Surrender

20. Recover

Zawgyi

" ဒီအ​ေတာ အတြင္​း ဘယ္​​ေတြ​ေရာက္​​ေနခဲ့တာလဲ...
ကြၽန္​​ေတာ္​ လက္​လွမ္​းမီသမွ်...တတ္​န္ိုင္​သမွ်
လိုက္​႐ွာ​ေနခဲ့တာ...ကိုရီးယားမွာ​ေကာ
႐ွိ​ေနခဲ့ရဲ႕လား...ခု ကြၽန္​​ေတာ္​ ဒီမွာ႐ွိ​ေနမွန္​း​ေကာ ဘယ္​လိုသိတာလဲ...."

" ​ေျပာရမယ္​ဆိုရင္​ ၾကားထဲျဖစ္​ပ်က္​သြားခဲ့တာ​ေတြက အမ်ားႀကီးပဲ...အဆက္​အသြယ္​ျဖတ္​ထားဖို႔
ရည္​ရြယ္​ခဲ့တာမ်ိဳး​ေတာ့ မဟုတ္​ပါဘူး....
မတတ္​သာခဲ႔လို႔...
Hyung ဂ်ပန္​​ေရာက္​​ေနတာမၾကာ​ေသးဘူး...
ခုက Baekhyunee ႐ွိ​ေနမွန္​းကိုလည္​း ​ေသခ်ာႀကီးသိတာ​ေတာ့မဟုတ္​ပါဘူး...
စံုစမ္​းရင္​းနဲ႔ ​ေရာက္​လာတာ..."

" ကြၽန္​​ေတာ္​...ကြၽန္​​ေတာ္​....က​ေလးဘယ္​မွာလဲ..သိခ်င္​တယ္​...​ေက်းဇူးျပဳ၍..."

" Hyung ​ေတာင္​းပန္​ပါတယ္​...Baekhyunee...
က​ေလးက..."

"က​ေလးက...ဘာျဖစ္​သြားခဲ့တာလဲ Hyung...
ကြၽန္​​ေတာ္​့ကို​ေျဖပါဦး..."

Baekhyun က စိတ္​မ႐ွည္​​ေတာ့သည္​့ဟန္​ျဖင္​့
စကားသံက က်ယ္​လာသလို Suho ၏
အီက်ႌစကို မရဲတရဲ ဆြဲကိုင္​ကာ ​ေမး​ေန​ေတာ့သည္​။

"တကယ္​ပဲ သူအသက္​႐ွင္​ခြင္​့မရခဲ့ဘူးလားဟင္​??"

Suho Hyung ၏ ​ေဖ်ာ့​ေတာ့​ေန​ေသာ
မ်က္​၀န္​းမ်ားက Baekhyun ၏ သံသယကို မီးစာထည္​့​ေပး​ေနသလို...

"ဟင္​့အင္​း...သူအသက္​႐ွင္​​ေနဦးမယ္​လို႔
Hyung ယံုတယ္​...ဒါ​ေပမယ္​့ ...ဘယ္​​ေနရာမွာ
သူ႐ွိ​ေနမယ္​ဆိုတာ Hyung မသိခဲ့ဘူး
သိဖို႔အခြင္​့အ​ေရးမရခဲ့ဘူး....
ဒီတစ္​​ေလွ်ာက္​လံုးလည္​း
Hyung အခြင္​့အ​ေရးရတိုင္​း
က​​ေလးကို အဆက္​မျပတ္​႐ွာ​ေနခဲ့တာ...
႐ွာမ​ေတြ႔ခဲ့ဘူး Baekhyun ရယ္​...
Hyung တကယ္​​ေတာင္​းပန္​ပါတယ္​..."

"မဟုတ္​ဘူး...Hyung ​ေတာင္​းပန္​ရမယ္​့ကိစၥ
မဟုတ္​ဘူး​ေလ....မွားခဲ့တာက ကြၽန္​​ေတာ္​ပါ...
​​​ေနလာခဲ့တဲ့တစ္​​ေလွ်ာက္​
ကြၽန္​​ေတာ္​ တစ္​​ေန႔မွ စိတ္​ခ်လက္​ခ်
မ​ေပ်ာ္​ခဲ့ရဘူး Hyung ရယ္​....
အဲ့တုန္​းက​ေလ ကြၽန္​​ေတာ္​့စိတ္​​ေတြ
ဘယ္​​ေလာက္​ခက္​ထန္​​ေနခဲ့သလဲဆို
အဲ့လူ စိတ္​မခ်မ္​း​ေျမ့​ေစရဖို႔
ငရဲက်မယ္​ဆိုရင္​​ေတာင္​
ကြၽန္​​ေတာ္​လုပ္​ခ်င္​တဲ့ထိ....
အဲ့က​ေလးကိုလည္​း သူ႔ကိုမုန္​းသလို
ကြၽန္​​ေတာ္​ မုန္​း​ေနတယ္​ပဲ ထင္​ခဲ့တာ...
အဲ့လူကို သတ္​ပစ္​ခ်င္​​ေလာက္​​ေအာင္​ မုန္​းသလို
အဲ့က​ေလးကိုလည္​း ကြၽန္​​ေတာ္​မ်က္​ႏွာမ​ေတြ႔ခ်င္​တဲ့ထိ...မယုယမပိုက္​​ေထြးႏိုင္​တဲ့ထိ....
​ဗိုက္​ဆာလြန္​းလို႔ အသံ​ေပ်ာက္​တဲ့ထိ ငို​ေနတဲ့
က​ေလးကို လ်စ္​လ်ဴ႐ႈရက္​ခဲ့တဲ့ထိ...
ကြၽန္​​ေတာ္​...ကြၽန္​​ေတာ္​ ရက္​စက္​ခဲ့တာ...
ခုထိ ကြၽန္​​ေတာ္​့ရဲ႕အိပ္​မက္​ထဲ
က​ေလးရဲ႕ငိုသံ​ေတြကို အျမဲၾကား​ေနတုန္​း...
အဲ့လို အိပ္​မက္​​ေတြမက္​တိုင္​း ကြၽန္​​ေတာ္​
​ေဆာက္​တည္​ရာမရခဲ့ဘူး...
ကြၽန္​​ေတာ္​က​ေလးကို အရမ္​း​ေတြ႔ခ်င္​တယ္​
ခုခ်ိန္​ထိ ကြၽန္​​ေတာ္​အားတင္​းၿပီး​ေနႏိုင္​ခဲ့တာလည္​း
က​ေလးကို ကြၽန္​​ေတာ္​ျပန္​​ေတြ႕ဦးမယ္...
​ေတြ႔ခဲ့ရင္​ သူလိုခဲ့တဲ့ ​ေမတၱာ​ေတြ​ေႏြး​ေထြးမႈ​ေတြကို
ျပန္​ၿပီးတတ္​ႏိုင္​သ၍ ျဖည္​့ဆည္​း​ေပးမယ္​ဆိုတဲ့
စိတ္​တစ္​ခုတည္​းနဲ႔....
ကြၽန္​​ေတာ္​မွားခဲ့မွန္​းသိပါတယ္​....
မွားဖို႔တြန္​းအား​ေပးခဲ့တဲ့အရာ​ေတြ​ေၾကာင္​့ရယ္​လို႔
ကြၽန္​​ေတာ္​ဆင္​​ေျခ​ေပးဖဲ့ဖူးတယ္​...
ကြၽန္​​ေတာ္​့ကို ဘုရားသခင္​​ေတာင္​
ခြင္​့လႊတ္​​ေပးႏိုင္​ပါ့ဦးမလား..."