I'll Sacrifice My Brain

CHAPTER 18.5 *Going to Mall - Part 3*

CHAPTER 18.5 *Going to Mall - Part 3*

CINDY'S POV

Ano ba? Kanina lang galit na galit ako kay Khane dahil sa ginawa niya tapos ngayong iniwan niya na ako, nacucurious naman tuloy ako sa mga sinabi niya.

*flashback*

Naglalakad na ako palayo sa kanya ng bigla siyang sumigaw...

"Sandali nga! Kausapin mo ako ng matino at mahinahon, okay?"

Liningon ko naman siya, "Ano ba ang gusto mo? Nakakainis ka na!" sigaw ko.

"Gusto kong magkabati tayo. Like what I have said, ayaw kong nagagalit ka sa akin. So, please forgive me. Pleeease."

"Paano kung ayaw ko? Paano kung sabihin kong ayaw na kitang patawarin dahil masyado ka ng balakid sa buhay ko. You're the antagonist in my story..."

Alam kong nasaktan siya doon sa sinabi ko, pero I have to do that. For me. Nagulat nalang ako nung hinarap niya ako at biglang hinawakan sa braso...

"Look! Di ko alam kung bakit kita sinusuyo kahit na alam kong napakakitid ng pang-unawa mo! But since it's my fault this time, I'll do anything para makabawi sayo. Sorry for that bad joke. I promise, gagawan ko ng paraan at babawi ako sayo. I'm very sorry. Sana mapatawad mo ako."

After that bigla nalang siyang umalis...

*end of flashback*

Oookay.. Ano namang paraan ang iniisi niya???

Kasi naman eh. Okay na nga kami tapos bigla nanaman siyang magjojoke about ranking even that he knows I'm very sensitive to that topic. Atsaka para narin niyang pinamukhang di ko siya matalo.

NAIINIS AKOOOO!

NAGUGULUHAN AKOO!

NABABALIW NA AKOO!

"ZEEN! I have a good news!" sigaw ni Warren. Papalapit siya sa akin kasama niya pa rin si Alice.

"Ano naman yan? Siguraduhin mong good yan at stressed na ako!" sagot ko.

"Stressed? Bakit naman? Asan nga pala si Trev?" tanong ni Alice.

"Umuwi na. Nakakasira kasi siya ng araw." sagot ko.

"Ano? Bakit? May ginawa nanaman ba si Trev?" tanong niya ulit.

"Nevermind! Basta naiinis ako sa kanya kaya sabihin niyo na yang good news niyo jan." sabi ko sa kanila.

"Ahh. Ganito kasi yon... Kami na ni Alice. XD" sabi ni Warren.

O.O

"Masaya ka ba para sa amin??" tanong ni Alice.

"Ahh. Oo naman. Nabigla lang ako. Parang ambilis naman. Nihindi ko nga nabalitaang nagligawan kayo." sabi ko.

"Hindi na yan kailangan ng mga taong nagmamahalan. Courtship is being done to make your love one fall for you. Eh, bat ka pa manliligaw kung mahal ka na ng mahal mo?" sagot ni Warren.

"Okay fine. Di naman ako tutol. Nagtatanong lang."sabi ko. "Paano ba yan? Mauuna na akong umuwi. Magdate nalang muna kayong dalawa."

"Pwede ka namang sumama. Ito naman! Parang hindi lang tayo magkakaibigan." sabi ni Alice.

"May gagawin pa kasi akong assignment. Busy masyado."

"Assignment ka dyan? Magkaklase kaya tayo! Tyaka katatapos lang ng exam, assignment agad? Sino niloloko mo?" pambabara ni Warren. Buwisit ka talagang bestfriend kahit kelan!

"What I mean is assignment ko para sa schoolpaper!" sagot ko.

"Pabayaan mo na kaya! Baka kasi susundan si Khane para makipagbati." singit ni Alice.

"Like duh! Over my dead, beautiful and lovely body! Siya kaya ang may kasalanan kaya siya ang makiagbati! Am I right?" sabi ko tapos umalis na rin ako ng mall at iniwan sila. Nakakainis ang mga kasama ko ngayon! Makauwi na nga lang.

*****

"Psssst!" kanina pa may sitsit ng sitsit sa likod ko pero ag lumilingon ako, wala naman pala.

"Psssst!"

"Ano ba? Are you insane? Lumabas ka nga diyan kung gusto mo akong kausapin! Hindi yung sunod ka ng sunod. Nakakairita ah. Tyaka wag mong susubukan ang pasensya ko at malapit na itong maubos!" sigaw ko sa pinanggalingan nung sitsit.

Biglang may lumabas na taong nakasumbrero. If Im not mistaken it's a girl.. Pero di ako sure. -____-

"Sino ka? Anong kailangan mo sa akin?" tanong ko.

Palapit na siya ng palapit.

"Huwag kang lalapit! Sisigaw ako! Promise!"

"Edi sumigaw ka. No need to scare me." for the first time. Nagsalita siya at alam ko na agad kung sino siya.

"Mel?" feeling ko talaga siya si Mel. Friend ko siya dati at kaitbahay. Pareho naming dreamschool ang KMA, pero bigla nalang nagbago ang isip niya. Sa ibang school siya pumasok.

"Ako nga. How's your mission going?" tanong niya. Si Mel nga.

"Okay lang. Mukhang malapit na. I can feel it." sagot ko sa kanya.

"I'm so glad to hear that. Keep up the good work!" sabi niya.

"Siyempre naman. Pero, do you really think it would work??" tanong ko.

"Oo naman. Magtiwala ka lang." sagot niya.

"Paano ka naman nakasisiguro?" tanong ko ulit.

"Ginawa ko na yan dati nung elementary ako. Haha. And to tell you, I succeed." sabi niya.

"Talaga? Grabe I can't believe. Kaya naman pala ikaw ang naging valedictorian sa school niyo noon. Galing mong dumiskarte. Hahaha." sabi ko.

"Syempre. Pautakan lang yan." sabi niya. "Sige, mauna na ako. Daat sa susunod na magkita tayo, mission accomplished ka na ah." pagkasabi niya nun, bigla na siyang umalis.

That girl is so mysterious. Kahit friend ko siya feeling ko marami pa rin akong hindi alam sa kanya. Nihindi ko pa nga alam kung saan yung bagong bahay nila. Basta malapit daw sa may school niya. Eh, di ko nga alam kung saan yung school niya. Parang ewan lang. Kaya nagkikita lang kami pag pinupuntahan niya ako.

Pero atleast tinutulungan niya ako. And that's what a friend is. Diba?

She helped me to think of a way to reach my dream. She's helping me to become the valedictorian and she's helping me to defeat that Travis Khane Pecson!

Kaya Khane, prepare! I will definitely defeat you and prove you wrong. Ill be on top and I will never let you get back there!