Seni Seviyorum • Adrienette

Bölüm 4

Selammm arkadaşlar. Heyecanlıyım direk bölüme geçiyorum.

Marinette :

Ayaklarımla yerde ritim tutmuşken bir yandan da tırnaklarını kemiriyordum.

Gabriel Agreste şuan benim tasarımlarıma bakıyor.
Ahh ya kötü olduğunu düşünürse, ya 'rezalet' olmuş derse hayatım boyunca ünlü bir moda tasarımcısı olamam ve Adrien beni sevme-

"Marinette"

Gözlerimi kocaman açarak Bay Agreste'ye baktım.
O kadar dalmışım ki adamın suratında
'ne zaman uyanacak bu ?' ifadesi var.

"Ah afedersiniz Bay Agreste dalmışım"

Boğazını temizledi.

"Sorun değil ve tasarımlara gelecek olursak"

Gözü tekrar elinde tuttuğu tasarım dosyasına gitti.

Biliyordum beğenmedi işte !

"Ben üzgün-"

"Çok beğendim"

Kaşlarım şaşkınlıkla havalandı.

"Ne ? Siz ciddi misiniz ?"

Bana donuk bir ifadeyle baktı.

"Şaka yapan birine mi benziyorum küçük hanım ?"

Endişeyle güldüm.

"Tabi ki hayır Bay Agreste üzgünüm"

Dosyanın kapağını kapatıp bana uzattı.

"Tasarımların gerçekten güzel Marinette
Gelecek vaat ediyor...
Eğer istersen bu yaz benim şirketimde stajyer olarak çalış.
Yaz sonu çalışmalarından memnun kalırsam gelecekte Agreste şirketinde sağlam bir yerin olur"

Gözlerim kocaman Bay Agreste bakarken nerdeyse mutluluktan ağlayacaktım.

Kafamı hızla aşağı yukarı salladım.

"Çok isterim Bay Agreste"

O da kafasını salladı.

"Tamam o zaman yarından çıkmadan önce Natalie sana bir program verecek ve sen bu program doğrultusunda şirkete veya buraya geleceksin"

"Pekâlâ"
deyip ayaklandığım sırada Bay Agreste tekrar konuştu.

"Ve bu arada Adrien'da senin modelliğini yapacak sana şirketi gezdirir ve bu süreç boyunca sana yardımcı olur"

"Gerçekten çok teşekkür ederim Bay Agreste hayatım boyunca bu anı bekledim ben"

Hafif tebessüm eder gibi oldu.

"Sorun değil Marinette. Asıl sen iyi iş çıkarırsan
Agreste şirketi karlı çıkar"

"Peki. İyi gunler.
İzninizle çıkayım"

Kafasını sallayıp beni onayladığında kapıyı açtım ve çalışma odasından dışarı çıktım.

Adrien karşı duvarda tek ayağını duvara dayamış duruyordu.

Benim çıktığımı gördüğünde ayağını duvardan çekti ve yanıma geldi.

"Nasıl geçti Marinette ?"

Donuk bir şekilde tepki vermeden duruyordum.

"Marinette iyi misin ? Babam seni üzmedi öyle değil mi ?"

Bir anda ne olduğunu ben bile anlayamazken kollarımı Adrien'ın boynuna doladım.

"Adrien beğendi"

Nerdeyse kahkaha atıyordum.

"İnanamıyorum Gabriel Agreste benim tasarımlarımı beğendi"

Adrien'ın elinide belimde hissettiğimde ne yaptığımı yeni kavramıştım. Yanaklarım utançla kızarırken Adrien'ın sıcak nefesini kulağımda hissettim.

"Gerçekten çok mutlu oldum senin adına"

Kollarımı yavaşça ondan çektim

"Teşekkür ederim"

Natalie' nin sesini duyduğumuzda kafamızı o tarafa çevirdik.

"Programı hazırlamam biraz zaman alacak Marinette bekleyebilir misin ?"

"Benim odamda bekleyebilir değil mi Marinette ?"

"Ehm bennn...peki beklerim"

Natalie bizi başıyla onayladığında programı hazırlamak için gitti.

Bizde Adrien'ın odasına gitmek için merdivenlere yöneldik.

"Biliyor musun ? bu Nino'dan sonra o da ilk kez bir arkadaşımın gelişi"

"Ben bilmiyordum..."

Sonunda Adrien'ın odasına gittiğimizde televizyonun karşısındaki beyaz koltuğa oturdum ve iki elimide koltuğa yasladım.

"Nasıl buldun ?"

Odasından bahsettiğini biliyordum. Gözlerim hâlâ odasının etrafında dolaşırken odanın ikinci bir katı olduğunu gördüm.

Gözlerim şaşkınlıkla büyürken ona baktım bana bakıyordu.

"Şeyy yukarı bakabilir miyim ?"

"Tabii istediğini yapabilirsin"

Dediğinde kafamı aşağı yukarı salladım ve odanın ikinci katına çıkan döner merdivenden yukarı çıktım.

Gözlerim olabildiğince büyüdüğünde ağzımdan bir 'vay canına' çıktı.

Elimi kocaman bir kütüphane gibi duran ama içinde kitap yerine oyun cd leri ve filmlerin bulduğu rafa uzattım.

Elime gelen oyuna baktım ve gülümsedim.

" Paris Mega Strike 3 "

Koluma değen diğer bir kolla korkudan sıçradım.

"Sever misin ?"

Kaşlarımı şaşkınlıkla kaldırdım.

"Dalga mı geçiyorsun ? Bu oyuna bayılıyorum."

Bu sefer şaşıran o gibiydi.

"Genelde kızlar bilgisayar oyunlarını sevme-"

"Ben hariç"

Dedim hızlıca. Diğer kızlar umrumda değildi açıkçası ben buydum ve bilgisayar oyunlarının sadece erkekler için olduğunu düşünmüyordum.

Elini omzuma koyduğunda gözlerim eline kaydı ve titrek bir nefes aldım.

"Pekâlâ. Gerçekten değişik bir kızsın"

Kafamı diğer tarafa çevirdim.

"Yanlış anlama iyi anlamda değişik demek istedim"

Tekrar ona döndüm ve küçük bir tebessüm yolladım.

"Peki madem bayılıyorsun bir el oynamaya ne dersin ?"

"Seni yenince ağlarsan ne olcak peki ?"

Dedim ve tek kaşımı kaldırdım.

Bu sefer o yüzünü bana yaklaştırdı ve alayla bana baktı.

"Çok iddalısın ama sen kaybedeceksin "

Nefesim kesilirken geri çekildim ve omuz silkerek merdivenlerden aşağı inmeye başladım.

"Göreceğiz"

.....

Selammm tekrardan benden beklenmeyen birşey yapıp iki gün ard arda bölüm atıyorum. Kendime şaşırdım doğrusu ama ilham patlaması yaşıyorum.

Bölümler hakkındaki düşüncelerinizi bildirirseniz sevinirim

Neyse okurlarım diğer bölümde görüşmek dileğiyle bayziiii 💕😘🙋