fotoroman // sebaek

her şeyin başlangıcı

aşklarım kontrol edemedim inş hatalarım yoktur iyi okumalarr 🍰🥞🍯🍋🍌🍼

model - sen ona aşıksın

Gözlerimi büyük zorluklar içinde açabildiğim an aklıma ilk gelen şey neden ve nasıl Sehun'un yatağında yatıyor olduğum oldu. Niçin yahut nasıl, ha bir de ne zaman, hangi ara, buraya geldiğimi bilmiyordum. Bu da demek oluyordu ki dün gece yine alkolün gazabına uğramıştım çünkü tek bir şey dışında doğru düzgün hiçbir şey hatırlamıyordum. Sersem bir halde yatakta doğrulup elimi başıma götürdüğümde dün geceden görüntüler bir sel gibi kafamın içine doluşmaya başladı. Net hatırladığım ilk şey Sehun'un salonunda oturup saçma sapan şeyler yaptığımızdı. Kendimizce Sehun'un doğum gününü kutluyorduk, sohbetler ve kahkahalar havada uçuşuyordu, her şey güzeldi, ben yine beni aşan birkaç bardak içki devirmiştim, kafam süperdi, Jongin de çok güzeldi, sonra ben bir ara mutfağa gidiyordum ve bam! Her nasıl olduysa mutfakta Jongin afetiyle baş başa kalıyorduk ve olaylar buradan sonra kendiliğinden müthiş bir şekilde gelişiyordu. Bir önceki an Jongin benimle yatağa atmak istercesine dans ederken bir sonraki an ruhumu bedenimden çıkartmak istercesine beni öptüğü görüntüler tüm zihnimi kapladı ve bir anda sımsıcak hissederek üzerimdeki yorgandan sıyrıldım. Gerçek olamayacak kadar gerçekti. İnanılmaz bir andı. Hayatımın sonuna kadar hatırlayabileceğim kadar büyüktü. Siktir. Hâlâ Jongin'in sıcak dudaklarını dudaklarımın üzerinde hissedebiliyordum. Fazla mı sıcak olmuştu burası yoksa ben mi cayır cayır yanıyordum? İstemim dışında bir elim teyit etmek istercesine dudaklarıma gidene kadar deli gibi sırıttığımın farkında dahi değildim. Bu dudaklar gerçekten Kim Jongin'in dudaklarına mı değmişti şimdi? Siktir. Biz ciddi ciddi öpüşmüştük yani. Jongin'in her zamanki gibi başrolü olduğu bir rüyam değildi. Kafamın içindeki her görüntü gerçekti ve yaşanmıştı, hatta tanığım bile vardı!

Elimi ağzıma kapatıp içimde tutamadığım küçük sevinç çığlığımı bastırmaya çalışarak mutlulukla kendimi yatağa geri bıraktım. Hâlâ böyle bir şeyin yaşandığına inanamıyordum! Aklımda yalnızca o an bozuk bir plak gibi tekrar tekrar ve tekrar ediyordu durmadan. Utanmasam küçük bir çocuk gibi mutluluktan ağlardım, kafam hâlâ pek yerinde değildi ve keza akıl sağlığım da öyle. Utanmasam çığlıklar atarak Sehun'un yatağında zıplardım.

Fakat bunların öncesinde daha önemli şeyler vardı. İlki, bu öpücük Jongin'in de benden hoşlandığını mı söylüyordu? İkincisi, eğer öyleyse bu şu an çıktığımız anlamına mı geliyordu? Ve üçüncüsü, Sehun hangi cehennemdeydi? Yarım yamalak son hatırladığım şey yatağa birlikte girdiğimizdi ancak sonrasında yaşananları hatırlamıyordum. Altımı kimin değiştirdiğini bile hatırlamıyordum. Jongin'den sonra yaşanan her şeyin filmi koparılmış gibiydi. Film, Jongin beni öptükten sonra oracıkta kopmuştu sanki. Zaten sonrasında yaşanan hiçbir şey bu alevli öpücük kadar önemli olamazdı. Gerçeklik bir kez daha suratımın orta yerinden çarparak kendini hatırlattığında kıkırdayarak yatağı birkaç kez tekmeledim. Acilen yerimden kalkıp kendime gelmeli ve Sehun'u bulmalıydım. Sehun bana en iyi tavsiyeyi verir, bu durumda ne yapmam gerektiğini söylerdi. Çünkü ben bu kaybettiğim aklımla ne yapacağımı hiç mi hiç bilmiyor ve elime yüzüme bulaştırmaktan korkuyordum.

Odasından çıkmadan önce leş gibi kokan tişörtümü Sehun'un dolabından ödünç aldığım temiz bir tişörtle değiştirdim. Eğer Jongin geceyi tıpkı benim gibi burada geçirdiyse karşısına kokuşmuş pasaklı bir halde çıkmak istemiyordum. Bu yüzden odadan çıkar çıkmaz doğruca lavaboya gidip elimi yüzümü yıkadım. Yine Sehun'dan izin almadan belki de hayatım boyunca hiç yapmayacağım bir şeyi yaparak Sehun'un, benim olmayan, diş fırçasıyla dişlerimi bir güzel fırçaladım çünkü Jongin'le tekrar ne zaman öpüşeceğimizi bilmiyordum, yani bu demek oluyordu ki her an hazırlıklı olmalıydım. Lavaboda işim bitince ses çıkarmamaya büyük bir özen göstererek salona doğru yöneldim.