BİR PSİKOPATLA AYNI SINIFTAYIM.

6

"bunu yapma lütfen..."

"neden ki?" 

yüzü yüzüme fazlasıyla yakındı. ama gözlerinde ki duygular da bir o kadar uzak.

"bu doğru değil, lütfen yapma."

"okulun ilk gününden anlamıştım senin çok doğrucu biri olduğunu..." yakalarımı bıraktı ve ayağı kalkıp biraz geri gitti. "...dünya her zaman doğru şeylerle yürümüyor." 

hızla tuttuğu gibi yere fırlattı. karnıma tekme atmasıyla nefes alamadım ve içe doğru kıvrıldım. acıdan dolayı ne öksürebiliyor ne nefes alabiliyordum. Elimi son gücümle kaldırdım.

"Lütfen...affet..."

Birden gülmeye başladı. Psikopat gibi kahkaha atıyordu. Bi an kendimi seri katil filminin içinde hissettim.

"Ah seni bu yüzden seviyorum!"

Kaldırdığım elimi tutup geriye kıvırmasıyla çıkan çatırtı sesiyle gelen acıyla birlikte bir çığlık kopardım. Benim bağırışımdan aldığı zevkle gülümsemesi tüm suratına yayıldı. Kolumu bıraktığında yere çarpması üzerine bir acı daha ekledi.

"S-sen ne yaptın...?"

Bana şaşkınca bakıp diz çökerek eğildi.

"Ne yapmışım...? Belli değil mi? Daha mı çok belli etmeliyim?"

Ve tekrar karnıma tekme atmasıyla ağzıma gelen metalik kan tadını dışarı püskürttüm. Ardı ardına öksürmem karnımı daha çok acıtıyordu.

"d-dani-" 

"haa!! tek bildiğin yalvarmak kapa çeneni de biraz ağla. o göz yaşlarını görmeme izin ver!!"

hareket edemiyordum. bakışlarımı ondan alıp yerde biriken kana baktım. neden böyle olmuştu...? neden hayatım birden b*ka sardı?!

"kapa çeneni lanet olası...

doğrulmaya çalıştım.

"...evimden defol."

saçımdan tuttuğu gibi yüzüne doğru çekti ufak bir acı feryadı attım. iki dizimin üzerinde saçımdan zorla kaldırıyordu ve tek dayanağım onun vücuduydu. onu tutan ellerime çevirdi gözlerini.

" istekli gibisin..."

birden başımdan tutup penisine yapıştırdı suratımı. kokuyordu ve sertti. ve...büyük.

"yala"

ona baktım ama hiç şakası olmayan bir surat ifadesi vardı. ağzımı açıp kıyafetinin üzerinden sıcak nefesler vermeye başladım. hafifçe inliyordu. Nefesleri gerçekten erotik çıkıyordu. Fermuarını açtığında boxerının hafiften ıslak olduğunu gördüm. Ona baktığımda sırıtıyordu.

"Ne oldu..çok mu etkilendin?"

"Lütfen bunu yapma."

Hırsla birden ağzına soktu. Ne olduğunu anlayamamıştım bile. Saçlarımı çekiştirerek zorla haraket ettirdi. Nefes alamıyordum. Tüm ağzımı kaplıyordu.

"Isırırsan tüm o dişlerini sökerim."

Birden köküne kadar soktu. Kusmak istiyordum. Boğazdaki kusma noktasına vurdukça öğürüyordüm. Sağlam olan elimle onu belinden iktiriyordum. Diğer eliyle bileğimi tuttu ve havaya kaldırdı. Beni dengeliyen tek şey saçımdaki eliydi artık. Derince inlemesiyle boğazımdan bir sıvı aktığını hissediyordum ve gerçekten iğrençti.

"Yeri pisletmek istemeyiz değil mi?"

Kısaca bana dışarı çıkarma diyordu. Hepsini yuttuktan ağzımdan çıkardı. Öksüremeye başladım. Çenemi tutup kaldırdı.

"Gözlerin çok güzel görünüyor."

"Yeter artık."

Tuttuğu bileğimi çekmeye çalıştım ama bileğimi çok sıkı tutuyordu.

"Sana kapıyı açmamalıydım, okulda uyumamalıydım, sana yardım etmemeliydim-"

"Yardım mı!?"

Bileğimi çekip ayağı kaldırttı ve hızla duvara fırlattı. Arkamı dönmeme fırsat bırakmadan elini hızla kafamın yanına çarptı ve aramızda boşluk bile bırakmadı.

"Yardım anlayışın polise şikayet edip tecavüze uğratmak galiba..."

"Bunu nereden bilebilirdim?!"

Altımdakini indirdi ve aletini sürtmeye başladı.

"Şimdi bileceksin."

Birden hızlıca sokmasıyla nefesim kesildi. Sonrasında büyük bağırışımı bölen şey ağzımı kapatan eli oldu.

"Ah... çok sıkısın. Gevşe biraz."

Göz yaşlarım durmaksızın akıyordu. Canım dehşet derecede yanıyordu. Hatta yırtıldığına eminim. Biraz daha eğilerek kulağıma nefesini verdi ve dediği şeyler o anda orada olmama isteğimi binlerce kat arttırdı.