1 aydan fazla oldu meleğim gitmişti. Hiç konuşamamıştık bir defasında konuşmak istiyorum diye zorladım Yurttakİ uzmanımı. Sesini duymak çok iyi gelişmişti ağlamıştım ama ona belli etmemek için konuşmayı kısa kestim artık kimseyle arkadaşlık Kurmayan huzursuz bir kız olmuştum sürekli rehberlik psikiyatri uzman odasında buluyorum kendimi ama artık sıkılmıştım ezilmek yada ezdirmek istemiyorum. Sürekli kavga ediyor okulu aksatıyorum derslerimde düştü annem duysa çok üzülür. okuldan çıkıp direk yurda geldim kardeşimin sesiyle kafamı kaldırdım bana koşuyordu sımsıkı sarıldım doya doya öptüm kokusunu çektim içime. Bana sadece bayram için geldiğini bensiz ordan kalmanın çok zor olduğunu bazen sinir krizi getirdiğimde beni yatağa bağlıyorlar aç bırakıp yemek vermiyorlar dediğinde kanım dondu. Bu nasıl tedavi anlamamıştım ilaçlar yüzünden çok zayıflamış yüzü çökmüştü. Saçlarınıda kesmişlerdi. Bende kestim saçlarımı o gittikten sonra dökülmeye başladığında bende dayanamayıp kestirdi. Artık ne yapacağımı bilmiyordum ailemden uzak ilk bayramımız yarındı arkadaşlarımı da özledim Emrah ne yapıyor acaba belkide benden kurtulduğu için çok mutludur. Sabah uyandım kızkardeŞimle yatakhanelerimiz ayrı olduğundan yanına gittim Ama odasında yoktu yurttan izin almadan çıkıp gitmiş. Bende arkasından çıktım eski mahallemize gittim ama bulamadım kime sorsam geldi gitti diyip durdular. Akşama kadar aradım ama bulamadım onu bulmalıydım başına birşey gelse asla affedemezdim kendimi sonra bizim kızlarla o sokak senin bu sokak benim aradık en sonunda bizim kızlardan birinin evinde kaldım sabah yurda döndüm kardeşim yurttaydı onu görünce ilk mutlu olsamda beni bu kadar üzdüğü için sert bir tokat attım yüzüme oda karşılık vermeyip sarıldı özür diledi. Bir kaç gün kardeşimle konuşmadım çünkü planım için bunu yapamam gerekiyordu akşam odasına gidip yarın sabah yurttan çık ve otobüs durağında beni bekle dedim oda tamam diyip başını salladı sabaha kadar ne yapacağımı tekrar tekrar düşünüp durdum eğer hata yaparsam bir daha kardeşimi göremezdim yurttan ceza alırdık ve ablalar bizi etimiz morarana kadar döverdi. Sabah kardeşimi öpüp yolladım ardından izin alıp çıktım önceden birikmiş olan paramı cebime koyup kardeşimle otobüs termaline gittik çok heyecanlıydık hem annemi görecektik hemde yurttan kurulacaktık biletleri kesip otobüse bindik Son paramızı bilete verdiğimizden sıkı bir açlık bizi bekliyordu. Kardeşime sarıldım ve kurtulduk dedim...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kimsesizler
RomanceKimsesizdin sen; yüreğin gibi. Hep bir yanın yarım kalmıştı. Hani bitmemiş kitaplar olur ya sende öylesin. Hep yanın yarım kalmış bir yanın eksik... Tamamlanmamış duygular,öpüşmemiş eller,okşanmamış saçlar... Hep bir şeylerin eksik olması mı gerekiy...