Buraya geleli 7 ay oldu. Abimle irtibata geçtim ve buraya gelmesini söyledim. Çünkü bu evin erkeği oydu. Başımızda durması gerekti. Annem çok heyecanlı yarın abim gelecek diye sürekli bişeyler yapıyor yemek temizlik kendini oyalıyor. O harabe evden çıktık başka bir eve geçtik ilk başta oturulmazdı Ama annemle elele verdik adam ettik evi. Sabah olmuştu kapının önünü yıkadım bulaşıkları annem yıkadı çünkü bu gibi su ve benim bünyem çok zayıf annem yıkamama izin vermiyor. Abim çarşıda indi koşarak sarıldım ona. Oda bana sarıldı canım abim benim tek arkadaşım. O kadar özledim ki seni. Dayanamadım ağladım abim sakın ağlama ben sana ne öğrettim delikanlı dediğin ağlamaz bacısınıda ağlatmaz. Güldüm abime hadi annem seni bekler. Eve girince annem abime sıkıca sarıldı ağladı. Herkesin neşesi yerindeydi. Herkes ev dağılınca neler yaptığını anlatıp durdu bazen çok kötüydü bazen çok komikti bazen çok hüzünlü... Annem buraya ilk geldiğinde kardeşleri m çok açmış annemde para yokmuş. Amcasının evine gidip borç bir ördek istemiş çocuklarım aç demiş ama vermemiş amcası annemde ilk defa kardeşlerim için bir ördek çalmış eve getirmiş sobanın üstüne kızartıp yemişler. Anneme izmirdeyken para yollamıştım. Annemde onu alır almaz gidip borcunu ödemiş içimi buruk bir hüzün kapladı annem ki harama el sürme diye büyüten kadın çocukları için en Son bile yapmayacağı şeyi yapmış. Hepsi benim yüzümden. Ama okulum bitsin anneme kardeşlerime çok iyi bakacağım. Abimde yanımızda artık sırtımız yere gelmez. Bu aralar beni sürekli isteyen birileri oluyor annem vermem seni senin okulun var diyor ama dayımlar rahat bırakmıyorlar evlendir adı çıkar evlendir diyip duruyorlar....
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kimsesizler
RomanceKimsesizdin sen; yüreğin gibi. Hep bir yanın yarım kalmıştı. Hani bitmemiş kitaplar olur ya sende öylesin. Hep yanın yarım kalmış bir yanın eksik... Tamamlanmamış duygular,öpüşmemiş eller,okşanmamış saçlar... Hep bir şeylerin eksik olması mı gerekiy...