SAYENDE

1.6

Alya dan devam

Doktorun dediğiyle hepimiz şok olmuş bir şekilde bakıyorduk. Esra teyze ve Ayda teyze burda değillerdi. Esra teyze ağlaya ağlaya harap oldu doktoru üzgün görünce de bayılmıştı. Ayda teyze de yanında gitmişti. Biz doktoru pür dikkat dinliyorduk. "İyi haber Nehir ameliyatı başarılı geçti" dedi. Peki kötü haber neydi. Yağız dayanamadı ve "kö..kötü haber ne peki" diye sordu. Doktor kafasını eğerek devam etti "Uyanıp uyanmayacağını hiçbirimiz bilmiyorum bu tamamen Nehir in elinde" dedi. Yarım saat kadar sonra hemşire geldi "Nehir hanımı görebilirsiniz ama fazla kalmamak şartıyla" dedi.

Yazarın anlatımıyla

Odaya çok fazla kişi girmeyecekti.. Yağız "kızlar ilk siz girin" dedi. Alya Ada Duru biraz ilerlediler ve Ebrar ın gelmediğini farkettiler "Ebrar gelmiyormusun?" diye sordular.Ebrar  "Ben tek girmek istiyorum" diyince kızlar kabul ettiler ve odaya girdiler.
"Nehir im uyan be gülüm" dedi Ada ağlayarak -gerçi kızların üçü de ağlıyordu- Alya itiraz eder gibi "Uyanacak benim minik kuşum "
Duru "Nehir lütfen uyan biz sensiz naparız hem daha Ada ve Ayaz ı gerçek sevgili yapıcaz hadi kuzum bak anonim Yağız mış "
Kızlar biraz daha başında oturdular. Ama olmadı Nehir uyanmadı. Kızlar çıkıp gittiler ve Yağız girdi.

"Nehir çok çok özür dilerim , herşey benim yüzümden oldu lütfen uyan beni istemesen de olur. Nehir bak hepimiz kahrolduk. Anneniz gözleri kıpkırmızı kızların da. Bak ben seni çok seviyorummm. Sen olmazsan yaşayamam. Emin ol ne olursa olsun peşinden gelirim. Kaybedecek hiçbir şeyim yok ki sadece sen varsın sende gidersen yaşamanın anlamı kalmaz be Nehir. Annem, babam, Aslı ve Kerem en yakın arkadaşım beni terk etti. Sen gitme olur mu sen kal be gülüm" Genç adam çok kötü ağlıyordü gözleri kıpkırmızı olmuştu yanakları bile kızarmıştı saçları dağılmıştı perişan bir hâldeydi. Daha fazla sevdiği kadını öyle görmeye dayanamayıp çıktı. Çünkü uyanmıyordu.

