''Aman Tanrım bu ev harika!'' Diye bağırdı Roden kolilerle dolu salonun ortasında.
Dediği gibi ev gerçekten harikaydı ve oldukça pahalı duruyordu. Bembeyaz ve yüksek tavanı bile beni büyülemeyi başarmıştı.
Aptal gülümsememle heyecanla etrafı incelerken gözlerimiz Roden'la buluştu. O da benim gibi büyülenmiş durumdaydı. ''Ömür boyu çalışsak böyle bir ev alamazdık.''
Gülümseyerek etrafa bakmayı bırakıp salonun ortasındaki gri koltuğa oturdum. Hayatımda oturduğum en rahat koltuk olabilirdi. Hatta bu evde gördüğüm her şey hayatımda görebileceğim en iyi şeylerden yapılmış gibiydi.
Zayn'in gönderdiği yardımcı iki kız kolileri odalarımıza taşıyıp boşaltmaya başlamışlardı bile. Benim ise tek yapmam gereken oturmaktı ama sıkılmıştım bu yüzden kalkıp odama gitmeye ve kızlara yardım etmeye karar verdim.
Oturduğum yerden kalktım ve salonun ortasında duran kolilerden birini kucağıma aldım. ''Sen manyak mısın?! Otur şuraya, Zayn onları bizzat bu işleri yapması için gönderdi.''
Roden hemen müdehale etmişti tabi.
''Sıkılıyorum Roden.''
Bana sinirli bir bakış attıktan sonra umursamazca kendini koltuğa attı. ''Ne yaparsan yap!''
Koliyi iyice kucağıma yerleştirip yavaş ve dikkatli adımlarla benim için ayrılan odaya doğru ilerledim. Odaya yaklaştıkça iki kızın sesini daha da iyi duyuyordum ve bu beni nedense bir an olsun durdurmuştum.
Ne kadar ayıp olsa da kendimi dinlemekten alıkoyamadım.
''Zayn'in böyle bir şey yapacağını düşünmezdim.'' dedi kızlardan biri.
Diğeri cevap vermekte gecikmedi. ''Gönül eğlendirmeyi seven biri işte, kıza gerçekten acıyorum.''
Bir dakika.
Ne?
Elimdeki kutuyu yavaşça yere bırakıp iyice olduğum yere sindim. ''Kızın acınacak bir yanı yok , Kendi kendini yakmak istediyse ona neden acıyayım ki?''
''Haklısın.'' dedi kızlardan biri. ''Para peşinde olmasa Zayn'den bırak çocuk yapmayı yanına bile yanaşmazdı.''
Neden böyle konuştuklarına anlam veremesem de Zayn ile tanıştığım ilk günden beri ondaki tehlikeyi sezebilmiştim. Korkmalı mıydım?
Hayır, bana zarar vermezdi yani umarım.
''Ne yapıyorsun sen burada?''
Roden'ın fısıldamasıyla kendime gelir gelmez parmağımı dudaklarıma koyup susmasını işaret ettim ve kolunu tutarak onu yanıma çektim. ''Mia ne oldu?''
Kızların konuşmasını duyar duymaz Roden susup benim gibi onları dinlemeye başladı, yaptığım şey saçmaydı belki ama Zayn'i hiç tanımıyordum ve onun hakkında bir şeyler öğrenmeye ihtiyacım varmış gibi hissediyordum.
''Sence bebek doğduktan sonra kıza ne olacak?'' diye sordu kız.
İliklerime kadar buz tuttuğumu hissetmiştim. Bu da ne demek oluyordu? Ben bu bebeğin annesiydim sonuçta, annesi olarak kalırdım değil mi?
Kafamda soru işaretlerinden başka bir şey kalmayana kadar düşündüğüm her şey tuzla buz olmuştu bile. Roden kolumu kavradı. ''Gel buraya.''
Beni beraberinde salona sürüklerken karşı koymadım. ''Neyden bahsediyorlardı? Bebek doğduktan sonra neden sana bir şey olacağını düşünüyorlar?''
ŞİMDİ OKUDUĞUN
I'm Having your baby / ZAYLENA
Fiksi Penggemar"Bebeği aldırmanı istemiyorum." 27.04.2020 #1 Selenagomez 💜 23.08.2020 #1 Zayn ❤️ 01.09.2020 #1 Zaynmalik 🖤 28.09.2020 #1 Fanfiction 💛 30.11.2020 #1 Selana 🧡