BİR PSİKOPATLA AYNI SINIFTAYIM.

1.

"sen bana aşık mı oldun?"

ona şaşkınca baktım sonra geri sert bakışlarıma geri döndüm.

"saçmalamayı kes."

"aman tanrım gerçekten aşık olmuşsun..."

birden psikopatça gülmeye başladı. başka biri olsa özürlü derdim ama onu tanıdığım için bu gülmenin psikopatlığından kaynaklandığını biliyordum. sağ eliyle yüzünü kapattı ve kafasını geriye atarak gülmeye başladı. kendi hayal dünyasında yaşıyordu. tam bir psikopat ve sadistti. kahkahaları küçük odada yankılanırken birden sustu. o korku filmlerinde bir şeyler olmadan önceki sessizlik olur ya...aynı o sessizlik vardı şu an. derin bir nefes alıp kafasını öne geri getirdi ve parmaklarının arasından bana baktı. gözlerini görebiliyordum az önceki gülümsemesinden eser yoktu. elini yüzünden çekti ve önüme gelmek için sakin ve korkutucu bir yavaşlıkla 2 adım attı.

"sen bana aşık oldun. bana! sen! ne hakla?!"

suratıma attığı güçlü tokatla bağlı olduğum sandalye ile yere düştüm. hafifçe inledim ama bu acı diğer çektiğim acıların yanında bir hiçti.ayağını kafama koydu ve bastırdı.

"ah...hoşuna gidiyor değil mi? bana bu yüzden aşık oldun zaten."

geçirdiğim 2 hafta da onun kişiliğini az çok çözmüştüm. hayır dersem daha çok acıtacağını biliyordum. sessiz kaldım. yaklaşık 15 saniye sonra ayağını kafamdan çekti ve yüzüme çömeldi.

"neden susuyorsun? hep inkar ederdin. susma...hayır diye bağır inkar et."

birden çenemi kavrayıp hızla kaldırdı ve yüzüne baktırdı. boynum...acıyor.

"ah~ çok sıkıcısın böyle..."

çenemi bırakıp doğruldu ve ayağı kalktı. bana küçümseyici ve acıyan ama bundan da zevk alan bir gülümsemeyle baktı. sonra odadan çıktı ve beni bu minik odada kendi kanım terim ve benliğimle yalnız bıraktı.

en azından bu konuda şanslıydım. kendi benliğimi kaybetmemiştim.

~~~~~~~~~~~~

HAVALI BİR GİRİŞ OLSUN İSTEDİM. BOLCA YORUM YAPMAYI UNUTMAYIN BÖLÜMLER BU KADAR KISA OLMAYACAK BU SADECE BİR GİRİŞ :) VE AYRICA KARAKTERLER İÇİN SOYADI ÖNERİSİ YAPMAYI UNUTMAYIN.