Bölüm -10

810 68 45
                                    

Selamlarrrr ben geldim uzun bir aradan sonra 💙

Marinette :

Telefon zilinin ani ve baskın sesiyle kendime gelirken gözlerimi kocaman açtım ve az kalsın herşeyi batıracağımın farkına vardım. Hızla geri çekilirken Adrien'da aynı hareketi yapmıştı. Elini pantolonunun cebine attı ve çalan telefonunu çıkartarak gelen görüntülü aramayı cevaplandırdı. Adrien ile tek kelime etmezken ekranda beliren en yakın arkadaşlarımızla derin bir nefes aldım.

Son anda yetişmişlerdi tabii ama onlar bunu bilmiyordu. Nino bize el sallayarak sırıttı. "Heeey çocukların siz ikinizi yan yana görmeyi beklemiyorduk. Ne yapıyorsunuz ?" Adrien'a göz ucuyla baktığımda onun da bana baktığını gördüm ve hemen bakışlarımı kaçırdım. Derin bir nefes vererek gülümsedim. "Selamm Nino !-" ben devamını getiremeden Adrien söze girdi. "Selam dostum Mari'lere akşam yemeğine gelmiştim ve o sırada defile için olan müziği seçiyorduk."

Alya'nın arkadan bana imayla kaşlarını oynattığı o görünce yutkundum. Alya daha fazla sessiz kalamayarak elini Nino'nun omzuna koydu ve nerdeyse ekrana yapışacak derecede eğildi.
"Haaa evet şu dans için olanı diyorsunuz. Birkaç hareket bulabildiniz mi madem ?" Odanın sıcaklığı bir anda yüz dereceye çıkarken ağzımı bile açamıyordum. Adrien elini ensesine koydu ve kaşırmış gibi yaptı. "Evet bir kaç figür oluşturabildik galiba. Ne dersin Marinette ?" Onlara baktım ve kekelememeye çalışarak konuştum. "Tabii diğer kalan hareketleri zaten kurs ile öğreneceğiz." Nino anladım dermişçesine kafasını salladı.

Bir süre daha çocuklarla konuştuktan sonra telefonu kapattık.
Aramızdaki bir kaç saniyelik sessizlikten sonra Adrien kolundaki saate baktı. "Ah saat epey geç olmuş gitsem iyi olacak Mari." Ellerimi birleştirdim ve ona kahkülümün altından baktım. "Tabii." İkimizde sanki aramızda sessizlik yemini edilmiş gibi konuşmuyorduk. Bu çok garipti..

Birlikte merdivenlerden indikten sonra Adrien annem ile vedalaşarak kapıya ilerledi tabii bende arkasından yere bakarak ilerliyordum. Adrien ani bir şekilde arkasına döndüğünde önüme bakmayan sakar ben de bodoslama bir şekilde ona çarptım. Ahhh yapmayın ama ! Onun kokusuna dayanamadığımı evren biliyor olmalıydı !

Acıyan burnunu ovuştururken endişeli sesini duydum. "Üzgünüm Mari hemen arkamda olduğunu bilmiyordum."
Boğuk çıkan sesimle konuştum. "Sorun değil" Elini çenemde ardında burnumu tuttan elimin üzerinde hissettim. "Çok acıyor mu ?" Gülümsemeye çalışarak ona baktım. "Hayır Adrien acımıyor artık. Hem benim sakarlıklarım işte."

Adrien sonunda gülerken eliyle saçlarını karıştırdı. "Pekâlâ sen öyle diyorsan." Sonunda onu evden yollayabildiğimde derin bir nefes alarak kapıya yaslandım. Bu gece ultra ultra acayipti. Tam kapıdan ayrılıp odama çıkacaktım ki tekrardan kapı çaldı Adrien olacağını düşünerek kapıyı açtım ama karşımda bir adet Alya görmeyi hiç beklemiyordum !

Düşük modum Alya'yı görmemle anında düzelirken küçük bir çığlık atarak ona sarıldım. "Alyaa ! Sen, yani nasıl ? Daha iki gün vardı ?" Alya kahkaha attı ve elini sırtıma koydu. " Planda küçük bir değişiklik oldu diyelim tatlım." Birlikte içeriye girdiğimizde annem Alya'yı görünce ani bir şok yaşasada kısa sürede kendine geldi ve onu soru yağmuruna tuttu. "Anne ! Kız daha yeni geldi." "Sorun değil Marinette. Bayan Cheng'i bende çok özlemişim." Birlikte biraz sohbet ettikten sonra Alya ve ben odama çıktık.

Daha fazla içimde tutamayarak ona herşeyi anlattığımda Alya küçük çaplı bir kriz geçirdi. "Marinette anlıyorum ki bu çocuk senden deli gibi hoşlanmasına rağmen bunu anlayamacak kadar saf." İçimde bir umut ışığı yanarken parıldayan gözlerle Alya'ya baktım. "Gerçekten de öyle midir sence ?"

