Henüz on yedi yaşında aşkla tanıştım.
Hayır. O beni değil, ben onu bulmuştum.
Evet. Ben bir öğrenci, o ise bir öğreticiydi.
Fakat, bir sınıfta tanışmamıştık.
Doğru. O öğretiyor, ben ise öğreniyordum.
Fakat onun öğrettiği ve benim öğrendiğim şey ma...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
♠️
HENÜZ ON YEDİ Bölüm •11• "O ARIYOR"
Cumartesi günü akşamı Atilla beni motoruyla eve kadar bıraktığında hem akşam vakti olduğu için hem de onları haberdar etmeyi unuttuğum için anneme ve babama uzun uzun açıklamalar yapmak zorunda kalmıştım. Geç vakitte eve gelmem ve onları haberdar etmeyi unutmuş olmam benim için endişelenmelerine neden olmuştu. Bu yüzden annemin ve özellikle babamın attığı birkaç fırçasını sineye çekmiştim. Fakat sonra başta babam kabul etmemiş olsada matematik öğretmenimin bana okuldan sonrada ders çalıştıracağını, annemle birlik olup konuşarak ikna edebilmiştik.
Pazar günü, yani dünde, Atilla'nın evinde akşama kadar ders çalışmıştık. Beni yine motoruyla eve kadar bırakmak istediğinde onu bir şekilde mutfağa göndermiş çantamı ve montumu aldığım gibi kaçarcasına onun evinden çıkmış, evime otobüsle dönmüştüm.
Ben bir daha onunla motora binmem arkadaş! Canımı sokakta mı buldum?
Bugün haftanın başıydı yani pazartesiydi. Haftasonu toplamda altı konuyu işlemiştik ve ben onun evinden çıktıktan sonra evde o gün işlediğimiz konuyla alakalı testler çözmüştüm. Konular büyük çoğunlukta anlamıştım. Artık eskisi gibi tembellikte yapmıyordum. Telefonumla tüm gün sosyal medyalarda gezinmek, kedi videoları izlemek, dizilerimi, filmlerimi izlemeyede artık ertelemiştim. Ama sınavlarım bittikten sonra kendimi ödüllendireceğime dâir söz vermiştim.
Bu arada, artık Gamze'yle oturmuyorduk. Ben; Orkun'la otururken, Gamze; Caner'le bir arka sıramızda oturmaya karar vermişti. Yani artık eskisi gibi değildik. Teneffüs zilinin çalmasıyla Orkun'la birlikte okulun bahçesinde boş bulduğumuz bir banka oturduk. Biraz sohbet ediyorduk ki Orkun sol tarafımda karşıyı izlemeyi bırakıp başını bana döndü.
"Gamze'yle barışmayı düşünmüyor musun?"
Başımı hiç ona dönmeden karşıda voleybol oynayan gençleri izlerken, "Henüz değil Orkun." dedim.
"Peki ne zaman Defne?" dedi sitem edercesine. "Kaç yıllık arkadaşız. Baksana resmen ikiye bölündük. Sırf siz yan yana gelmek istemiyorsunuz diye Caner'le ben de okulda görüşemiyoruz." dedi.
"Caner'le neden görüşmüyorsun? Gamze'yle ben küsüm, senle Caner değil."
"Öyle ama ne yapalım, biz Caner'le takılırsak sen ve Gamze yalnız kalırsınız."
