bad, minsung [çeviri.]

06

Jisung yaklaşık 10 dakikadır merdivenlerde bekliyordu ve birinin ona seslendiğini duymadan önce uyumak üzereydi.

Başını kaldırdığında Minho ve diğerlerini gördü ve gülümsedi.

Jisung, Minho'nun yüzünde ciddi yaralar ve çürükler olabileceğini düşünerek inceledi. Neyseki ciddi bir şey yoktu.

"Peki adamlara ne oldu?" Dedi Jisung onların peşinden giderken.

"Onlara bokumuzu yedirdik." Minho ona özgüvenle gülümsedi.

"Peki ya cüzdan?"

"İşte tam olarak burada" Changbin cüzdanı havada sallayarak söyledi.

"Ama bende de para var." Dedi Jisung çantayı kaldırarak.

"Aman tanrım gerçekten sende mi?!" Chan ona doğru yürürken söyledi.

"Evet, onu almamı söylediğinde almıştım." Dedi ve Chan'a verdi.

"Vay canına, seni gerçekten hafife almamalıymışım." Dedi Chan.

Jisung gülümsedi, küçük bir övgü olsa bile, başarılı olduğunu hissetti.

"Peki, cüzdana ne olacak?" Jisung sordu.

"Tekrar satarız." Woojin esnerken cevap verdi. "Şimdi yatmaya gideceğim, siz de yatın."

Herkes başını salladı ve Minho Jisung'u oturma odasında bırakarak kayboldu.

Minho Jisung'un elini tuttu ve ona baktı. "Bu gece burada kalmalısın, saat 2."

"Ama ailem-"

"Kimin umrunda, sadece kal."

Jisung teslim oldu ve başını salladı çünkü Minho ile birlikte kalmak istiyordu.

Minho onu odasına götürdü ve yatakta birbirlerini görebilecek şekilde oturdular.

"Seninle tanıştığıma memnun oldum, hyung." Dedi Jisung gözlerini kapatarak. "Gerçekten seninle tanıştığım için çok memnunum."

Minho ona hayran dolu bakışlarla baktı ve parmaklarını nazikçe saçlarında gezdirdi.

Ve saniyeler içinde ikiside uyuyakaldı.

•

Jisung korkuyla uyandı ve Minho'nun yanında yattığını farkettiğinde rahatladı.

"H-hyung, uyan." Diye fısıldadı ve büyük olanı hafifçe dürttü.

"Neden? Ne oldu?" Dedi Minho yavaşça uyanarak.

"Eve geri dönmeliyim, ailem muhtemelen evde olmadığımı farketti." Dedi Jisung yerdeki telefonunu almaya çalışırken.

Telefonunu açtığında, hayatı gözlerinin önünden geçti.

annem cevapsız arama (12)
babam cevapsız arama (5)
(grup konuşması) jeongin: hey jisung neredesin? ailen bana yazıyor
(grup konuşması) seungmin: bana da
(grup konuşması) felix: gülmekten yarıldım, huzur içinde yatsın
(ç.n: 'lmao rip'... )

"Hyung seni tanımak güzeldi." Genç olan söyledi.

"Neden?"

Jisung, Minho'nun telefonu görebilmesi için yatağın üstüne attı ve ellerini yüzüne kapattı.

"Amanın..."

"Biliyorum, umarım yarın hâlâ hayatta olurum."

Eve geri dönmek korkunçtu.

Geri dönüp kendini güvende hissettiği yerde, Minho'nun kollarında, kalmasını beş kere düşündü.

Eve geldiğinde, ailesi oturma odasındaki koltuklarda oturuyordu.

"Han Jisung, tek kelime." Annesinin sesini duydu.

Koltuğa doğru yürümek istedi ama yapamadı.

"Neredeydin?" Babası sordu.

"Seni teselli etmeleri için arkadaşlarından birini arayacağım." Annesi sempatik bir şekilde söyledi.

Başını salladı ve odasına çıktı. "Tanrım, şükürler olsun bana dün gece ne yaptığımı sormadılar."

15 dakika sonra, Seungmin Jisung'un odasına geldi.

"Dudağına ne oldu?" Seungmin sordu. "Annene anlattığın gibi bir şey olmadığını biliyorum."

"Sana söylemeyeceğim." Dedi Jisung. Minho'nun onu kimseye anlatmamasını söylediğini hatırladı.

"Eğer soyguncu ise, onunla buluşmayı bırakmalısın. O kötü biri."

"Minho'nun nasıl biri olduğunu bile bilmiyorsun."
"Yaptığım şeylerin hiçbiri seni ilgilendirmez." Jisung kollarını bağladı.

"Tamam o zaman..."

•

Akşamüstü olmuştu ve Jisung yatağında yatarak bilgisayarından Netflix izliyordu.

Arkadaşlarının ona saçma sorular sormasını istemiyordu.

*ding*

Jisung telefonunu aldı ve mesajın kimden geldiğini görünce gülümsedi.

minho hyung!
bugün, 18:30

>yaşıyor musun?

şükürler olsun<

>eve geldiğinde ne dediler?

haydutlar tarafından dövüldüğüm ve bir sokakta bırakıldığına dair aptalca bir yalan uydurdum<

>wow çok yaratıcı
>bu gece tekrar gelmek ister misin

evet<
seni görmek için pencereden bile atlayabilirim<

>kızarıyorum ;)

"Bunu yazdığıma inanamıyorum." Dedi ve telefonunu yatağa fırlattı Jisung.

"En azından kızardı."