Yasemin Kokum (Bölümler düzenleniyor)

9. Bölüm

   selimden

   havaalaninda handeyi gordugumde cok sasirmistim. neden hala pesimi birakmiyordu. yuzunde anlamlandiramadigim bir ofke vardi. berili ondan uzak tutmaliyim. handenin sagi solu belli olmazdi. daha beni yeni kabullenmeye baslamisken aramizin bozulmasima izin veremezdim. ucagin kalkis saatinin gelmesiyle berili alip ucaga dogru gittik...

    berilden

   havaalanindan cikarken ilik havayi icime cektim. ilk gelisim degildi universite hayatim burada gecmisti. ah bir de sulem vardi. mardinden gittigimizden beri onunla gorusemiyorduk. evlendigimden onu haber edememistim. selimin elini belumde hissetmemke duduncelerimden siyrildim.

   -hayatim iyi misin daldin.

   -evet iyiyim. merak etme.

   -o zaman evimize gidelim..

   -evimiz?

   -evet burda bi tane evim var. orada kalacaz. yol yormustur seni.

    selimle yavas adimlarla ilerlerken. korumalari valizlerimizi coktan almisti. arabaya binip yola ciktik. camdan disariyi izlerken arabada sessizlik vardi. eve geldigimizde karsimdaki buyuk eve baktim. eve girdigimizde hamileligin verdigi yorgunlukla yukariya cikarken selimde eli belimde benimle geliyordu. yatak odasina girdigimizde krem renginin hakim oldugu bir odayla karsilastim. ben etrafima bakinirken selim yatagin uzerindeki ortuyu kaldirmis.

    -hadi uzerini degistir de dinlenelim

   yatak odasiyla bitisik olan banyoya girip uzerimdekilerden kurtuldum. kendimi suyun rahat kollarina biraktim...

   banyodan ciktigimda selim yatmisti. yataga uzandigimmda belime dolanan eller ile irkildim.

    şşii korkma. sana sarilmadan uyuyamiyorum dedi. bir sey demedim. benimle bu kadar ilgilenmesi hosuma gidiyordu..

******************

  

sabah uyandigimda selim yanimda yoktu. telefonumu elime alip suleyi aradim.

   -berilll

   -nasildin canim.

   -ben iyiyim de seni sormali neredeyse ben marfinden ayrildiktan sonra hic konusamadik.

   -basima neler geldi bir bilsen. bu arada sana guzel bir haberim var.

   -neymis o??

   -ben izmirdeyim.

   -gercekten mi. inanmiyorum ne zaman geldin

   -dun aksam

   -iyi olmus yaa. ee nerede kaldin dun bize gelseydin ya

   -sen buraya gel. seninle laflariz da.

   -hemen geliyorum canim. dedikten sonra evin adresini verdim. telefonu kapattiktan sonra selim odaya girmisti.

   -hayatim kimdi o?

   -şule universiteden arkadasim.

   -tamam hafi kahvalti yapalim. acikmissinizdir.

   sessiz bir sekilde kahvaltimizi yaparken sessizligi bizan selim oldu.

   -ayatim benim bir kac saat disarida isim var. evde yalniz kalabilirmisin?

   -zaten birazdan sule gelecek. ne isin var?

   -aksama gorursun. yalniz kalmayacak olman iyi diyip. yanagima bir opucuk kondurup disari cikti. ben de mutfagi toplayip uzerimi giydigimde sule gelmek uzereydi.

    -canim hos geldin.

   -hosbulduk.nasilsin.

   -kapi onunde mi konusacaz. iceri gecsene. iceri gecerken karnimi faretmis olacakki bana ne oldu der gibi vakiyordu.

   -beril senn...

   -hamileyim diyiverdim birden.

   -neeee hamilemisin. nasil oldu hangi ara kimden. diye sorularini siralarken

   -bi dur da anlatayim dedim. her seyi anlattiktan sonra an sasirmis gozlerle bakiyordu.

   -onu kabullendim sule. hem bebekler de var. baska bir seenegim yok.

   -umarim onunla mutlu olursun...

****************

   laf lafi acmis sohpet bayagi koyulasmisti. vaktin nasil gectigini anlamamistik.

   sule gittikten sonra koltuklara uzanip ayagimi uzatip dinlenmeye basladim. kapi acilmis selim gelmisti.

   -sule gitti mi

   -evet gitti.

   -keske kalsaydi. tanisirdik.

   -isleri varmis. gitmesi gerekti.

   -zaten vakttte geldi. hadi hazirsan cikalim.

    arabadaki yolculuk sessisligini korumaya devam ederken sahile geldigimizde arabadan indim. karsimdaki tekneye saskin bir sekilde bakarken selimle beraber iceri girdik. karsimdaki yemek masasina bakiyordum.

   -begendin mi?

   -cok... cok guzel olmus. diyip boynuna sarildim. elleri belime dolanmisti coktan. ayrildigimizda dudagimdan optu

   gece tum guzelligi ile devam ediyordu. eger bu bir ruya ise hic uyanmak istemiyordum.

   vakit bayagi gec olmustu. tekneden ayrilip eve giderken basimi cam yaslayip yolu izlemeye basladim. gozkapaklarim yenik duserek kendimi uykunun huzurlu kollarina biraktim.

   uyandigimda selim yanimda uyuyordu. bogazimdaki kurulukla su icmek icin odadan cikip mutfag dogru ilerlemeye basladim. karnimi tutarak merdivenleri agir agir inmeye baslarken ayagimin bosluga gelmesiyle merdivenlerden yuvarlandim. aklimda olan tek sey ise bebeklerime bir sey olmamasiydi...