KANLI AŞKIM ~ Sehun

BÖLÜM #24

Kısa bir flashback
(Umarım doğru yazmışımdır dkdnr)
(Sehun'un ağzından)

Orada, sırasında yalnız oturan bir çocuk vardı. Kim olduğunu merak edip yanına gittim. (o zamanlar sadece 8 yaşındalardı)

-(S) Merhaba benim adım Sehun. Seninki ne?

+(K) Kris.

Çok üzgün görünüyordu.

-(S) Üzgün gibi görünüyorsun. Ne olduğunu anlatmak ister misin Kris?

Önce anlatmaktan biraz çekindi. Fakat sonra gözleri doldu ve:

+(K) Bütün ailemi kaybettim...

Dedi ve ağlamaya başladı.

Ona sarıldım ve:

-(S) İstersen ben senin ailen olabilirim.

Dedim. Gülümsedi, gözündeki bir damla yaşı sildi ve:

+(K) Gerçekten mi?

Dedi. Sıcak bir gülümsemeyle kafamı sallayıp:

-(S) Evet!

Dedim. O gün dostluğumuzun başlangıcıydı. Her şeyimizi birlikte yaptık, bütün zorlukların üstesinden beraber geldik...

Flashback son

(Eun Mi'nin ağzından)

Ae Cha'ya döndüm ve bunun kötü bir rüya olmasını dileyerek:

- A-Ae Cha, bunlar bu-bunların hepsi bir rüya değil mi? Nolur rüya olduğunu söyle!
Ae Cha gözlerini benden ayırdı ve ağlamaya devam etti...

+(A) Keşke... Keşke bunların hepsi kötü bir rüya olsa.

Sehun'un yanına gittim ve ellerini tuttum. Çok soğuktu.

- Özür dilerim... Sana bunları yaptığım için kendimi asla affetmeyeceğim.

Son bir kez veda etmek için dudaklarına küçük bir öpücük kondurdum.

Onsuz hayatımın nasıl olacağını düşünmek bile beni kahretmeye yeterdi. Hele bir de benim yüzümden olması...

Bir elimle göz yaşlarımı silerken diğer elimle de yerden kalkmak için destek aldım. Tam kalkacakken elimden birisi tuttu...

Arkamı döndüm ve... Bu-bu SEHUN'DU! Aman Allah'ım! Yaşıyor!

+(S) Sen hiçbir şey yapmadın prenses!

———————————————————

BÖLÜM SONU...