Bądź moja

Rozdział 8

- Ty pieprzony erotomanie! Jeszcze nigdy nie spotkałam tak bezpośredniego i zboczonego faceta jak pan! Pieprz się! - słowa jakie usłyszałem nie dość, że eksplodowały w mojej głowie to jeszcze były prawdą, a to wszystko przez alkohol.

Dziewczyna już miała mnie uderzyć ale w tym momencie jej rękę złapała bruneta, która pojawiła się obok niej jakby wyrosła jak spod ziemi. 

- Alice, dość! Nie możesz się tak zachowywać. Nie rób scen. - brunetka była zła ale i lekko zestresowana. Spojrzała na mnie i się lekko zaczerwieniła. - Najlepiej jak my już pójdziemy. Przepraszam pana.

- Nie, Lily, tak nie można! On jest... On nie powinien tak! - Alice krzyknęła i pobiegła. Lily chciała pobiec za przyjaciółką ale złapałem ją za rękę.

- Może lepiej niech ochłonie trochę. Wejdź proszę chciałem porozmawiać. - dziewczyna niepewnie kiwnęła głową, spojrzała jeszcze za przyjaciółką i weszła do mojego mieszkania.

Zaprosiłem swoją uczennicę do kuchni i zaproponowałem coś do picia. 

- Chciałem cię przeprosić za to wszystko...- zacząłem ale szybko brakło mi słów, nie wiedziałem co powiedzieć ani co zrobić. Chciałem pocałować dziewczynę i przytulić ją. Chciałem trzymać jej ciało w swoich ramionach do końca dni.

Pov Lily

Siedziałam u nauczyciela w domu nie bardzo wiedząc jak się zachować i chyba on sam nie wiedział jak się zachować, co zrobić. Na wyspie, przy której siedziałam położył dwa kubki z herbatą, podał łyżeczki i mały talerzyk na torebkę herbaty. Przyglądałam się mężczyźnie stojącemu naprzeciwko mnie.

- Dobrze się pan czuje?

- Nie. Czuje się fatalnie, wczoraj za dużo wypiłem, nie pamiętam jak wróciłem do domu, a do tego mam kaca.

- To współczuję. - skrzywiłam się patrząc na nauczyciela jak zmaga się z bólem głowy i całego ciała. 

- Taa... dzięki.  - uśmiechnął się i spojrzał mi prosto w oczy. - Chciałem cię przeprosić za te smsy, one... posłuchaj ja ich nawet nie pamiętam, dowiedziałem się o nich chwilę przed tym jak przyszła Alice i nakrzyczała na mnie. - nauczyciel podszedł do mnie, obrócił w swoją stronę krzesło, na którym siedziałam przez co patrzyliśmy na siebie. Uśmiechnął się blado i przytulił mnie. Tak po prostu wziął mnie w objęcia.

- Panie Carter to niestosowne co pan robi. - powiedziałam niepewnie i cicho.

- Nie interesuje mnie co jest stosowne, a co nie. To mój dom i z tego co wiem to mogę w nim robić co chcę. - chciałam odepchnąć nauczyciela ale nie było to takie proste. 

- Nie może mnie pan tak traktować. Nie może mnie pan całować, przytulać, obmacywać to wszystko podchodzi pod molestowanie, a ja chcę to zgłosić dyrektorowi szkoły.

- Słucham?! - Carter odsunął się ode mnie jak oparzony. - Nie możesz... to znaczy nie zrobisz tego.

- Czemu? Jest pan bardzo pewny siebie. Nie życzę sobie aby pan...

- Nie ważne co powiesz dyrektorowi placówki on i tak nie będzie w to wierzył. Po tym jak na początku pewna dziewczyna z trzeciej klasy chciała coś zrobić zawiadomiłem dyrektora.

- Nic takie nie pamiętam. W szkole było by o tym głośno.

- Nie, poprosiłem dyrektora o dyskrecję, nie chciałem robić hałasu o nic, a dziewczyna została przeniesiona do innej szkoły. - wpatrywałam się w nauczyciela kompletnie nie wiedząc co zrobić. Wiedziałam, że Kate z trzeciej klasy się przeniosła więc to pewnie o nią chodzi. Bałam się tego wszystkiego. - Jak to zgłosisz dyrektor będzie mi się przez pewien czas przyglądał więc będę uważał ale później będziesz tylko moja. - mężczyzna podszedł bliżej mnie na tyle, że nasze twarze niemal się stykały. Mój oddech przyspieszył ale nic nie zrobiłam, przeszył mnie dreszcz jak dotknął mojego policzka ręką.