"Jaemin ah~~~" សំលេងស្រួយស្រេះរបស់ អ្នកស្រីធំ ក្នុងក្រុមបាល់បោះ ដែលកំពុងហៅ ឈ្មោះប្អូនប្រុសសំណព្វចិត្តរបស់នាង។
"បាទ Noona " តបទៅ Yeri វិញទាំងសម្លេងផ្អែម។
ពេលនេះ Jaemin និង Yeri កំពុងនៅក្នុង សាលបាល់បោះ របស់សាលា។ វាដល់ម៉ោង 6ល្ងាចទៅហើយ ទេីបសមាជិកសឹងតែទាំងអស់ បានចេញទៅផ្ទះបណ្ដេីរៗហេីយ។
"ថ្ងៃនេះ Noona បានណាត់អោយ សិស្សប្អូនៗ មកយកកាលវិភាគ តែនៅខ្វះពីរនាក់អត់ទាន់មកយកទេ" Yeri និយាយទាំងសម្លេងងង៉ក់។ ព្រោះនៅថ្ងៃចុះឈ្មោះ នាងបាន បញ្ជាក់ប្រាប់គ្រប់គ្នាហើយថា ត្រូវមកយក កាលវិភាគ នៅម៉ោង 8 ព្រឹក តែនេះម៉ោង 6ល្ងាច ទៅហើយ។
"ហេតុអីពួកគេហ៊ានទុកអោយ Yeri Noona របស់ពួកយើង ចាំបែបនេះ? " Mark មិនដឹងដេីរចេញមកពីណា និយាយទៅ Yeri របៀបលេងសើច ដូចគេធ្លាប់ធ្វើរាល់ដង។
"មិនអីទេ Mark ព្រោះពួកគេសុទ្ធតែជាប្រុសស្អាត ខ្ញុំអាចលេីកលែងអោយបាន" Yeri ងាកទៅនិយាយ ជាមួយ Mark ទាំងសេីចខខឹក។
"ហេីយចុះ លោកប្រធានក្រុមសង្ហាររបស់ ពួកយើង មានករណីលេីកលែងទេ? " សម្លេងរប៉ិលរប៉ូច របស់ Hendery បន្លឺចេញពីក្រោយខ្នងរបស់ Yeri ។
Hendery គឺជា អនុប្រធានក្រុមបាល់បោះ ហើយក៏ជាមិត្តភ័ក្ដិរបស់ Hanbin ផងដែរ។
Yeri រឹងខ្លួន នាងដឹងច្បាស់ថា បេីសិនជាមាន Hendery នៅទីណា ទីនោះ នឹងមាន Hanbin ដែរ។ ហេីយប្រាកដណាស់ថា បេី Hendery លឺអី Hanbin ក៏លឺដូចគ្នា។
"Bin ah~~" Yeri បែរមុខទៅក្រោយយឺតៗ នឹងហៅឈ្មោះរបស់ Hanbin យ៉ាងគួរឲ្យស្រឡាញ់។
"បងមកយកទៅញ៉ាំអី" Hanbin ដេីរទៅញីសក់ សង្សារ និងនិយាយដោយសំឡេងធម្មតា។
ទង្វើរបស់ Hanbin ធ្វើអោយ Jaemin Mark និង Hendery អោនមុខហេីយក្រវីក្បាល។ នេះហេីយជាហេតុផលដែល Yeri តែងតែបានចិត្ត។
YOU ARE READING
Time to Love ✔︎ [NoMin//WooSan] {Khmer Fanfic}
FanfictionJaemin បានចូលក្នុងក្រុម បាល់បោះ ធ្វើជាជំនួយការអ្នកចាត់ការ ព្រោះតែរងចាំមនុស្សម្នាក់ ដែលសឹងតែ គ្មានសង្ឃឹមថានឹងបានជួបម្ដងទៀត។ ប៉ុន្តែ 3 ឆ្នាំក្រោយមក Jaemin ក៏បានជួបគេ ម្ដងទៀត ប៉ុន្តែវាបែរជានាំ ភាពអស់សង្ឃឹម...