"Hyung ថ្ងៃនេះមានភ្លៀងមែន? " Wooyoung ដេីរតាមក្រោយ San ទាំងមានសញ្ញាសួរពេញក្បាល។
ព្រោះតែ ក្នុងដៃរបស់ San ពេលនេះគឺកំពុងកាន់ឆត្រមួយ!
"អឺ"
"មែឃស្រលះចែសហ្នឹង? " Wooyoung មិនអស់ចិត្ត ថែមទាំង ទាញទូរសព្ទយកមកឆែកពីឧតុនិយមថ្ងៃនេះទៀត។
មែឃស្រលះល្អណាស់!
"Hyung! បេីhyung ខ្លាចក្ដៅ មិនគួរដេីរលេងបែបនេះទេ" Wooyoung ធ្វើជានិយាយលេងសេីច ។
"ឯងដែលឃើញ កីឡាករម្នាក់ណា ខ្លាចក្ដៅអត់?" San និយាយដោយសម្លេងស្មេីតាមទម្លាប់។
"Aww ហេីយចុះ កាន់ឆ័ត្រធ្វើអី? "
"ឯងដឹងអត់ថា ឆ័ត្រនេះ មានន័យម៉េចអត់? " San ដៀងភ្នែកមេីល អ្នកក្បែរខ្លួនបន្តិច។
"Cute " ត្រូវហេីយ នេះជាអ្វីដែល ឆ័ត្រ មួយនោះ មានរូបរាង ព្រោះតែវាមាន រូប កូនទូកតូចៗ នៅពីលេី មេីលយ៉ាងណា ក៏មិនសម ជាមួយអ្នកកាន់។
"អឹម Cute " San និយាយស្របពេល ឆ័ត្រ ក៏បានបេីក។
"ដេីរទៅ" San ប្រេីដៃខាងស្ដាំដែលទំនេររបស់គេទាញ Wooyoung មកកាន់តែជិត ដេីម្បីអោយ ពួកគេទាំងពីរអាច ដេីរនៅក្រោមឆ័ត្រតែមួយ។
Wooyoung មិនយល់ថាមានរឿងអ្វីកេីតឡេីងទេ ហេតុអីប្រែទៅជាពួកគេទាំងពីរ ដេីរបាំងឆ័ត្រ ទាំងមេឃស្រលះបែបនេះ?
"ពួកឯងទាំងពីរឆ្គួតហេ៎? មេឃស្រលះចែស មកបាំងឆ័ត្រស្អី" សម្លេងមួយ ធ្វើអោយ អ្នកដែលដេីរក្រោមឆ័ត្រ ងាកទៅមេីល។
"សួស្ដី Juyeon hyung " Wooyoung អោនគោរព អ្នកដែលអាយុច្រើនជាង។
"អឹមមម" Juyeon នៅតែបន្តសម្លឹងមេីល ទៅឆ័ត្រ នោះមិនដាក់ភ្នែក។ គេបានតាមមេីលយូរហើយ ដោយសារតែ ស្រគាលត្រចៀកនឹងសម្លេងខ្សឹបខ្សៀវរបស់អ្នកដែល 'ឆ័ត្រ' បានដេីរកាត់ ទេីបអត់មិនបាន ។
YOU ARE READING
Time to Love ✔︎ [NoMin//WooSan] {Khmer Fanfic}
FanfictionJaemin បានចូលក្នុងក្រុម បាល់បោះ ធ្វើជាជំនួយការអ្នកចាត់ការ ព្រោះតែរងចាំមនុស្សម្នាក់ ដែលសឹងតែ គ្មានសង្ឃឹមថានឹងបានជួបម្ដងទៀត។ ប៉ុន្តែ 3 ឆ្នាំក្រោយមក Jaemin ក៏បានជួបគេ ម្ដងទៀត ប៉ុន្តែវាបែរជានាំ ភាពអស់សង្ឃឹម...