Ebrar ın anlatmıyla

Neden her çıkan ağlıyordu. Neden Nehir uyanmıyordu. Yağız çıkınca ben girdim.
"Nehir hatırlıyormusun , ben 11 yaşındaydım kardeşim 7 yaşındaydı biz 5. sınıfa gidiyorduk. Bir gün okul çıkışı Esra teyze gelmişti ama annem gelmemişti. Esra teyze ye annem nerde diye sorunca ağlayarak annenlerin bugün işi var sen bizde kalacaksın kızım demişti. Bana ne olduğunu söylememişti ama birşeyler oldugunu anlamıştım. Sizin eve gittiğimizde biraz odanda oturduk sonra ben su içmek için içeri gittiğimde annen telefonda biriyle konuşuyordu. Telefonu kapattı ve odaya bizim yanımıza geldi. O an hayatımın en büyük acısını yaşadım kardeşim balkondan düşmüş ve ölmüştü. Seninle birlikte gece sabaha kadar ağlamıştık. Sen bana ağlayarak 'Merak etme ben her zaman yanında olacağım ve asla seni yalnız  bırakmayacağım her ihtiyacın olduğunda yanında olacağım' demiştin. Ve. Ben o günden sonra hiçbir zaman sizin yanınızda ağlamadım. Hiçkimsenin yanında ağlamadım. Hep güçlü göründüm. Ama Nehir şuan sana çok ihtiyacım var hadi uyan lütfen." Dayanamadım ve ağlamaya başladım. "Nehir ben yoruldum soğuk davranmaktan güçlü görünmekten bıktım, ben bir kardeşimi daha kaybedemem anlıyomusun lütfen lütfen uyan" elini sıktım ve kafamı eğdim. Gözyaşlarım yıllardır bu anı bekliyormuş gibi damlamaya başladılar. Daha sonra elinin kıpırdadığını hissettim. Yavaş yavaş gözleri açılıyordu. Benim güzel kızım uyanmıştı sonunda. "Her zaman yanındayım seni asla bırakmiycam" dediğinde daha çok ağlamaya başladım. Doktoru çağırmam lazım dı ama beni ağlarken görmelerini istemiyordum. "Ağlamak zayıflık değildir be gülüm anla artık, ama benim arkamdan birdaha asla ağlama" dedi gülerek. Bende güldüm "tamam" dedim. Ve kalkıp dokturu çağırmaya giderken "Nehir iyi ki uyandın be sen olmasan ben napardım seni çok seviyorum" dedim ve geri dönüp ona sarıldım. "Bende seni çok seviyorum aşkım."

####

Nehir in anlatımıyla

"Nehir aşkım anonim Yağız mış" Neeee anonim Yağız mıymış. Ben şimdi Yagızı mı seviyorumuşum. "Emin misin Ada" "Evet eminim sen uyanana kadar kapının önünden ayrılmadı. Gözleri kıpkırmızı olmuştu" dedi Ada. Hastaneden sabah saat 8 de çıkacaktım. Saat şuan 01.00 ama kızlar beni bırakıp gitmemişti. Söylediklerine bakılırsa Yağız ben uyandıktan 1 saat sonra gitmiş. Ve kendini suçlu hissediyormuş. Ada ve Duru büyük koltukta oturuyorlar. Alya sandalyede oturuyor ve Ebrar benim yanımda uzanıyordu. Ayda teyze annemi zor ikna etmisti ve eve götürmüştü. Ebrar "Kuzum Yağız sana bunları bıraktı " diyerek yan taraftaki karanfilleri ve notu gösterdi.

"Bunlar benim en sevdiklerim"
"Notu da oku diye bağırdı Ada heyecanla"

'Seni oraya çağırmamalıydım çok özür dilerim. Aslında kalacaktım ama sen beni istemezsin diye gittim. Geçmiş olsun  tekrar özür dilerim ve seni çok seviyorumm'

"Ama onun hiçbir auçu yok ki mesaj atıp kendini kötü hissetmemesini sağliyacağım"
"O mükemmel bir insan iyi ki onu seviyorum" dedim.

(Anonim kişisini Yağız olarak değiştirdiniz)

Nehir : Yağız senin hiçbir suçun yok lütfen kendini suçlama

Yağız : Yine de özür dilerim bütün bu olanlardan sonra beni istemezsen anlarım.

Nehir : Hayır..Yağız sana çok önemli birsey diyeceğim.

Yağız : Söyle güzelim

Nehir : Ben seni seviyorum.

Yağız yazıyor...
Yağız çevrimiçi
Yağız yazıyor...
Yağız çevrimiçi

Nehir : Yağız iyimisin?

Yağız : Bilmem

Nehir : Neyse hadi iyi uykular. Ama lütfen beni sevmekten vazgeçme sana ihtiyacım var Yağız.

Yağız : Asla ... asla seni sevmekten vazgeçmiyeceğim...

"Nehirrrr"
"Efendim Alya"
"5 gün sonra yani cumartesi Yağız ın doğum günü"
"Neeeeeee!"    "Tamam ona çok güzel bir sürpriz yaparız o zaman" dedim gülerek.