Seni Seviyorum • Adrienette

Bölüm 6

Marinette :

"Sonunda çıktın"

Telaşla konuştum.

"Çok mu beklettim ? Özür dilerim"

Yavaşça yanıma yürüdü.

"Hayır, hayır sadece şaka yapıyordum Mari"

Derin bir nefes alırken kafamı salladım. O karşımda durduğu için çok heyecanlanıyordum.
Konuşmak zorlaşıyordu. Yanıma biraz daha yaklaştığında gözleri üstümde gezindi ve bu yanaklarımın yanmasına sebep oldu.

"Vay canına gerçekten çok güzel olmuşsun"

Gözlerim istemsizce onun üzerinde gezindi.
Siyah bir kot ceket içine beyaz tişört ve siyah bir pantolon giymişti.

"Teşekkür ederim. Sende çok güzel olmuşsun , yani şey yakışıklı olmuşsun"

Hafifçe kıkırdadı ve gözlerini gözlerime sabitledi.

"Biraz daha burada kalıp sohbet etmek isterdim ama geç kalmak istemezsin herhalde."

Aceleyle kolumdaki saate baktım. Olamaz tam olarak 35 dakika kalmıştı !

"Ne bekliyoruz ilk günden geç kalamam hadi !"

Ellerini ceplerine koydu.

"Sıkıntı yapma şoförümle geldim. Çabucak oraya gideriz"

Elimi alnıma koydum.

"Oh gerçekten çok teşekkür ederim Adrien"

"Artık sana teşekkür etmeyi yasaklayacağım"

Kıkırdadım.

"Pekâlâ daha az teşekkür edeceğim"

Arabaya yöneldiğimizde arka kapıyı benim için açtı.

"Teşekkür- ay pardon alışkanlık işte"

"Sorun değil"

Sonunda koltuğa oturduğunda o da yanıma oturdu ve kapıyı kapattı. Her zaman yanında gördüğüm koruması arabayı kullanıyordu. Sonunda Agreste şirketine geldiğimizde araba durdu.

İlk önce Adrien ardından da ben arabadan indiğimizde kocaman açılan ağzımla 15 katlı binaya bakıyordum.

Çenemde hissettiğim yumuşak dokunuşla ağzım direk kapandı ve yanlışlıkla dilimi ısırdım.

"Agh dilim"

Adrien hemen önüme geçip iki eliyle yüzümü avuçlarına aldı.

"İyi misin ? Çok acıyor mu ?"

Bir anda telaşla ağzımın içine doğru üflemeye başladığına utançla onu hafifçe ittim ve etrafa baktım. Neyse ki kimse bu tarafa bakmıyordu.

"Adrien ! Ne yapıyorsun ?"

Ne yaptığını o da idrak ettiğinde gözlerini kaçırdı ve boğazını temizledi.

"Ben..ben üzgünüm bir an endişeyle oldu"

"Sorun değil içeri girelim mi ?"

"Tabi.."

Döner kapıdan içeri girdiğimizde bir kez daha şaşırmıştım burası gerçekten çok büyüktü.

"İlk önce seni mankenlerle tanıştıracağım onlardan bilgi alacaksın ve sonra büyük tur... Şirketi gün sonuna kadar ancak gezebilirsin"

"Peki"

"Hadi gel"

Asansöre bindiğimizde sırtımı asansörün aynasına yaslandım. Adrien'sa bir iki adım önümde ellerini ceplerine koymuş asansörün kapısına bakıyordu Ve ikimizde konuşuyorduk ki zaten ben heyecandan ağzımı açamıyordum.