ချစ်ခဲ့ပါသည်....

*ဟေ့ စစ်ရိပ်ကင်း ဟေ့*

မာန် အိပ်ယာထဲတွင် အသေအချာအိပ်ပျော်နေသော ကောင်ငယ်လေးက်ု မနိုး၍လည်းမဖြစ်သေး နှစ်ယောက်လုံး အလုပ်ကိစ္စနဲ့သွားစရာ ရှိသေးသည်

*ဟေ့ စစ်ရိပ် *

မာန် ပါးလေးတွေ ပိနေ၍ဖောင်းနေသော မျက်နှာလေးကို ထိုင်ငေးနေလိုက်သည် နိုးလို့မှမရတာ ထိုင်ငေးရုံပေါ့ နှုတ်ခမ်းသေးသေးလေးကလဲ စူထော်နေသည်မှာ ချစ်စရာလေး

*ဟင့် မေမေ့ မထချင်သေးဘူး*

သူ့ဘေးနားဝင်လှဲနေသော ကျွန်တော့်လက်ကို အတင်းဆွဲချပြီး ခြေထောက်နှစ်‌ဖက်လုံးနှင့်ခွထားလေသည် စိတ်လျော့  စိတ်လျော့ ကလေးကမနိုးသေးလို့

တဖြေးဖြေးနှင့်ဖက်ထားမှုက တင်းကြပ်လာသည့်အပြင် ခေါင်းလေးရော ခန္ဓာယ်ကိုယ်လေးကပါ ရင်ခွင်ထဲအတင်းတိုးဝင်နေလေသည် ကျနော့်ရင်ခွင်ထဲ တိုးဝင်နေသည့် သူ့ကိုယ်လုံးလေးကို ခပ်ကြမ်းကြမ်းပွေ့ဖက်ရင်း ကျွန်တော်ပါ ဝင်အိပ်လိုက်သည်

*သား မာန်ကဆင်းမလာသေးဘူးလား မေကြီး*

*နေအုံး အပေါ်ခနသွားကြည့်အုံးမယ် အရင်ကဒီအချိန်နိုးနေပြီး ရုံးတောင်သွားနေပြီကို*

ဒေါ်မြင့်မြတ်သူ ပါးစပ်ကပါပွစိပွစိရွတ်ရင်း အပေါ်ထပ်သို့တက်လာလိုက်သည် အခန်းတံခါးခေါက်လိုက်ပေမယ့် အထဲကအသံမကြား၍ ဖွင့်ကြည့်လိုက်တော့ လော့ခ်ျချမထားပေအသာတွန်းဖွင့်ဝင်လိုက်တော့ သားမာန်ရင်ခွင်ထဲ တိုးဝင်အိပ်နေသော ရိပ်ကလေးနဲ့ ရိပ်ကိုယ်လေးကို ခပ်တင်းတင်းဖက်ထားသော သူမသား

ဒေါ်မြင့်မြတ်သူ မနိုးပဲ အောက်ထပ်သာ ဆင်းလာလိုက်သည် အမှန်တကယ်ဆို သူမလဲ ဒီလိုဖြစ်စေချင်နေတာ ကြာနေပါပြီ ရိပ်လေးကိုလည်း သားအရင်းလို ချစ်ပါသည် ဒါပေမယ့် သားမာန်ကမပြတ်သားသလို ဖြစ်နေလေသည်

*မေကြီး သားကဘာတဲ့လဲ*

*အခုမှအိပ်လို့ကောင်းတုန်း ဖေကြီးသားက*

*ဟေ*

ဒေါ်မြင့်မြတ်သူ မျက်နှာမှာ ဖြစ်ပေါ်လာသော အပြုံးကို ဘယ်သူမှသတိမထားလိုက်မိပေ