Trapped [COMPLETED]

Chapter 7

Pagkagising ko sa umaga ay ang mukha ni pangit ang una kong nakita. Ugh. Napahawak ako sa aking ulo saka umupo dahil kumikirot ito.

Ewan ko ba pero bakit feeling ko eh, umuusok ang ilong ng pangit na ito? Anyare? Badmood?

"Bakit ngayon kalang? Asan ka galing?" Nagtitimpi niyang tanong. Tinaasan ko siya ng kilay. Paki ba ng lalaking ito kung matagal akong umuwi? Napahinto ako sa pag taas ng kilay. Tama siya ngayon lang ako nakabalik at ewan ko kung paano ako nakabalik sa Mansion ng mga Moretti's. Hindi rin basta panaginip ang nangyaring dukutan doon sa resto. kahapon dahil nanakit payung ulo ko dahil sa palo na ginawa nung taong dumukot sa akin. Sht.

"Paki mo?" Maldita kong tanong. Napahilamos naman siya sa kanyang mukha gamit ang mga palad niya. Anyare sa taong to? Anong kadramahana naman ito? Hindi nga ako ng reklamo na iniwan niya ako sa Resto.! Dapat nga ako ang nagtatanong kung bakit bigla nalang siyang nawala at that time.

"Damn, woman! My brother was so worried!" sigaw niya sa akin na ikinabigla ko. Sean? Ohmyghad! I almost forgot!

Agad ako tumayo saka nagmamadaling pinuntahan ang operating room kung saan si Sean. Makikita ko na ba siya? Makakausap ko na ba siya? Baka pwede ko na siyang hingian ng pabor na palayain ako.

Hindi pa nga ako nakalapit ay agad na humarang si Thamuz sa may pintuan. Not again!

"Thamuz, I need to talk to Sean!" sabi ko pero agad niya ako pinigilan nung makalapit ako sa kanya. Ang malaki niyang katawan ang iniharang niya sa akin. Inis ko siyang tiningnan dahil sa pag harang niya.

"My goodness, Thamuz! It's almost a month ng hindi ko na kikita ang lalaking iyon! Ang asawa ko!" galit na sabi ko sa kanya. Para siyang walang narinig pero nakaharang parin siya. Maging ang Asawa ko hindi ko pwedeng makita?! That's purely insane. Ganun ba talaga ka lala ang kalagayan niya?

"This is pure bullsht! My fcking husband can't fcking face me so I fcking do my moves to approach him!" I'm fuming mad dahil sa mga nangyayari. Bakit ayaw nilang ipakita? Hindi naman ako mag hahanap ng away ah! Asawa niya ako tapos di ko siya pwedeng makita?! What the hell. Masama ko siyang tinignan sa mata pero hindi man lang natinag si Thamuz.

"Jazmyn, can you fcking calm down?!" sigaw ni Tyler sa akin. Inis ko siyang binalingan. Isa pa ito eh! Bakit ba ito naka sunod?! Napansin ko rin na nandito si Bruno at yung babaeng ka s*x nito noon.

"calm down?! Fck, Tyler! Bakit ba ayaw niyo siyang ipakita sa akin? Bakit?!" tanong ko sa kanya sa boses na galit. Nalilito na ako. Bakit ayaw nilang ipalapit o ipakita man lang sa akin si Sean? Hindi pa nga ako tumatagal dito ay parang mababaliw na ako dito. Why? Just why?!

Tinitigan ako ni Tyler na para bang may gusto siyang sabihin pero di ko rin mabasa ang pinapahiwatig ng mga mata niya. This is insane!

"sagotin mo nga ako..."sabi ko sa kanya saka hinarap na talaga siya at tinitigan ang asul niyang mga mata. His eyes were cold but mine's the coldest."Is Sean really exist?" matapang kong tanong. Yan ang tanong na pumapasok sa akin. Nakakahalata na ako, sa simula palang pero nag e-exist naman si Sean diba?

Nakita ko ang mga asul niyang mga mata na parang nagulat pero agad din bumalik sa dati saka ngumisi. Yung ngisi na hindi mo malaman kung totoo ba or hindi pero isang bagay lang nararamdaman ko ngayon mula sa kanyang mga titig. Hatred.

"You really don't like him that much, huh? Asking if he really exists or not. Why, Jazmyn? Are you planning to break the marriage and escape right away?" malamig na tanong sa akin ni Tyler. Oo! Yan ang gusto kong isagot pero bakit di ako makasagot? Bakit na tatakot ako sa mga titig ni Tyler ngayon? Di dapat ako nagpapaipekto pero diko mapigilan dahil nakakatakot talaga siya!