• Min Yoongi •
Bardan fazlasıyla geçe kalmadan ayrıldığımda bu gün henüz ellerine ulaştıramadım çiçekleri almak için bir çiçekçiye gittim.Adam henüz kapatmak üzere olduğu dükkanını ısrarlarım üzerine tekrar açmış ve bana bir demet güzelce paketlenmiş papatyaları vermişti.
Gereken parayı ödeyerek oradan ayrıldım ve tekrar arabama binerek bildiğim yollarda ilerlemeye başladım.
Saat henüz on bir olmamıştı ve bugün ona veremediğim papatyaları on iki olmadan vermek istiyordum.Ona her verdiğim bir demet papatya ile yüzünde gördüğüm gülümseme,ona götürdüğüm papatyalara değiyordu.
Her zaman bu tür şeylerle memnun olmaya çalışmış onun yüzündeki gülümsemeyi görmek için bir insanın uzaktan yapabileceğinden daha fazlasını yapmıştım.Ancak artık bunlar da yetmiyordu.
Daha fazlasını istiyordum.
Yanında olmak istiyordum.
Aklımdaki düşünceler ve onun güzel yüzü ile ne ara geldiğimi anlayamadığım evin kapısına baktım.
Işıkları yanıyordu hala.Yatmamış olmalıydı.
Yavaşça elime aldığım buket ile beraber arabadan indim kapısını kapatarak küçük bahçeye ilerledim.
Evin kapısına geldiğimde yine aynı şekilde cebimde yazdığım notu papatyaların arasına koyduktan sonra yere bıraktım.
Bakışlarım evin kapısında gezindikten sonra kafamdaki kapşonu düzelterek zile uzandım ve acale etmeden zile bastım.
Ardından hızla yan taraftaki çalılığın ardına saklandıktan sonra yerimi alarak beklemeye başladım.Çok geçmeden kapı açılmış ve her zaman ki gibi yerdeki papatyaları eline alarak gülümsemişti.
"Papatyalarım gelmiş anlaşılan."
Yüzündeki gülümseme ve söylediği sözlere gülümsedim.Onları görünce bile yüzünde güller açıyordu.
Arkasını döndü ve içeriye girip kapıyı kapattı.Ben de fazla vakit kaybetmeden saklandığım yerden çıktım.Gece Jungkook ile kalmam gerekiyordu.Moralinin pek iyi olduğu söylenemezdi.
Tam gitmek için kapının önündeki taşlı yola çıkmıştım ki arkamdaki kapının hızla açılması ile nefesimi tutarak olduğum yerde kalakaldım.
Arkamda sırtımdaki bakışladı öyle şiddetli hissediyordum ki.Ne yapacağım hakkında da hiçbir fikrim yoktu.
Ne olacaktı şimdi?
"S-sen..."
Kulaklarıma ulaşan narin sesi ile kalp atışım hızlanmış ve tuttuğum nefesimi vererek tekrar almama sebep olmuştu.
"Sen...Kimsin?"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ablaze • MYG
Hayran Kurgu| Patyalar ölmez bayım,patyaları öldürürler | "Sevmiş miydin?" "Hayır" "Peki yanaklarından süzülen yaşlar ne?" "Sevmiş olmam değil,hala seviyor olmam"
