Gözyaşım Yandı.

194 11 6
                                    

Hepinize teşekkür ediyorum. Yazdığım cümleleri okuduğunuz için. Buraya yazmamın sebebi kendime çare olmamdı. Görünen o ki bir nebze olsa da bunu başardım. Siz bu satırları okuduğunuz için bunu başardım. Hepinize teşekkür ederim. Ben kendime yardımcı olurken sizin içinde bulunduğunuz durumu düzeltmek için de vardı bu satırlar. Umarım hayatınız biraz da olsa düzelmiştir. Çünkü bir insan düşüncesi, zihni ile vardır. Bu satırlar sizi değiştirdiyse eminim hayatınızda birtakım şeyler değişmiştir.
   Şimdi yine üzgünüm,üzgünüz. Bu Emir ve Melis'in hikayesi değil. Bu benim, bizim hikayemiz. Her ne kadar bunu çocukça bulacak olan insanlar olsa da ben bunu yapıyorum. Onların çocukça bulduğu bir şey başkası için hayati önem taşıyor olabilir. Ama onlar bunu anlamıyor. Tek yaptıkları eleştirmek. Sadece bu. Peki ya hiç o insanın neler hissettiğini düşündünüz mi? Her gün sadece kurtulmak istediğini, sadece kurtulmak istediğini. Hayır, düşünmediniz. Sadece kendi egonuzu tatmin etmek için eleştirdiniz.
     Gözyaşı çok önemli biliyor musunuz?  İnsanlar mutlu olduğunda, üzüldüğünde bazen korkudan dökülüveriyorlar. Ne tuhaftır ki herkes gözyaşını kötü bilir. Sanki o kötüymüş gibi davranır ona. Onları tutsak bırakır gözlerinde. Bu yüzden ağlamak kötüdür. Değil mi?
Şimdi belki de ağlayarak okuyorsunuz bu satırları. Ben de ağlayarak yazıyorum.
   İçinizdeki o kara his hep sizinle değil mi? Her yerde. Kiminle nerede olursanız. Sizi rahatsız ediyor, sizi üzüyor. Gitmek, kaçmak istiyorsunuz ondan. Ama yapamıyorsunuz.
    İçiniz yanıyor, gözleriniz doluyor, elleriniz titriyor, karnınız ya da başınız ağırıyor, gülüyorsuz durduk yere. Çünkü biz kaybolduk. Bu karanlık girdabın içind ekaderin bizi yönlendirdiği yere gidiyoruz.
En arka yerlere oturur, yatağımıza sokuluruz usulca. Sarılır yastğımıza ağlarız halimize. Çünkü biz üzgünüz.
Gerçek şu ki bazen yaşımız gereği olabiliyoe böyle şeyler. Ancak her şeyi buna bağlıyamayız.
   Şimdi,
Sen varsın değil mi? Buradasın, bu satırları okuyorsun, belki ağlıyorsun, belki endişeliniyoe belki de geçmişini düşünüyorsundur.
    Gözlerin bakıyor ıslak ıslak
     Yüzündeki çizgilerden belli yorgunluğun
    Dilin dökemiyor içini
     Kulakların duymuyor kendini
      Anlamıyorsun.
     Sen varsın, bunlar seni sen yapan şeyler. Sen üzgün  olsan da güzelsin. Çünkü sen bunları yaşıyorsun. Bu hayata geldiysen bir değerin var demektir. Duyguların ağır. Onlar senş anlamadı diye sen değersiz değilsin. Artık dur. Sen çok iyisin. Kalbin çok güzel. Çünkü sen üzülebiliyorsum. Mutluluktan başka bir duyguyu hissedebiliyorsun.
    Sen başarılısın çünkü bunu yapabiliyorsun.

Hiç düşündünüz mü etrafınızda olan bitenler size bir anlam ifade ediyor olabilir mi? Hayata farklı açılardan bakmayı denediniz mi? Mesela ben mutsuz olmayı bu kadar betimliyorum. Bunu yapan bir ben değilim. Bir çok eserde mutsuzluğunda bir dıygu olduğu ve yaşanması gerektiği anlatılır.
   Ya da sizi üzen birisi sizden özür dilediğinde çok normal karşılarsınız. Peki düşündünüz mü? O böyle biri. Bunu yanlış görmediği için dedi diye. Onu bağışlayın demiyorum. Ama bir de bu açıdan bakmamız lazım. Her suça bunu yapamayız ama her suçu da abartamayız. Şimdi kendini sev.

Eğer sevdiğini kaybettiysen:
O her zaman seni seviyor, görüyor. Sadece bedeni burada değil. Ama ruhunuz hep beraber. Bu acını hafifletir umarım.

Eğer sevgilinden ayrıldıysan:
Sen bu dünyaya tek başına geldin. O her zaman yoktu. O zaman şimdi de yapabilirisn. Ve emin ol eğer gerçekten değerli biri olsaydı bunlar yaşanmazdı.

Eğer maddi bir derdin varsa:
Seni seviyorum dostum. Elimden bir şey gelmiyor. Sadece şunu diyebilirim:Her şey iyi olacak. Çünkü iyileri hep kazanıyor.

Eğer hastaysan:
Seni seviyorum. Çok özelsin. Çok güzelsin. Bir an önce iyileş.

Eğer mutsuzsan:
Kendini kabul et. Sen busun. Seni sen yapan bu. Ve senin olmak istediğin kişi eğer sen olmasaydın bu şekilde edüşünmenr sebep olmayacaktı.

Umarım beni anlarsınız. Neden bunları yazdığımı. Dünya kötüye gidiyor. Ve bunu biz durdurabiliriz. Bunun için de önce kendimizi bilmeli ve ona yardımcı olmalıyız. Şimdi hepinizi çok seviyorum. Lütfen anlayın, empati yapın.
   Yorum yapmayı ve oy kullanmayı unutmayın. Ve bir de lütfen üye olun.
Artık mutlu olun...

Ben ve OHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin