SAYENDE

4.4 (FİNAL)

Yazar ın anlatımıyla

1 hafta çok sıkı geçmişti. Ama sonunda hafta sonu gelmişti. Hepsi çok heyecanlıydı. Çünkü Galata Kulesine gideceklerdi.

Erkeklerde kızlarda kahvaltılarını yaptılar. Hepsi hazırlandı ve saat 1 de evden çıktılar.

Erkekler onları evden aldı. Galataya götürdü.

Nehir bi Galataya bir da Yağıza baktı. Gözleri doldu. En büyük hayalini gerçekleştirmişti resmen.

Sonra hemen Yağıza sarıldı. Ve "İyi ki varsın" dedi. Yağız da ona sarıldı.

Hayatlarının en güzel gününü yaşadılar resmen.

En son Galata Kulesinin terasına çıktılar. Bir sürü fotoğraf çektiler. Hepsi çok mutluydu.

Alya İsa ya sarıldı.

Ada Ayaz a.

Ebrar Cenk e.

Duru Efe ye.

Nehir de Yağız a.

***

(6 yıl sonra)

Aradan tam 6 yıl geçti ve hepsi artık meslek sahibi olmuştu. İstanbul daydı hepsi.

Bugün Efe ye Duru yu , Cenk e de Ebrar ı isteyeceklerdi.

Kızlar telaşla hazırlanıyorlardı.
Erkekler de aynı şekilde.

Nehir in anlatımıyla

Duru "Ayyy gelmek üzereler hadi" diye seslendi. İyice heyecanlanmıştı. Kıyamam yaa.

"Tamam sakin olun her şey hazır şimdi içeri geçin ve oturun" dedim. Ebrar ve Duru yu sakinleştirmek için.

Bir süre sonra kapı çaldı.

"Duru Ebrar hadi bakın" dedim.

Ebrar "Biz nie bakıyoz sen bak"

"Beni istemiycekler sizi istiycekler" dediğimde ikiside kalktı.

Hepsi içeri geldi. Efe ve Cenk in elinde çiçek çikolata vardı. Yağız çok yakışıklı olmuştu yine.

Hep birlikte oturdular.

Ebrar ve Duru mutfağa gitti. Kahve hazırliycaklardı.

***

Kahveyi hazırlayıp geldiler. Efe içer içmez yüzünü ekşitti. Cenk hepsini bitirdi.

"Aaa Efe içmezsen sana kız yok" dediğimde hemen bitirdi.

Alya "haa şöyle" dedi gülerek.

Yağız "Sebebi ziyaretimiz belli" dediğinde kendimi tutamayarak gülmeye başladım.

"Yağız tesbih de verim mi" dedim. Hepsi gülmeye başladı.

Yağız "Allah ın emri peygamberin kabri ile kızınız Duru yu oğlumuz Efe ye istiyoruz"

Alya "Ver-" derken hemen onu susturdum.

"Vermiyoruz" dediğimde Duru bana baktı.

Duru "Nehir neden"

"Kızım ben bu çocuğu hiç tanımıyorum neden güvenim ki"

Efe "Aşk olsun aramızı sen yaptın zaten"

"Tamam acıdım veriyorum" dediğimde ikside bana sarıldı.

İsa "Allah ın emri Peygamberin kabriyle kızını Ebrar ı oğlum Cenk e istiyorum" dedi.

Ada "Verdik gitti" dedi.

Ayaz "Kızınız Ada yı kendime istiyorum"

Alya "Vermiyorum"

Ayaz "Neden"

"Kız bizim değil mi vermiyoruz" dediğimde ayağa kalktı. Ada yı kucağına aldı ve "O zaman kaçırırım" dedi.

Ada "Ayaz manyak mısın bıraksana beni"

Alya "Tamam tamam verdim birak kızı" dediğinde indirdi.

İsa "E bende Alya yı istiyorum"

Ada "Ben vermiyorum"

İsa "Aaaaaa neden"

Ada "Canım istemiyor"

Alya "Ben veriyorum"

"Alya iyi misin kuzum kendi kendini nasıl verecen acaba"

Alya "Ya versenize siz de beni"

Ada "Tamam verdik" dedi hepimiz gülmeye başladık.

Yağız "allah-" derken Ebrar onu susturdu.

Ebrar "Verdik gitti" dedi.

Efe "Şuna bak güya sadece bana ve Cenk e kız istiyceklerdi kendilerini de aradan çıkardılar"

Hepimiz çok huzurluyduk. Her şey hayal gibiydi. Çok mutluyduk saat gece yarısına geliyordu.

Ayaz "Artık bir masal daha sona erdi"

"Bence artik bitmesi lazım"

Ada "Tam bir mutlu son olmadı mı"

İsa "Aynen"

Yağız "Biz hiç ayrilmayalım"

"Hiç" dedik hepimiz aynı anda.

Yazar ın anlatımıyla

Herkes mutluydu.

Yağız Nehir i hayallerini süsleyen adamdı. Nehir Yağız ı rüyasıydı.

Kavuştular. Artık hiç ayrılmıycaklar.

Umarım herkes bir gün sevdiğine kavuşur.

Son

Bitti. Kızlarım yavrularım gitti.

Artık bölüm beklemezsiniz muahhh.

Nasıl bitiş konuşması yapacam bilmiyorum. Kendinize iyi bakın. Hepinizi çok seviyorum. Okuduğunuz için çokkkkkk teşekkür ederim.

İDDİA kitabıma da bir bakın derim..