SAYENDE

3.1

Yağız ın anlatımıyla

Cenk bizi aradığında İsa ve Efe ye tek gidiceğimi söyleyip çıktım evden.

Yaklaşık 2 saat boyunca aradım. Sonra umutsuz bir şekilde parka gidip bi banka oturdum. Karşıya baktığımda bir kız gördüm. Nehir e çok benziyordu. Biraz daha dikkatli bakınca Nehir olduğunu anladım. Aya bakıp kendince konuşuyordu sanırım. Dediklerini duyamadım. Biraz oturdu ve hemen ayağa kalktı. Bende onun peşinden gittim.
Biraz yürüdükten sonra taksi ye bindi ve sahilde indi. Kumların üzerine oturup denizi izlemeye başladı. Hemen İsa yı arayıp haber verdim. Şuan gidip ona herşeyi anlatıcam. Yanina varınca
"Nehir" diye fısıldadım.
"Sen kimsin" dedi korkarak
"Benim Nehir Yağız"
"Ben seni görmek istemiyorum dedikçe neden yanıma geliyorsun ki"
"Nehir bak herkes seni merak ediyor ve beni dinlemen lazım"
"Yine yalanlarını mı dinleyim"

Yanına geçip oturdum.
"Bak Nehir ben sana yalan söylemedim seni gerçekten çok seviyorum"
"Yalancısın bak sevgilin Aslı geri döndü gitsene yanina"
"Aslı yı sevmiyorum Kerem ve Aslı bize oyun oynadılar hâlâ farkında değilmisin"

Yüzünü bana çevirdi. Gözleri parlıyordu. Şuan aşırı güzel görünüyordu.

"Neden beni dinlemek istemiyorsun ki" dedim.
"Tamam sana son bir şans veriyorum bilmediğim herşeyi şimdi anlatacaksın aramızda hiç bir şekilde sır kalmayacak"
"Ohhh bee sonunda"
"Dinliyorum"
"Bak şimdi biz yani ben ve Kerem ailem beni evlatlık aldığından beri birbirimizi tanıyorduk. Çok iyi arkadaştık. Sonra orta okulda İsa ve Efe ile tanıştık. 7. sınıfta ben bir kızı sevmiştim yani Aslı yı. Kerem bana o da seni seviyor demişti. Ben cesaret patlaması yaşayıp Aslı ya çıkma teklifi ettim. Kerem in dediği gibi kabul etti. Efe baştan beridir Aslı yı hiç sevmiyordu...
Sonra bir gün Aslıyla dışarda buluşacaktık. Aradım sordum gelicekmisin diye. Gelemem maalesef dayımlara gidicez demişti. Bende tamam dedim inandım. Sonra Kerem Efe ve İsa yı arayıp hadi sahile gidelim dedim. Kerem kabul etmedi. İşim var dedi. Bende şüphelendim. İsa ve Efe ile birlikte Keremlerin evine gittik. Onu takip edicektik. Sonra Kerem çıktı evden ve Aslı ile parkta buluştu. Aslı ona sarıldı O da aynı şekilde Aslı ya sarıldı... O an hayatımın en büyük ikinci şokunu yaşadım."

"Birincisi neydi"
"Gerçek ailemin beni terk etmesiydi"

Nehire baktığımda yüzünü eğmişti yuzünü kendime çevirdiğimde ağlıyordu. Gözyaşlarını sildim ve devam ettim.

"Hemen yanlarına gittim. Bana bin türlü hikaye uydurdular ben saftım o zamanlar hepsine inandım. Yaklaşık 1 hafta sonra ben Efe ve İsa kantine gidiyorduk. O olaydan sonra Kerem bize karşı daha soğuktu. Tolga ile takılıyordu. Biz yürüken ne olduğunu anlamadığım bir sekilde Efe ve Orkun (manyağın biri) kavga etmeye başladılar. Ayırmaya çalıştık ama olay baya büyüdü. Sonunda ayrıldıklarında. Efe bize anlattı Orkunu bir tane kızı zorla öpmeye çalışırken görmüş. Kerem yanımıza geldi ve bize siz de durduk yere adam dövmeyi iyice oyun haline getirdiniz dedi. Ben yanına ilerleyip biz mi diye sorunca evet dedi. Sonra devam etti tabi sonuçta sen nerden bilicen ki annen ve baban öğretmemiştir. Haa gerçi annen ve baban seni terk etmişti değilmi dedi. Sinirlendim. Gözyaşlarımı tutamadım arkamı dönüp giderken bağırdı. Annen ve baban bile seni istemiyorken Aslı nın seni sevdiğine gerçekten inandın mı dedi. Durdum arkamı dönünce devam etti Aslı seni sevmiyordu en başından beri Aslı zaten benim sevgilim seninle dalga geçmek için seninle çıktı. Koşup suratına bir yumruk indirdim. Kavga büyüdü. Müdür bizi odasına çağırdı azarladı. Ben eve gidince beni evlatlık alan aileme beni okuldan almalarını başka bi okula göndermelerini istedim. Kerem bana sürekli korkaksın diye mesajlar atıyordu. O olaydan sonra ikisiyle de alakamı kestim. Aslı ailesiyle Konya ya gittiklerinda rahatlamıştım. Ve kendime söz vermiştim bir daha hiç kimseyi sevmiycektim. Aşka kalbimi kapatacaktım. Ama..." dedim ve durdup ona baktım gözleri kızarmıştı bana üzülüyordu ama ben onun benim için ağlamasını hiç istemiyordum. Tekrar soran gözlerle bana baktı "ama ne" dedi.