I'm Having your baby / ZAYLENA

Threat

Zayn ile görüşeli neredeyse 1 hafta olmuştu ama ne bir arama ne de mesaj almıştım üstelik zamanım daralıyordu.

Sıkıntıyla yediğim dondurmayı sehpanın üzerine bırakırken izlediğimiz boktan televizyon programını kapattım. "Hey izliyordum!"

"Konuşmamız lazım."

Roden sehpanın üzerine bıraktığım dondurma kutusunu bacaklarının arasında sıkıştırıp koca bir kaşığı dondurmaya daldırdı. "Ne hakkında?"

Sıkıntıyla yanaklarımı şişirip oturduğum yere biraz daha sindim. "Zayn hakkında."

Roden'ın dikkati artık tamamen bendeydi ve konuşmamı bekler gibi gözlerini üzerimde gezdiriyordu. "Sence bana inanmadı mı?"

Roden dondurmasını yerken gözlerini kısıp düşünüyor gibi yaptı. "Yani duruma onun gözünden bakarsak..." elindeki kaşığı bana doğru salladı. "Şöyle düşün, bir gün biri geliyor ve sana senden hamileyim diyor."

Evet, kesinlikle başta bende inanmazdım ama durumuma bakacak olursak bana inanmasına deli gibi ihtiyacım vardı.

Bir şeyler yapmam gerekiyordu ama yapabileceğim bir şey yoktu, çaresizdim.

Üstelik bu çok boktandı.

Umutsuzluğa kapılmamla suratım asılırken Roden fark etmiş olacak ki dondurma ve kaşığı bana uzattı. "Al ye şunu, moralin yerine gelsin."

Dondurmayı alıp yemeğe başladığımda gerçekten ağlayacak gibi hissediyordum ve sikik dondurma moralimi yerine getirmek yerine daha da depresyona girmeme sebep oluyordu. "Tanrım Mia! Ağlayayım deme sakın."

Ah siktir!

Suratım değişik bir hal alırken içimden yükselen garip bir sesle birlikte ağlamaya başladım.

Lanet olası hormonlar!

Roden suratıma şaşkınca bakıyordu ben ise dondurma yiyerek ağlıyordum. Hamilelik kesinlikle benlik bir şey değildi. "Bana inanmadı."

İncecik ve garip çıkan sesimle Roden daha da şaşırmıştı ve eminim beni ilk defa böyle görüyordu. "Mia, saçmalıyorsun."

Yanıma gelip elimdeki dondurma kutusunu alırken biraz huysuzlandım ama Roden umursamadı. "Bak gerekirse Zayn ile ben konuşurum olur mu?"

Kafamı olumlu anlamda salladım ama aklım şu anda dondurmadaydı. Nedense deli gibi dondurma yeme isteği gelmişti içime. "Geri alabilir miyim şunu?"

Roden gözlerini devirip dondurma kutusunu tekrar kucağıma bıraktı. "Burda sana destek olmaya çalışıyorum senin aklın dondurmada."

Salondan çıkıp mutfağa gidene kadar söylenip durmuştu geri geldiğinde ise elinde iki bira şişesi vardı. Birini bana uzattığında ona ters bir bakış attım. "Hamileyim."

"Zaten aldıracaksın, ne olacak?"

Doğru ama gene de içmeyecektim. "Yine de içmek istemiyorum, midem bulanıyor."

Omuz silkip bira şişesini sehpaya bıraktı. Tam oturmaya hazırlanmıştı ki çalan kapı ziliyle oturamadan kapıyı açmak için harekete geçti, bunu yaparken ufak bir küfür savurmayı da ihmal etmedi.

Bir süre sonra yüzünde bir gülümsemeyle salona döndüğünde anlamsız bakışlarımı üzerinde gezdirdim. "Ne gülüyorsun?"

Cevap vermedi daha doğrusu vermesine gerek kalmadı çünkü görüş alanıma salona giren Zayn girmişti.

Şaşkınca oturduğum yerden kalkarken dondurma kutusunu tutmayı unuttuğum için ortalığı berbat etmiştim. "Ah, çok özür dilerim bilerek olmadı."