Bölüm -12

662 74 48
                                    

Selamlarr ve iyi okumalar....

"Adrien defileden sonra konuşmalıyız çok önemli."

Söylediğim şey ile Adrien kaşlarını çattı.

"Bu kadar önemli olan nedir ?"

Ellerimi kucağımda birleştirdim ve gözlerimi onlara çevirdim.
Konuşurken sesim tıpkı bir fısıltı gibi çıkmıştı.

"Sadece çok önemli olduğunu bilmeni istiyorum. Lütfen beni zorlama. Zamanı geldiğinde anlatacağım."

Sıkıntıyla nefes verdi ve gözlerini gözlerime dikti.

"Pekâlâ sen öyle diyorsan... Sabredeceğim artık."

Sadece tebessüm etmekle yetindim.

"Artık kalksak mı geç oluyor ? Merak etmesinler bizi ?"

Adrien kafasıyla beni onayladı.

"Haklısın babam endişelenmiş olmalı."

Yaslandığı yerden doğruldu ve ayağa kalkarak elini bana uzattı. Bende elini tutarak oturduğum yerden kalktım.

Eli yavaşça elimin arasından kayarken sessizce iç çektim.

"Gidelim bakalım."

Beraber tepeden inerken sohbet ediyorduk. Yaklaşık on dakika boyunca yürüyerek evimin önüne geldik.
Artık hava epey kararmıştı ve sokak lambaları yanıyordu.

İkimizde ayakta dikilirken gülümsedim.

"Bıraktığın için teşekkür ederim. Keşke eve gitseydin benim yüzümden azar işiteceksin."

Adrien bir adım yaklaştı ve gülümsedi.

"Rica ederim. Ayrıca babam seni bu karanlık hava da tek başına bıraksaydım o zaman kızardı."

Kıkırdadım.

"Pekâlâ öyle olsun."

Adrien ellerini ceplerine koydu.

"Yarın için hazır mısın ? Asıl koşuşturmaca o zaman başlayacak."

Elimi alnıma yavaşça vurdum ve güldüm.

"Hem de nasıl. Umarım pelte olmayız."

Konuştuğumuz şey defile için olan tüm hazırlıkların başlayacak olmasıydı. Ve bu da bizim iki hafta boyunca nefes alamaycak olmamız demekti.

Tek iyi haber okulun yarın yarı tatile girmesiydi.

"Keşke tatilde tatil yerine koşuşturmak zorunda olmasaydık."

Kafamı salladım.

"Evet ama bu da işin güzel tarafı. Çalışacağız ve emeğimizin karşılığını alacağız."

Kafasını salladı.

"Haklısın."

Derin bir nefes verdim.

"Tekrar teşekkür ederim. Artık gitsen iyi olacak."

"Evet ikimizinde iyi bir dinlenmeye ihtiyacımız var."

Aramızda olan bir adımı kapattım ve parmak uçlarımda yükselerek yanağına bir öpücük kondurdum.

"İyi geceler o zaman."

Adrien bir kaç saniye duraksasada gülümsedi ve iyi geceler dedikten sonra ayrıldı.

Bende eve geçtikten sonra annemlerle kısa bir sohbetten sonra odama çıktım ve hemen sıcak bir duş aldım.
Duşun ve hamsterli pijamalarımın verdiği rahatlıkla kendimi yatağa attım.

Telefonumu elime aldığımda gelen bildirimleri ve mesajları kontrol ettim. Alya ile biraz konuştuktan sonra kafamı yastığa koydum ve gözlerimi kapadım.

Önümde beliren görüntü ile kalp atışlarım hızlandı. Elim dudağıma giderken küçük bir tebessüm belirdi yüzümde.
Onu öpmüştüm. Yani yanağından. Zaten dudaklarından öpsem kriz geçiririm herhalde.

Ay ne diyorum bende o cesaret var sanki ?

Kendi kendime konuşurken gelen bildirim sesleriyle gözlerimi hızla açtım. Telefonu elime alıp ekrandaki bildirime bakarken gülmeden edemedim. Ondandı.

Adrien: İyi haber azar yemedim :)

                                                                                            Bu iyi bir haber :)

Adrien : Peki sen ne yapıyorsun ?

                  Duş aldım şimdi pofuduk pijamalarımla yatıyorum :)

Daha o cevap yazamadan ön kamerayı açtım ve kocaman gülerek bir fotoğraf çektim. Sonrada ona yolladım.
Bir süre cevap gelmedi. Kaşlarım merakla çatılırken ne olduğunu anlamya çalışıyordum ki mesaj geldi.

Adrien: Hamsterlara bayılmana bayılıyorum :)

Bu çocuk iki saat bunu mu düşünmüştü ?

                                           Sende hamster severlerdensin itiraf et :)

Adrien: Pekâlâ beni yakaladın :)

Bu sefer ben birşey yazamadan o bana bir fotoğraf göndermişti. Fotoğrafa tıklayıp netleştiğinde küçük çaplı bir kalp krizi geçirdim.

Sarı saç tutamları duş aldığından dolayı koyulaşmış ve alnına dökülmüştü bazılarının ucunda küçük damlalar vardı. Yeşil gözleri en parlak rengindeydi ve ah o gülüşü...

Sanırım sevimliliğinden dolayı ölüyorum. Ben ekrana bakıp yüzüne dokunurken. Bir anda bir bildirim geldi.

Adrien: Marinette? Orda mısın?

Kızgınlıkla suratıma bir tane geçirdim. Yarım saat dalmışım tabi fotoğrafa.

           
                            Evet tabi burdayım. Sadece annem seslendi de

Adrien: Ah ! Anladım.
İyi dinlen tamam mı? Yarın yorucu olacak.

                                                                                             Tamamdır kaptan!
          Sakın sende video oyunu oynayım deme uyu tamam mı ?

Adrien: Emir alındı kaptan :)
İyi geceler...

                                                                                            İyi geceler Adrien...






Selamlarr !! Evet kitabımızın finaline yaklaştığımızı biliyorsunuz. Diğer bölümler hazır bir şekilde taslakta duruyor.

Oy sınırı koyacağım. Merak etmeyin çok değil kesinlikle ve dolduktan hemen sonra yeni bölümünüz gelecek.

Oy sınırı : 15

Bol bol yorum yapın canlarım ❤️❤️❤️

Sizi seviyorum BAYZİİİ 😚💕

Seni Seviyorum • AdrienetteHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin