ချစ်ခဲ့ပါသည်....

*သားငယ္ေလး မနက္စာစားရေအာင္ေလ*

မာန္ ေလွကားေပၚကဆင္းလာသည့္ေကာင္ငယ္ေလးကို စားပြဲမွာထိုင္ေနရင္းလွမ္းၾကည့္လိုက္သည္ ဆင္းလာတာေလးကလဲ မ်က္ႏွာေသေလးႏွင့္ အရယ္အျပဳံးလဲအရင္ကလိုမရွိေတာ့ေပ က်ေနာ့္အလုပ္မွထြက္၍ သူေလးေမေမ၏လုပ္ငန္းကိုဝင္ဦးစီးေနေလသည္

*စင္ကာပူက ရွယ္ယာရွင္ေတြန႔ဲေတြ႕ဖို့စီစဥ္ထားလို့ပါေမေမ သားမစားေတာ့ဘူး သားသြားလိုက္ပါအုံးမယ္*

မာန္ တေရြ႕ေရြ႕ထြက္သြားေသာ ကိုယ္လုံးေလးကို လိုက္ေငးၾကည့္ေနလိုက္သည္ အခုဆို ရိပ္ေလးက သူ႔ကိုအဖတ္ပင္မလုပ္ေတာ့ အခန္းလဲတခန္းဆီခြဲေနေလသည္ က်ေနာ္ကိုယ္တိုင္လဲ သူစိတ္ခ်မ္းသာဖို့ဆိုၿပီး ဘာမွမေျပာခဲ့

*ေမေမ က်ေနာ္ရိပ္ကို လိုက္ပို့လိုက္အုံးမယ္*

ေမေမ့ဆီကို အသိသာေပးၿပီး အျမန္ေျပးထြက္ခဲ့လိုက္သည္ က်ေနာ္အျပင္ေရာက္ေတာ့ အေသးေလးက ကားတံခါးေတာင္ဖြင့္ေနေလၿပီ က်ေနာ္ထိုလက္ကိုဆြဲယူလိုက္ေတာ့ အသက္မဲ့သလိုမ်က္ဝန္းေတြႏွင့္ၾကည့္လာေလသည္

*ဘာလုပ္တာလဲ ဦး*

*ကိုယ္လိုက္ပို့မယ္ တက္*

က်ေနာ္သူ႔ဆီက ကားေသာ့ကို ေျပာင္းယူလိုက္ေတာ့ အယုမခံပဲ သူ႔ေက်ာဘက္ကိုလက္ကိုပို့ပစ္ေလသည္ က်ေနာ္ကလဲ အရွုံးမေပးပဲ လုေန၍ သူေလးကက်ေနာ္ႏွင့္ကားၾကားထဲညႇပ္သြားေလသည္

က်ေနာ္ အရမ္းလြမ္းေနသည့္မ်က္ႏွာေလးကို ေငးၾကည့္ရင္းတေျဖးေျဖးေခါင္းကိုငုံ႔ခ်လိုက္ၿပီး ႏွာဖ်ားခ်င္းထိထားလိုက္သည္ က်ေနာ္ေခါင္းကိုေစာင္းငဲ့လိုက္ၿပီး ႏွုတ္ခမ္းေလးဆီတိုးသြားေတာ့ အထိမခံပဲ ေခါင္းကိုေစာင္းသြားေလသည္

*ေရာ့ ကားေသာ့ လိုက္ပို့ေတာ့*

က်ေနာ္ခပ္ဟဟရယ္လိုက္ရင္း သူေလးေပးသည့္ကားေသာ့ကိုယူကာ ကားတံခါးဖြင့္ၿပီးဝင္ထိုင္လိုက္သည္ သူေလးကေတာ့ မ်က္ႏွာေလးကိူခ်ီ၍ ကားမွန္ဘက္လွည့္ထားေလသည္

*ကိုယ္နဲ႔ဘယ္အခ်ိန္အခန္းအတူတူျပန္သုံးမွာလဲ*

*က်ေနာ္ ထက္ အေပၚတရားခ်င္တယ္ ထက္က က်ေနာ္ကိုအသက္ေပးၿပီးေတာင္ ခ်စ္ေပးခဲ့တယ္ ငယ္ငယ္ကထဲက အခုထိပဲ က်ေနာ့္မ်က္ႏွာပဲၾကည့္ေနခဲ့တဲ့သူ အရာအားလုံးနဲ႔က်ေနာ့္အတြတ္ဆို အတိုက္အခံလုပ္ရဲတဲ့ သူတေယာက္ပဲ*