Henüz on yedi yaşında aşkla tanıştım.
Hayır. O beni değil, ben onu bulmuştum.
Evet. Ben bir öğrenci, o ise bir öğreticiydi.
Fakat, bir sınıfta tanışmamıştık.
Doğru. O öğretiyor, ben ise öğreniyordum.
Fakat onun öğrettiği ve benim öğrendiğim şey ma...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
●BÖLÜM 3● "Zil"
"Evet bitirdik," dedi sesinde herhangi bir neşe kalıntısı yoktu. Aksine biraz sıkılmış gibi duruyordu.
"Şimdi çarpma ve bölmelere geldik." dediğinde içimden bir ses 'burada boşa vakit kaybediyorsun.' diyordu. Problemleri yazıp, önüme uzattığında, üzerinde çarpma ve bölme işlemleri yazılı bir dizi rakam görmeyi umuyordum. Fakat üzerinde rakamlar değil bir soru yazıyordu. Tabii ki matematik sorusu değildi.
"Hiç aşık oldun mu? "
Kağıda yazdığı bu saçma sorusuna gözlerim far tutulmuş tavşan açılmıştı. Bir süre içimde fesat yanımı çağıran yanımla yaptığım münazaralar sonucunda uzun uzun kağıtla bakışmalar yaşamayı bırakıp, başımı hızla ona çevirip çatık kaşlarımla birlikte ona yürümeye başladım.
Hayır yahu fesat olmayın! O anlamda değil!...
"Bu ne demek şimdi?!"
"O küçük aklından sakın saçma sapan fesatça şeyler geçiriyorum deme lğtfen. Bunu sorma nedenim. Aklında eğer birileri varsa sana bütün ömrümü adayıp ders versem bile o aklın..." diyip işaret parmağıyla şakağıma dokunmuştu.
"Hiçbir şekilde analatacaklarımı anlamaz." deyince ne alakası olduğunu bilmesemde bendenim benden bağımsız bu sorusunu cevaplamıştı.
"Hayır yok."
"Bu sene Üniverste sınavlarına hazırlanıyorsun değil mi?"
"Evet."
"Özellikle bu sene senin son fırsatın. Çalıştın çalıştın. Ha çalışamadın... İşte o zaman gelecek sene çalışırım deme! Çünkü o zaman okulda olmadığından kitapların yüzünü dahî açmazsın. Bu yüzden de bu sene ne yaparsan yap sakın birilerine 'aşık' olma!"
Sinirden kaşlarımı çatıp hesap sorarcasına "Neden? buna sen mi karar veriyorsun?" dedim.
"Bu yolda ben senin yalnızca matematik öğretmenin değil, aynı zamanda bir nevi hayat koçun olacağım. Birine aşık olupta sana öğrettiklerimle bir senemi çöpe atmak istemiyorum. Ders verdiğim öğrenci vaktime değen biri olmalı. Eğer aklına birileri girerse istesende aklını derslerine veremezsin. O küçük aklının içinde bilgi yerine o kişinin yüzü dolanıp durur. Bunu başıma geldiği için biliyorum." Dediğinde gözlerim kocaman açılmıştı. O yıllar önce benim yaşımdayken birine mi aşıktı?
Şaşkın yüz halimi söylediklerini biraz düşününce asık suratıma yer vermişti.
"İstesemde aşık olamam." Bu söylediğime, o düz sesiyle kısa ve net bir soru sormuştu.
