyang dinadala ang dumi at alikabok.

“Ano ito?” Nakakunot ang noong tanong niya sa asawa. Nakapatong sa ibabaw ng kama ang malaking kahon.

Umupo si Ethan sa upuan na malapit sa kama. “Open ito. Sa iyo 'yan,” anito.

Mas lalo tuloy siyang na-curious kung ano ang laman niyon dahil hindi nito diretsong sinagot ang kaniyang tanong. Kaya upang masagot na ang tanong ni Clara ay inalis na niya ang takip ng naturang kahon at tumambad sa kaniya ang isang black gown na kumikinang dahil sa maliliit na tila diyamante na nakadikit doon. Meron ding isang itim na mask para pantakip sa mata.

Anong meron at binigyan siya ng kaniyang asawa ng gown?

“Nagustuhan mo ba? Kung hindi, pwede kong papalitan iyan.”

“Para saan ito? May okasyon ba?” tanong ni Clara.

“Big Event. Sa restaurant ni Antonia. Nakalimutan mo na ba? Mamayang gabi na iyon.”

“Nawala sa isip ko. Pasensiya na…” Muli niyang tinapunan ng tingin ang gown. “Kailangan ba ay ganiyan talaga ang susuotin sa Big Event?”

Tumango si Ethan. “Ganiyan dapat. Mayayamang tao ang pupunta mamaya. Piling tao lang at maswerte tayo na isa tayo sa naimbitahan niya ngayong taon. Kaya magbihis ka na mamaya. Aalis tayo dito ng ala-siyete ng gabi. Huwag ka na ring kumain ng dinner dahil doon na tayo kakain.” Tumayo na si Ethan at lumabas ng kwarto.

Nang wala na ito ay napakawalan na ni Clara ang malaking ngiti sa kaniyang labi. Ilang araw na kasi ang nakakalipas simula nang huling beses siyang nakapunta sa restaurant ni Antonia. Sa loob ng mga araw na iyon ay wala siyang ganang kumain dahil ang panlasa niya sa lahat ng pagkain ay parang matabang simula nang makakain siya ng meat balls soup ni Clara. Lahat ng pagkain ay naikukumpara niya doon kaya nawawalan siya ng gana. Talagang binago nang tuluyan ng luto ni Antonia ang pagpili niya sa kaniyang kinakain.

Naalala niya tuloy noong nasa lansangan pa siya. Kahit ano na lang ay kinakain niya para lang may mailaman sa kumakalam na sikmura. Panis man iyan, nilalangaw, nasa basurahan o tira ng ibang tao ay kinakain niya. Pero ngayon, masyado na siyang mapili. Kung hindi man malapit sa sarap ng meat balls soup ni Antonia ay wala siyang ganang kainin.

Muling tiningnan ni Clara ang black gown at maingat iyong inilabas mula sa kahon. Napanganga siya dahil ubod iyon nang ganda nang mailadlad niya. May mahaba iyong slit sa gilid na sa hula niya ay aabot sa kaniyang hita. Malalim din ang sa may dibdib niyon kaya sigurado siyang lalabas ang cleavage niya kapag isinuot niya iyon. Hindi naman siya natatakot na magsuot ng ganoong damit kahit buntis na siya. Kaya pa rin niyang maging maganda sa mga ganoong kasuotan.

“Siguro ay dapat na akong maghanda ngayon para hindi ako nagmamadali,” ani Antonia sa sarili.

Kumuha siya ng hanger at isinabit doon ang black gown. Pumasok na siya sa banyo upang maligo. Iyon ang una niyang gagawin. Isa pa, gusto niyang magbabad sa bath tub para ma-relax siya nang husto.

-----ooo-----

“ANG ganda…” Mahinang bulalas ni Clara nang tingnan niya ang kaniyang sarili sa malaking salamin sa kwarto nila ni Ethan.

Pagkatapos niyang maligo ay nag-ayos na siya ng kaniyang sarili. Naglagay siya ng kaunting make-up at pagkatapos ay isinuot na niya ang black gown na ibinigay sa kaniya ni Ethan. Inilabas din niya sa kaniyang taguan ang hikaw at kuwintas niya na yari sa black pearls. Sa tingin niya kasi ay iyon ang bagay sa gown na suot niya. Pati ang high-heeled shoes niya ay kulay itim din. Imi-nessy bun na lang niya ang buhok at hinayaan niyang may mangilan-ngilang hibla ng buhok na nakalaglag sa gilid.