Seni Seviyorum • Adrienette

Bölüm -13

İyi okumalar...

Marinette:

Ertesi sabah alarmla beraber uyandığımda heyecanla yatağımdan kalktım. Bugün çok hareketli olacaktı.
Lavaboda yüzümü yıkayıp dişlerimi fırçalarken yapılacakları düşünüyordum. Bugün Adrien ve ben okula sadece karnelerimizi almaya gidecektik.

İlk önce şirkete gidip Bay Agreste ile modellere ve kıyafetlere bakıp son rötuşları yapmam gerekiyordu. Ondan sonra defilenin yapılacağı yere Adrien ile gidip bakacaktık. Son olaraksa saat 15.00'de dans hocamız gelecek ve bize ders verecekti.

Huh ! Saymak bile bu kadar sürdüyse gerisini düşünemiyorum.

Tüm bu düşünceleri kafamdan atıp hızlıca lavabodan çıktım ve dolabımın karşısına geçerek giyecek birşeyler bakındım.
İlk olarak elime kırmızı yünlü bir kazak aldım ve onunla uyumlu olacak kısa siyah tulumumu seçtim. Son olarakta siyah bir çorap ve kısa botlarımda karar kıldım.

Tamamen hazırlanıp saçlarımı tepeden küçük bir topuz yaptıktan sonra hızlıca odamdan çıkarak aşağı indim.
Annem ve babam bana gülerek bakarken onlara tek kaşımı kaldırıp baktım.

"Ne ? Ne bakıyorsunuz öyle ?"

Babam gülerek elini omzuna koydu ve hafifçe sıktı.

"Sakin ol Marinette. Sadece fazla heyecanlı görünüyorsun."

"Ama kendimi kontrol edemiyorum bu benim için çok müthiş birşey baba."

Babam ve annem anlayışla bana bakarken çalan zil ile bu ortam bozuldu.

"Birini mi bekliyordunuz ?"

Annem yaptığı krepten kafasını çevirmeden cevapladı.

"Hayır tatlım."

Pekâlâ ben bir bakayım. Onlar işlerine dönerken kapıya doğru ilerledim ve açtım. Adrien ?

Beni gördüğü gibi gülümsedi ve elini kaldırdı.

"Selam! Biraz erken geldim galiba."

Kıkırdayarak kolundan tuttum ve içeri soktum.

"Hemde birazdan daha fazla."

"Evde canım sıkıldı. Bende okuldan önce biraz vakit geçiririz dedim."

Yanaklarım pembeleşirken babamın sesiyle Adrien'ın kolunu hâlâ tuttuğunu farkettim ve hızlıca çektim.

"Adrien ?"

"Merhaba Bay Dupain!"

Babam tekrardan ağzını açmıştı ki bu sefer annem araya girdi.

"Adrien! Ne güzel erkenden gelerek kahvaltıya yetiştin!"

Adrien elini ensesine attı ve kaşıdı. İşte yine gerginleşiyior.

"Çok naziksiniz Bayan Du-"

"İtiraz istemiyorum genç adam."

Adrien omuzlarını düşürdü ve gülümsedi.

"Pekâlâ."

Babam ve Adrien önden masaya geçerken annem arakdan beni sıkıştırıyordu resmen.

Böylece hep beraber benim bol utandığım bir kahvaltının ardından Adrien ile beraber evden ayrıldıktan ve okula gittik.
Karnelerimizi aldıktan sonra 'Goril' bizi almaya gelmişti.

Gün tüm hızıyla ilerlerken şirkete gelmiştik. Ben Bay Agreste'nin yanına giderken Adrien'da şirketteki babasının verdiği işleri yapmaya gitmişti.