Δέκα φορές ακόμη

Αποκάλυψη

Μόλις μπαίνουμε μέσα στο παλιό μας σπίτι, νιώθω ξανά τις αναμνήσεις να με κατακλύζουν. Στρέφω το κεφάλι και τον βλέπω να με κοιτάζει με τρυφερό ύφος ενώ ένα αμυδρό χαμόγελο παιχνιδίζει στα υπέροχα χείλη του
(τι;)
Ρωτάω χαμογελώντας και εκείνος κουνάει το κεφάλι
(τίποτα. Πες μου, για ποιο πράγματα ήθελες να μιλήσουμε;)
Ρωτάει καθώς με πλησιάζει αργά
(έφυγα από το σπίτι του John)
Του ανακοινώνω και τα μάτια του γουρλώνουν από το σοκ
(αλήθεια;)
Ρωτάει σχεδόν δύσπιστος και γνέφω καταφατικά
(δηλαδή... Αποφάσισες να γυρίσεις σε εμένα;)
Μουρμουρίζει καθώς η ελπίδα και η χαρά γεμίζουν το πρόσωπο του. Θεέ μου! Δεν μου πάει καρδιά να του το χαλάσω. Δεν έχω ιδέα εάν θα του αρέσει αυτό που θα του αποκαλύψω τώρα! Τον παρακολουθώ να σηκώνει τα χέρια για να χαϊδέψει το πρόσωπο μου και εγώ προσπαθώ με νύχια και με δόντια να μην επηρεαστώ από το άγγιγμα του
(Christian... Πριν χαρείς, πρέπει να σου πω κάτι... Πολύ σημαντικό)
Μουρμουρίζω καθώς παίρνω τα χέρια του για να κατεβάσω από το πρόσωπο μου
(τι σου συμβαίνει ψυχή μου;)
Ρωτάει χαμηλόφωνα ενώ με κοιτάζει έντονα μέσα στα μάτια. Μου το κάνει πιο δύσκολο, που να πάρει! Παίρνω μια βαθιά ανάσα και του το πετάω
(είμαι έγκυος)
Τα μάτια του γουρλώνουν από το σοκ και κάνει ένα βήμα πίσω
(τι είσαι;)
Ρωτάει, φανερά δύσπιστος και εγώ ξεροκαταπίνω
(έγκυος)
Επαναλαμβάνω και εκείνος χώνει τα χέρια στα μαλλιά του, τραβώντας τα δυνατά
(δεν το πιστεύω)
Ψελλίζει καθώς γυρίζει πλάτη και βαδίζει προς το παράθυρο του σαλονιού
(δεν είναι δικό του το παιδί, εάν είναι αυτό που σκέφτεσαι!)
(και τότε ποιανού είναι!)
Πετάει απότομα καθώς γυρίζει για να με ξανά κοιτάξει κατά πρόσωπο. Τι θέλει να πει τώρα με αυτό!
(δικό σου φυσικά!)
(δικό μου! και που το ξέρω εγώ αυτό; που ξέρω εάν το έκανες παράλληλα και με εκείνον η με κάποιον άλλον;)
Ρωτάει φωναχτά καθώς έρχεται απειλητικά προς το μέρος μου. Τα λόγια του με έχουν σαστίσει! Είναι δυνατόν να πιστεύει τέτοια πράγματα για εμένα; χωρίς να το ελέγξω, σηκώνω το χέρι και του δίνω ένα δυνατό χαστούκι στο μάγουλο
(είσαι απαίσιος! Πως τολμάς να μου λες τέτοια πράγματα; ποια νομίζεις ότι είμαι; επειδή απάτησα εσένα, νομίζεις ότι θα έκανα το ίδιο και με τον John; να σου θυμίσω πως εσύ με ανάγκασες να παίξω αυτό το παιχνίδι με τις δόσεις;)
(Elena εγώ...)
(λέξη παραπάνω! Τώρα μιλάω εγώ! Είναι δυνατόν να σου λέω ότι είμαι έγκυος σε εσένα και εσύ να με αμφισβητείς! Για πόσο πόρνη με έχεις;)
(μην μιλάς έτσι για τον εαυτό σου!)
(εσύ με έκανες να μιλάω έτσι! Ξέρεις κάτι Christian... Πίστευα πως θα μπορούσαμε να είμαστε ξανά μαζί αλλά εσύ... Εσύ...)
Γιατί βρίσκομαι ακόμα εδώ; γιατί τα συζητάω όλα αυτά μαζί του; αμέσως κάνω μεταβολή για να φύγω αλλά εκείνος προλαβαίνει και με αρπάζει από τον αγκώνα
(μην φεύγεις!)
(και τι περιμένεις να κάνω; με πρόσβαλες πολύ άσχημα αυτή την φορά Christian!)
(εντάξει συγγνώμη, έκανα ένα τεράστιο λάθος. Δεν ήθελα να σου μιλήσω έτσι! Απλά... Όταν μου είπες ότι είσαι έγκυος... Μου ήρθε αυτός στο μυαλό και... Δεν πίστεψα ότι... Γαμώτο!)
Μουγκρίζει καθώς με αρπάζει από την μέση και με τραβάει απότομα στην αγκαλιά του
(μην φύγεις ξανά! Δεν θα το αντέξω!)
Σχεδόν με ικετεύει. Το βλέμμα του είναι καρφωμένο στο δικό μου και... Ω θεέ μου, δεν μπορώ να τον κοιτάζω!
(εφόσον δεν μου έχεις εμπιστοσύνη... Δεν μπορώ να μείνω!)
Λέω με κατηγορηματικό τόνο καθώς ξεφεύγω από την λαβή του και έπειτα φεύγω από το σπίτι. Μόλις φτάνω στο αυτοκίνητο του... Δεν ξέρω γιατί αλλά αρχίζω να κλαίω, κλαίω λες και είμαι κανένα μωρό. Ακουμπάω την πλάτη μου στην πόρτα του αμαξιού και απλά πέφτω σιγά σιγά στο πάτωμα. Όλος μου ο κόσμος έχει καταρρεύσει και όλα εξαιτίας μου! Έχασα τον Christian, έχασα τον John... Αλλά δεν ξέρω ποιός από τους δύο με πονάει περισσότερο. Κλείνω τα μάτια και απλά προσεύχομαι μέσα μου όλα να πάνε καλά και ελπίζω αυτό το μωρό... Να μου φέρει πολλές χαρές στην ζωή μου. Ίσως αυτό το παιδί... Να είναι η πραγματική μου λύση.