I'm Having your baby / ZAYLENA

One day with him

"İyi olacağına söz veriyor musun?" dedi Roden büyük çantayı omuzuna takmadan önce. İş için küçük bir seyahate çıkıyordu ama aklı şimdiden bendeydi. "Söz veriyorum Rodi, hadi git artık yoksa seni beklemeyecekler."

Yanağıma dolu dolu bir öpücük kondurup heyecanla yerinde zıpladı. "İlk defa iş seyahatine gidiyorum, umarım güzeldir!"

"Bence harika olacak."

Nasıl harika olabilirdi ki? Çalışmak bence çok sıkıcı bir şeydi bir de bilmediğin bir yerde çalışmak daha da sıkıcı olacaktı çünkü gittiği yerdeki eğlenceden mahrum kalacaktı.

Tabi bunları ona söylememiştim.

Uzun bir süre Roden'ın arkasından bakıp bindiği araba gözden kaybolana kadar ona el salladıktan sonra içeri geçtim.

Evet, şimdi bu koskoca evde yalnız başıma kalmıştım işte, belki de çok fazla sıkılmazdım.

Bir süre ne yapacağıma karar vermeye çalıştıktan sonra mutfakta zaman geçirmeye karar verdim, hem oldukça acıkmıştım da.

Saçlarımı toplayıp kollarımı yukarı çektim ve derin bir nefes aldım. Evdeki ilk günümü yemek yaparak geçirmek bence iyi olabilirdi belki akşam yemeği için Zayn'i de çağırabilirdim.

Yemek yapmaya koyulduğumda neredeyse aklımda başka hiç bir şey kalmamıştı ve gerçekten baya zaman harcamıştım.

Güzel kokuları ciğerlerime kadar çekip gülümsedim. Gerçekten biliyordum bu işi.

Tezgahın üstüne koyduğum telefonu alıp Zayn'i aradım, bir kaç çalışın ardından telefon açılmıştı. "Selam Zayn,nasılsın?"

"Bir sorun mu var?"

Onu aramam için bir soruna ihtiyacım olduğunu düşünmesi suratımı biraz düşürse de moralimi bozmadan telefonu kulağım ve omzumun arasına sıkıştırıp tavamdaki kuşkonmazları alazlamaya devam ettim. "Hiç öylesine aramıştım. Nasılsın?"

Telefondan bir süre başka kişilerin sesi geldiğinde meşgul olduğunu anlamıştım. Bu yüzden daha fazla uzatmamak adına "Eğer meşgulsen sonra arayayım." dedim.

"Kusura bakma toplantının ortasındayım, ne diyecektin sen?"

Toplantının ortasında bile meşgule atmayıp benimle konuşması gururumu okşarken tavanın altını kapatıp tezgaha yaslandım. "Şey ya akşam yemeğine gelmek ister misin diye soracaktım."

Bir süre duraksadı. "Tabi toplantı biter bitmez orda olurum."

Dudağımı ısırdım. Nedense her şeyi kabul etmesi garip bir şekilde hoşuma gidiyordu.

"Tamam o halde görüşürüz, çok gecikme."

Telefonu kapatıp tekrar tezgahın üstüne koyarken yüzümde aptal bir sırıtmış vardı. Bir an sanki evli gibi olduğumuzu hayal etmiştim ki bu gerçekten güzel olurdu.

Yani her gün onunla yemek yiyecek olmak veya sürekli aynı evin içinde olmak garip ama bir yandan da güzel bir şeydi bence.

Yemekleri kontrol ettikten sonra geri kalan zamanımı hazırlanmak yerine evi toplamakla geçirmiştim çünkü Roden gerçekten çok dağınık biriydi ve sürekli bir yerlerde içki şişesi buluyordum.

Evi toplama işini bitirir bitirmez Zayn ve kendim için sadece bir masa hazırladım. Mum falan koymayı da düşünmüştüm ama henüz o romantik seviyelerde değildik. Daha doğrusu ne olduğumuzu bile bilmiyordum.