Δέκα φορές ακόμη

Καβγάς

Με αυτά και με εκείνα... Γύρισα κατά της εννιά το βράδυ στο σπίτι. Ένας θεός ξέρει σε τι κατάσταση θα βρω τον John. Μόλις μπαίνω μέσα στο σπίτι τον βρίσκω να στέκεται δίπλα από τον καναπέ και να με κοιτάζει με σαστισμένο ύφος
(εμ... Καλησπέρα)
Ψελλίζω και εκείνος κάνει μερικά βήματα για να με πλησιάσει και ξαφνικά, αρπάζει ένα βάζο και το πετάει με δύναμη στο πάτωμα, κάνοντας το χίλια κομμάτια. Θεέ μου!
(τι καλησπέρα ρε! Λείπεις όλο το γαμημένο το βράδυ, σε παίρνω τηλέφωνο συνέχεια, μέχρι και την ηλίθια την φίλη σου πήρα τηλέφωνο και ξαφνικά έρχεσαι το επόμενο βράδυ και μου λες απλά ένα καλησπέρα! Τι στο διάολο κουβαλάς μέσα στο κεφάλι σου!)
Η φωνή του ακούγεται δυνατή και ομολογώ ότι με τρομάζει. Τα μάτια του είναι γουρλωμένα και το πρόσωπο του τσιτωμένο. Είναι τόσο θυμωμένος! Πραγματικά, φοβάμαι να του μιλήσω αυτή την στιγμή. Άσε που... Και να του μιλήσω... Δεν θα βγάλω κάποια άκρη, νιώθω λες και έχω παγώσει εντελώς, δεν μπορώ να σκεφτώ καθαρά, απλά στέκομαι και τον κοιτάζω σαν την χαζή
(που ήσουν όλο το βράδυ;)
Τι διάολο να του πω τώρα!
(John, αρχικά θέλω να ηρεμήσεις...)
(δεν μπορώ να ηρεμήσω γαμώ το κέρατο μου! Πως να ηρεμήσω δηλαδή! Πες μου που ήσουν!)
Μουγκρίζει καθώς με πλησιάζει ακόμα πιο πολύ, πυροδοτώντας τον φόβο μου. Το βλέμμα μου παραμένει καρφωμένο στο δικό του, δίχως να μιλάω. Και τι να πω άλλωστε; Όλα είναι μπερδεμένα μέσα μου. Ξαφνικά, νιώθω το στομάχι μου να γυρνάει τούμπα και η επιθυμία μου να κάνω εμετό γίνεται υπερβολικά μεγάλη
(απάντησε μου γαμώτο! Βρήκες γκόμενο;)
Η ερώτηση του με κάνει να σαστίσω εντελώς. Δεν πρέπει να καρφωθώ!
(αυτό είναι... Βρήκες γκόμενο! Και εγώ τι ήμουν ρε για εσένα; ένας μαλάκας που κατάφερε να σε βγάλει από την ρουτίνα του γάμου σου; νομίζεις ότι έχεις το δικαίωμα να παίζεις με τα συναισθήματα μου;)
Αυτόματα κάνω μεταβολή και τρέχω ως το μπάνιο. Μόλις μπαίνω μέσα, γονατίζω μπροστά από την λεκάνη και αδειάζω ότι έφαγα σήμερα. Βήχω δυνατά, προσπαθώ να πιάσω μια πετσέτα για να σκουπίσω το στόμα μου και ξαφνικά ακούω παλαμάκια από πίσω μου
(μπράβο! Βρήκες τον τέλειο τρόπο για να μην μου απαντήσεις)
Λέει με την ειρωνεία φανερή στον τόνο της φωνής του ενώ εγώ απλά κατεβάζω το κεφάλι και προσπαθώ να ελέγξω τις ανάσες μου
(ελπίζω όταν επιστρέψω... Να μου πεις κάποια καλή δικαιολογία)
Προσθέτει και έπειτα φεύγει από το μπάνιο. Σε λίγα λεπτά, ακούω την πόρτα του σπιτιού να κλείνει δυνατά και αυτόματα κλείνω τα μάτια, αφήνοντας παράλληλα τα δάκρυα μου να τρέξουν από τα μάτια μου. Δεν το πιστεύω ότι με παράτησε έτσι απλά! Αυτός ήταν που μου έδινε όρκους και που με πρόσεχε και πως ήθελε να με παντρευτεί... Πόσο υποκριτής... Και εγώ πόσο χαζή! Καλύτερα να φύγω από εδώ, έτσι και αλλιώς... Δεν νομίζω πως υπάρχει κάτι να με κρατάει πλέον εδώ μέσα.

Η ώρα είναι έντεκα το βράδυ όταν φτάνω στο σπίτι της Tessa. Χτυπάω μια φορά το κουδούνι και για καλή μου τύχη, μου ανοίγει αμέσως
(Elena! Τι κάνεις τέτοια ώρα εδώ;)
Ρωτάει έκπληκτη και χωρίς να το πολύ σκεφτώ, πέφτω στην αγκαλιά της και την σφίγγω όσο πιο δυνατά μπορώ
(Elena...)
(είχες δίκιο σε όλα Tessa... Σε όλα!)
Ψελλίζω ανάμεσα από τα αναφιλητά μου και εκείνη με τραβάει μέσα στο σπίτι, κλείνοντας παράλληλα την πόρτα
(τι έπαθες βρε αγάπη μου, γιατί είσαι έτσι;)
Ρωτάει, φανερά ανήσυχη καθώς με πιάνει από τους ώμους και με απομακρύνει από την αγκαλιά της για να την κοιτάξω κατάματα
(έφυγα από το σπίτι του John)
Λέω και τα φρύδια της ανασηκώνονται από την έκπληξη
(αλήθεια! Γιατί;)
(επειδή δεν τραβάει άλλο Tessa. Έχουν γίνει πολλά πράγματα τον τελευταίο καιρό και... Νομίζω πως έχω αναθεωρήσει)
Μουρμουρίζω καθώς σκουπίζω την μύτη με την αναστροφή της παλάμης μου
(επίσης... Μάλλον... Είμαι έγκυος)
Της ανακοινώνω και χαμηλώνω το βλέμμα μου από ντροπή
(πλάκα κάνεις! Και έφυγες από το σπίτι του ενώ είσαι έγκυος στο παιδί του;)
(δεν είναι δικό του το παιδί Tessa)
Αποκρίνομαι βιαστικά και με όσο θάρρος μου έχει μείνει, σηκώνω το κεφάλι για να την κοιτάξω κατάματα
(τότε ποιανού;)
Ρωτάει έκπληκτη και παίρνω μια βαθιά ανάσα πριν τελικά της το αποκαλύψω
(είναι του Christian)
Τα μάτια της γουρλώνουν από το σοκ και το σαγόνι της φτάνει μέχρι το πάτωμα. Ένας θεός ξέρει πόσες κατηγορίες θα μου ρίξει. Αλλά έχει δίκιο! Ότι και αν μου πει θα έχει δίκιο, επειδή όλα αυτά έγιναν εξαιτίας μου! Όλα από εμένα ξεκίνησαν και τώρα... Πρέπει να δω πως θα τα τελειώσω.