Seni Seviyorum • Adrienette

Bölüm -14

İyi okumalar...

Genç kızı evine bıraktıktan hemen sonra aceleyle en yakın arkadaşının aradı genç adam. Hâlâ inanamıyordu yıllardır arkadaş olduğu kız ona aşıktı ! Bu çok ani olmuştu ne hissetmesi gerektiğini bilmiyordu bile. Zihni ve kalbi çok bulanıktı.

"Selam dos-"

"Nino hemen konuşmalıyız! Hemen !"

Nino arkadaşının neden bu kadar aceleci olduğunu anlamasada ona uydu.

"Pekâlâ nerede ?"

"Attığım konuma gel."

Adrien telefonu kapatıp arabaya bindi ve şoförüne onu bırakacağı yeri söyledi. Yaklaşık on dakika içinde söylediği yere geldiğinde şoförüne kendisinin gitmesini geri dönüşü halledebileceğini söyledi. İlkten adamı ikna edemediyse de sonunda onu pes ettirmişti.

Nehrin kıyısındaki bankalardan birine oturdu ve gözlerini kapayarak düşünmemeye çalıştı ama zihnini genç kızdan kurtaramıyordu. Omzundaki eli hissettiğinde irkilerek gözlerini açtı.

"Pekâlâ dostum seni bu kadar endişelendiren sorunu anlat bakalım."

Gelen Nino idi. Genç adam en yakın arkadaşının yanına oturdu ve bankta ona doğru döndü.

Adrien öne doğru eğildi ve dirseklerini dizlerine yaslayarak ellerini yüzüne kapattı. Bir süre öylece durdu. Nino, arkadaşının bu haline bir anlam veremiyordu ama yine de kötü şeyler olduğunu sezebiliyordu.

"Marinette..."

Genç adamın fısıltıdan farksız sesini ilkten anlayamasa bile sonradan idrak etti. Kaşlarını yavaşça çatarak elleri yüzünde olan arkadaşına baktı.

"Ne olmuş Marinette'ye ?"

Adrien ani bir hiddetle eğildiği yerden doğruldu ve kızgın  yüzünde şok olmuş bir ifadeyle arkadaşına bakarak konuştu.

"BANA AŞIK ! MARİNETTE BANA AŞIKMIŞ !"

Nino duydukları ile olduğu yere çivilenirken yüzünde endişe dolu bir ifade vardı. Adrien Nino'nun sessiz kalışına gözlerini kısarak baktı.

"Bekle biraz... Sende -"

Sonra alayla güldü.

"Tabiki sende biliyordun değil mi ?"

Nino yutkundu ve yavaşça kafasını salladı.

"Dostum bak-"

"Alya'yı söylemiyorum bile. Bir ben bilmiyordum yani."

Nino elini Adrien'ın omzuna koydu.

"Nasıl öğrendin?"

Adrien sesini alçalttı ve alaylı sesiyle konuştu.

"Babamla konuşurken...şirkette duydum. Babamın verdiği işi hallettikten sonra odasına gidiyordum ama kapıyı çalamadan konuşmalara kulak misafiri oldum bile."

"İnanabiliyor musun babam bile anlamış. Ben nasıl anlamam ?"

Nino derin bir nefes verdi.

"Madem öğrenmişsin diyebileceğim pek fazla şey yok dostum. Sadece şunu söyleyebilirim birde Marinette ile konuş. Hiç birimiz sana onun kadar doğru anlatamayız konuyu."

Adrien kafasını hızla onaylar biçimde salladı.

"Lütfen kızma Adrien bunu sana Mari'nin söylemesi gerekiyordu biz söyleyemezdik. Ve inan ki kız yapamayı çok dendi. Gözlerimle şahit oldum."