I'm Having your baby / ZAYLENA

'Sex'

"Aman tanrım... şuna bak gözümü kamaştırıyor! Güneş gözlüğü olmadan bakamıyorum."

Roden elimi  elleri arasına almış Zayn'in bana aldığı elmas yüzüğe sanırım yirminci defa bakıyordu. Yüzük gerçekten öyle güzeldi ki durduk yere benim de sürekli bakasım geliyordu ama görgüsüzlük  olacağını düşündüğüm için bunu yapmıyordum tabi.

Sonunda hastanede geçirdiğim süre bitmişti neyseki hiçbir sorun yoktu sadece omzumda askı vardı ve acıdığından fazla yormamaya çalışıyordum. Zayn hastanede olduğum süre boyunca benimle yakından ilgilenmişti, neredeyse her istediğimi yapıyordu ve bu öyle hoştu ki onunla evlenecek olmam bir kez daha bana ne kadar şanslı olduğumu hatırlatıyordu.

Her güne onunla uyumak... bundan daha harika ne olabilirdi ki?

Elimi Roden'ın elleri arasından çekip masada duran çilekli sütümü aldım. "Bunu her yerde yapma millet hayatımızda yüzük görmemişiz sanacak."

"Bu kadarını da görmek ama." derken sırıtıyordu, haklıydı tabi. Hayatımda ilk defa böyle bir şeye sahiptim. "Zayn'in zevki gerçekten güzel Mia, şanslısın."

Çilekli sütümden koca bir yudum alıp muzipçe sırıttım. "Merak etme Rodi, Zayn ile bir evleneyim sana da arkadaşlarından birini ayarlarım."

Roden'ın yüzü düşerken sağlam olan omzuma küçük bir yumruk attı. "Ha ha ha sanki kendim bulamıyorum, hem zaten biri var."

Ah, kendimle uğraşmaktan onu öyle boşlamıştım ki uzun zamandır doğru düzgün konuşmadığımızdan neler yaşadığına dair hiçbir fikrim de yoktu.

Merakla yüzüne bakıp ona manalı bakışlar attığımda yanakları kızardı. "Patronum."

Ağzım 'o' şeklini alırken aklımda sadece tek bir şey belirmişti. "Grinin elli tonu."

Roden yüzünü buruştururken ben kahkaha attım. "Mia, hamilelik sana hiç iyi gelmedi sapıttın sen."

Umursamazca omuz silkip çilekli sütümü bitirmeye koyulduğumda ortamda bir sessizlik olmuştu, kahkahalarımız  neredeyse bir anda kesilmişti.

Bu ani değişim ruh halimi de beraberinde değiştirirken gözlerimiz Roden ile kesişti. Bana sormak istediği ama soramadığı tonlarca soru olduğunu biliyordum, cesaret edemiyordu ya da beni kötü hissettirmek istemiyordu ama deli gibi merak ediyordu.

Dudakları bir şey söyleyecekmiş gibi aralandı ama sürekli yaptığı gibi söylemekten vazgeçip kafasını sanki düşüncelerden kurtulmak istermişçesine salladı. "Sor hadi Roden."

"Biliyorum konuşmak istemiyorsun ama yaşadıklarını çok merak ediyorum, Zayn bana hiçbir şey anlatmıyor."

Üzgün gözleri benim gözlerimde gezindiğinde dayanamamıştım. "Peki anlatayım."

Ona yaşadığım şeyleri tek tek ve detaylı bir şekilde anlatmaya başladığımda daha yarısına gelmeden Roden ağlamaya başlamıştı üstelik onun ağlaması ve olayları anlatınca tekrar yaşıyor gibi hissetmemden ötürü şimdi bende ağlamaya başlamıştım.

O lanet olası ceset gözlerimin önünden bir türlü gitmiyordu, sanki her karanlık olduğunda bir yerden fırlayacakmış gibi hissediyordum ve korkuyordum. Evet bu saçmaydı ama o odada olanlar beni çok etkilediği için kendimde mantık arayamıyordum.

Oturduğu yerden kalkıp kollarını sıkıca bana doladığında kolumun acısını umursamadan sarılışına karşılık verdim. "Senin için öyle korktum ki eğer sana bir şey olsaydı Zayn'i ve annesini boğabilirdim."

"Neyse ki ufak tefek hasarlar da olsa buradayım bak."

Kollarını benden çekip sanki hala burada olduğuma inanamıyormuş gibi uzun uzun bana baktı. "İyi ki buradasın."