I'm Having your baby / ZAYLENA

Not khalifa

"Buldum!"

Roden yatağıma atladığında irkilerek uyanırken yüzümü buruşturdum ve yastığı suratıma bastırdım. "Sabahın köründe rüyanda mı gördün sürtük defol başımdan!"

Uyandırılmaktan daha doğrusu bu şekilde uyandırılmakta her zaman nefret ederdim.

Roden yatağın üstünde zıplamaya başlayınca Tanrıdan sabır diledim. "Kızım kalksana manyak mısın sen? Buldum diyorum!"

Neyi bulmuştu bu?

Bir süre beynimi yoklayıp daha sonra yüzümdeki yastığı hızla bir tarafa fırlattım ve doğruldum.

Zack!

Gözlerimi kocaman açmış ona bakarken sırıttı ve saçlarını geriye savurdu. "Bulurum demiştim."

"İnanamıyor gerçekten buldun mu?"

Şaşkın suratıma bakarak göz devirdikten sonra tekrar yatakta zıplayıp yanıma düştü ve telefonu bana çevirdi. "Bak bu patronumun doğum gününe çağırdığı kişilerin listesi. En başta Z. Malik var! Yani Zack."

Telefonu elinden alıp emin olmak adına kontrol ettim. "Ayrıca bu gün patronumla görüşmek için şirkete gelecek, şans bizden yana!"

Ağzım açık kalmıştı çünkü normalde hayat bana bu kadar gülmezdi. "Nereden öğrendin?"

Roden sıkıntıyla yanaklarını şişirip daha sonra nefesini dışarı verdi. "Mal mısın mia? Sekreterim ben her şey bilgisayarımda kayıtlı oluyor."

Sevinçle el çırpıp Roden'ın boynuna atladığımda az kalsın yataktan düşüyorduk ama son anda toparladık. "Hadi kalk hazırlan. Salak salak şeyler de giyme adamlar iş adamı biraz insan ol."

"Aman be!"

Yataktan kalkıp odadan çıkmadan önce bana orta parmak çektiğinde arkasından küfür edip yataktan kalktım.

Roden olmasa şuna kesinlikle kendimi bir camdan aşağı falan atmış olurdum heralde, neyseki tek gecelik ilişkimizde doksandan vuran Zack'i bulmuştu.

Kendi kendime ağlanacak halime gülerken dolabı açıp önüne geçtim ve kollarımı birleştirip bir süre ne giyeceğimi düşündüm.

Adam iş adamıydı sonuçta yanına bar sürtüğü gibi gidemezdim ama dolabımda normal denebilecek çok şey yoktu. Barda çalışıyordum yani ne bekliyorsunuz ki?

Askıdan bir tişört alıp üstüme tuttum ve aynadan kendime baktım. "Hmm, çok fakir."

Tişörtü kenara fırlatıp tekrar dolaba döndüm.
Zengindi sonuçta adam yani beni görünce kaçsın istemiyordum.

Yaklaşık 1 saatlik hazırlanma aşamamda sonra sonunda 'normal' göründüğüme karar vererek aşağı indim.

Koltukta oturmuş mısır gevreğini yiyen Roden beni görünce öksürmeye başlamıştı. "Ne?!"

"Çok..." öksürüp tekrar devam etti. "Normal olmuşsun seni ilk defa bu kadar düzgün gördüğüme yemin edebilirim."

Gözlerimi devirip mutfağa ilerlerken mırıldanarak söylenmeye devam ettim.

Bu kızın eteklerimle derdi neydi acaba?

Dolabı açıp içinde yiyebilecek ne varsa tezgaha çıkardım ve kendime neredeyse mide bulandırıcı bir sandviç yaptım.

Ben istemiyordum kesinlikle, bebek istiyordu.

Değil mi bebek?

Bir süre gözlerim karnıma takılıp kalsa da daha sonra kendime gelip sandviçi iştahla mideye indirdim. "Gidelim mi artık ben işe geç kalıyorum."