Δέκα φορές ακόμη

Φιλί

Elena POV

Σε όλη την διαδρομή ο Christian δεν είπε τίποτα. Ήταν υπερβολικά σιωπηλός και αυτό δεν μου άρεσε καθόλου. Το κατάλαβα πως τον επηρέασαν τα όσα είπε η γυναικολόγος, αλλά πρέπει να αποδεχτούμε την πραγματικότητα. Δεν είναι ότι δεν τον θέλω η ότι δεν τον αγαπώ, αλλά το θέμα είναι πως... Φοβάμαι, φοβάμαι για τα όσα θα συμβούν στο μέλλον, φοβάμαι μήπως καταλήξουμε και πάλι στο ίδιο αποτέλεσμα, φοβάμαι πως ίσως το παιδί δεν είναι αρκετό για να μας κρατήσει ενωμένους, πως η αγάπη δεν θα είναι αρκετή για να μας κρατήσει, δεν ξέρω τι από όλα αυτά! Θεέ μου, φοβάμαι τόσο πολύ!

Μόλις φτάνουμε έξω από το σπίτι, έχει πλέον νυχτώσει και μερικές σταγόνες βροχής πέφτουν πάνω στο τζάμι του αυτοκινήτου
(θα φύγεις;)
Ρωτάω και εκείνος ξεφυσάει
(ναι)
(θέλεις μήπως να έρθεις μέσα;)
Ρωτάω με γλυκό τόνο αλλά εκείνος γνέφει αρνητικά
(καλύτερα να πάω στο σπίτι)
Μουρμουρίζει κάπως απογοητευμένος θα έλεγα. Αυτόματα αρπάζω το χέρι του και το βλέμμα του στρέφεται στο δικό μου
(γιατί είσαι έτσι; σε πείραξαν τα όσα είπε η γυναικολόγος;)
Ρωτάω χαμηλόφωνα και εκείνος κλείνει τα μάτια του
(θα ήθελα πολύ να ήταν αλήθεια τα όσα είπε η γυναικολόγος σήμερα)
(το γεγονός ότι δεν είμαστε πια μαζί, δεν σημαίνει ότι δεν θα είμαστε σωστοί γονείς για το παιδί μας!)
(δεν είναι αυτό που με ενοχλεί Elena!)
Αποκρίνεται βιαστικά και κατσουφιάζω
(αλλά;)
Ρωτάω και εκείνος ξεφυσάει δυνατά καθώς χώνει το χέρι στα μαλλιά του
(τίποτα. Καλύτερα να πηγαίνεις, θα τα ξανά πούμε αύριο)
Απαντάει, προσπαθώντας να ακούγεται αδιάφορος, αλλά τον ξέρω πολύ καλά!
(θα ήθελες να είμαστε ξανά μαζί, έτσι;)
Ρωτάω ευθέως και τα σκοτεινά του μάτια στρέφονται στα δικά μου, κάνοντας με να νιώθω αδύναμη
(ναι Elena, θα το ήθελα πάρα πολύ! Όμως ξέρω ότι εσύ δεν το θέλεις οπότε... Προσπαθώ να κρατάω τα προσχήματα)
Αποκρίνεται χαμηλόφωνα καθώς στρέφει το βλέμμα στα μπλεγμένα του δάχτυλα. Φαίνεται τόσο αναθεματισμένα γλυκός! Απορώ πως μπορώ και του αντιστέκομαι!
(είσαι πολύ γλυκός Christian! Και ξέρω ότι θα είσαι ο τέλειος πατέρας για το παιδί μας!)
(θα ήθελα να είμαι πολλά παραπάνω για εσένα Elena!)
Πετάει ξαφνικά, αφήνοντας με με το στόμα ανοιχτό
(θα ήθελα να γίνω ξανά ο άντρας σου, αλλά όχι με τις παλιές συνθήκες!)
(Christian... Καλύτερα να το αφήσουμε αυτό το...)
(όχι Elena! Ξέρω ότι φοβάσαι και έχεις δίκιο να φοβάσαι! Αλλά πρέπει να καταλάβεις, δεν μπορώ να μείνω άλλο μακριά σου! Σ'αγαπάω πολύ που να πάρει! Δεν μπορώ να είμαι τόσο κοντά αλλά παράλληλα τόσο μακριά σου!)
Μουρμουρίζει καθώς το πρόσωπο του πλησιάζει αργά το δικό μου, κάνοντας την καρδιά μου να χτυπάει σε ξέφρενο ρυθμό και την ανάσα να σκαλώνει στον λαιμό μου, όπως τότε... Όταν τον πρώτο γνώρισα!
(σ'αγαπάω με όλη μου την ψυχή! Και σου το ορκίζομαι ότι δεν πρόκειται ποτέ να σε αφήσω να μου ξανά φύγεις!)
Λέει με κατηγορηματικό τόνο καθώς η ανάσα του αγγίζει τα χείλη μου και τα μάτια του μένουν κολλημένα στα δικά μου. Πόσο να αντισταθείς στον πειρασμό! Τα χείλη μου ενώνονται αργά με τα δικά του, προσπαθώντας να του κλέψω την ανάσα. Τα χέρια του μετακινούνται στο πρόσωπο μου ενώ τα δικά μου χώνονται στα μεταξένια μαλλιά του. Έχω τόσο καιρό να τον φιλήσω! Αλλά είμαι σίγουρη πως και μια δεκαετία να περάσει, πάλι θα αναγνωρίζω το φιλί του, την γεύση του, τα απαλά του χείλη! Όλα είναι τόσο διαφορετικά σε αυτόν τον άντρα! Τον αγαπώ τόσο πολύ!
(κοιμήσου απόψε μαζί μου!)
Ψελλίζει επάνω στα χείλη μου και χαμογελάω
(εντάξει)
Αποκρίνομαι σιγανά και εκείνος χαμογελάει καθώς μου δίνει ένα τελευταίο φιλί και έπειτα βάζει μπρος το αυτοκίνητο και φεύγουμε.