Alya elini omuzuma koydu ve bilmiş bir edayla konuştu. "Emin ol tatlım. Benden hiçbir şey kaçmaz." Son olarak aklıma gelen birşeyle yüzüm yine asılırken Alya bıkmış bir şekilde sordu. "Yine ne var Mari ?" Omuz silktim. " Geçen gün parkta Adrien ile otururken yanımıza bir kız gelmişti. Böyle güzel de birşey...Ve ayrıca Adrien ile eskrim kursu alıyor inanabiliyor musun ? Sanki orda konuşurken bana kinle bakıyordu Adrien'a ise hayranca."

Alya düşünür bir şekilde elini çenesine koydu. "Peki Adrien'ın bir sonraki eskrim dersi ne zaman ?" Hızlı bir şekilde cevap verdim. "Yarın hemen okuldan sonra saat tam 16.15'te." Alya bana büyük gözlerle bakarken kafasını salladı. "Bazen senden korkuyorum Marinette. Her neyse o zaman artık sende bu kursa gidiyorsun canım." Bu sefer ben ona anlamayan gözlerle baktım. "Ne ?" Omuz silkti. "Adrien'ı o şimdiden hissedebildiğim kötü düşünceli kızdan uzak tutmak istiyorsan sende gideceksin başka seçenek yok."

Alya bir kaç cümle daha kurarak aklımı çeldiğinde artık dediği şeyi mantıklı bulmuştum. Tek sorun kursa nasıl gideceğimdi. Onu da bir şekilde halletmem gerekiyordu artık.

...

Ertesi sabah Annem,Alya ve ben beraber kahvaltı yaparken kararımı direkt olarak anneme söyledim. "Anne ben eskrim dersi almak istiyorum. Alabilir miyim lütfen ?" Annem şaşkınlıkla kaşlarını kaldırdı. "Bu da nerden çıktı Marinette ?"
Alya boğazını temizledi ve olaya dahil oldu. "Çok heveslenmişte Adrien'ı görünce." El mecbur kafamı sallayarak anneme baktım. Annem derin bir nefes verdi. "Pekâlâ tamam kayıt işlemlerini ben bugün hallederim kıyafetlerini de sana okula gelince veririm tamam mı ?"

Sevinçle yerimden kalkarken hızla annemin boynuna sarıldım. "Sen bir tanesin." Yaklaşık bir saate kadar hep birlikte evden çıkmıştık. Alya kendi evine gidecekken ben ve Annem okula gidiyorduk. Tabii ayrı yerlere. Okulun kapısında annem ile ayrıldıktan sonra sınıfa çıktım ve henüz kimsenin gelmemiş olmasından faydalanarak kulaklıklarımı takarak sıraya kafamı gömdüm. Çok fazla vakit geçmemişti ki ilk önce ensemde bir nefes hissettim ardından kulaklığımın birinin kulağımdan çıktığını. Kafamı yan tarafa çevirdiğimde Adrien çıkardığı kulaklığı kendi kulağına takmış gülümseyerek bana bakıyordu. Bir an nefesim içime kaçarken bende gülümsedim. "Şarkı güzelmiş." "Günaydın."

"Bu sabah erkencisiniz Bayan Dupain-Cheng bunu neye borçluyuz ?" Kıkırdadım ve tek kaşımı kaldırdım. "Asıl size sormalı Bay Agreste. Malum benden pek farklı değilsiniz."
"Uyku tutmadı bugün. Banada garip geldi tabii" "Dün akşam sen gittikten sonra Alya geldi ve bilirsin annem bizi geç yattığımız zaman erken uyandırmaya bayılıyor."

Diğer öğrenciler de yavaş yavaş gelmeye başladığında müziği kapattım ve telefonu sessize alarak cebime koydum. "Bu arada annen demişken onu okuldan çıkarken gördüm..."
Adrien'a sürpriz olmasını istediğimden direk bilmemezlikten geldim. "Aah bilmemki ama ona sorarım." Sonunda kurtarıcım olan Bayan Bustier sınıfa geldi ve ben büyük bir nefes verdim.

Okul çıkışında Adrien bana el sallarken o arkasını döndüğü an kızlar soyunma odasına doğru koşturdum ve annemin aldığı eskrim kıyafetini hemen üzerime geçirdim. Vay be bu kıyafet insanı gerçekten havalı hissettiriyormuş. Ama tabi en kısa zamanda üzerine kendi logomu eklemek gerekecekti. Gariptirki bunu yapmadan rahat edemiyorum. Sonunda maskeyi da kafama geçirdiğimde epe'yi de alarak eskrim yapılan alana doğru ilerledim.

Kurs öğretmeni beni çağırdığında yanına doğru gittim. Herkes bana bakıyordu Adrien ve o Kagami denilen kız bile. Ayh ben şimdi çok heyecanlandım. Kalbim yerinden çıkacak gibi atarken elimi ayağımı nereye koyacağımı bilmiyordum.
"Arkadaşlar kursumuza yeni bir arkadaş katılıyor kendisi Bayan Dupain-Cheng..."

Adrien aniden kaskını çıkarıp şaşkınlıkla bana bakarken bende kaskımı kaldırdım ve gülümseyerek el salladım.

"Marinette ?!"



Ağww ben geldim. Kagami ile mücadele is coming lahxkahxks

Bakalım diğer bölümlerde neler olacak ?

Yorumlarınızı eksik etmeyin awsular ❤️

Yazarcığınız kaçar hadi Bayziiii 💙💜

Seni Seviyorum • AdrienetteHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin